гетерогемоагглютинация
мен
изогемоагглютинация
күбыпыстарының ерекше мэні бар. 1836 жылы Губер жануарлардың бір
түрінен қан алып, оны екінші түріне (қойдын канын коянга) күйған. Мұның
нәтижесінде қоян қанындагы эритроциітер бір-біріне жабысып, желімденіп
калатыны, яғни агглютинацияланатыны байқалды. Екі түрлі жануарлардың
канын араластырган кезде эритроциттердің бір-біріне жабысып калуы
гетерогемоагглютинация деп аталады.
1901 жылы Лаңдштейнер бір адамның қаннын екінші адамга қүйған
кезде эритроциттердіц агтлютинацияланатынын, желімделген эритроциттер
жарылып, олардйн гемолизин (қанды ерітетін улы зат) бөлініп шығатЫнын,
бұл гемолитикалық шокка апарып согатынын анықтады. Бір түрге жататын
екі жануардың канын араластырғанда да эритроциттер агглютинациясы пайда
болады, мүны изогемоагглютинация дейді.
Эритроциттердің желімдену себебін Прага университетінің профессоры
Ян Янский ашты. Ол организмнен тыс жерде тәжірибе жасап, көптеген
адамдардык кандарын алма кезек араластырып, мүнын нәтижесінде адам
канында, яғни оның эри гроцигінің мембранасында 2 түрлі (А жэне В)
агглютиноген, ал плазмада сол аплютиногендерге сәйкес келетін 2 түрлі
агглютинин желімдейтін альфа (а) не бета ф) болатынын анықтады. А -
агглютиногені бар эритроциттерді плазмалық а - агглютинин жабыстырса, В -
агглютиногені бар эритроциттерді (3 - агглютинин жабыстырады. Қан
араластырган кезде аттас агглютиноген мен агглютинин бір-бірімен кездесе
қалса,
эритроциттер
бір-бірімен
желімденіп,
үйме-агрегат
қүрады.
Желімденген эритроцит жарылып, оныңң ішіндегі гемоглобин плазмага
шыгады, сөйтіп осындай эритроциттер гемолизге ұшырайды. Мұндай қан улы
болады. Демек, бір адамның канында эрі желімденетін, әрі желімдейтін аттас
заттар (А - агглютиноген а - агглютининмен, В - агглютиноген р -
агтлютининмен) болмайды.
♦
»
Белгілі 4 заттан (А, В жэне а, Р) кездеспейтін етіп тек 4 комплекс кұруға
болады. Осы ойға келген Ян Янский адам канын 4 топка бөлді. Егер кан
плазмасында а мен Р агглютининдері болса, оның зритроциттерінде А жене В
агглютиногендер болмауы керек. Сондыктан А, В агглютиногендері болмаса,
олардың жогын "О" мен белгілейді. АБ агтлютиногендері жок "О" плазмада а,
Р агглютининдсрі бар қан I топка жатады, ал "А" агглютиногені бар қанда р
агглютинині болады, мұндай қан II топ болып белгілснсді. Ill топтағы канда В
- агглютиноген, а агглютинин болады. Егер қанда А жэне В агтлютиноген-
дердін екеуі де болса, ондай қаңда агглютининдер болмайды (0). Ол қан IV
топка жатады. Халыкаралык кслісім бойьшша кан тобын белгілерде оның
агглютиногсні жазылады да, содан соң агглютинин, акырында рим санымен
кан тобы жакшада көрсетіледі.
Оар (I); АР (II); Ва (III); ABO (IV).
Адам канын 4 топка болу онын кай тобын кай топка куюга болатынын
аныктап берді. Қан кұйған кезде аттас агглютивоген агглютининмен кездесе
калса (А мен а, В мен Р) алдымен кұйылған канның (қан беретін адам -
донордың) эритроциттері жабысады. Донордың аздаған эритроципері
реципиент
(кан
қабылдайтын
адам)
плазмасындагы
көптеген
штлютининдермсн кездеседі.
Сондыктан қанның кұю тобын анықтау үшін донор эритроцитінде
агглютиноген, реципиент плазмасында агглютинин бар-жоқтығын ескеріп,
агглютинация болатынын плюс (+) немесе болмайтынын минус (-) белгісімен
белгілеп тіркеуге болады (7-кесте).
Кестедегі "+" белгісі қан кұюға болмайтынын
белгісі қан кұюға
болатынын көрсетеді. I топтагы донордың қанын барлық топтардағы
адамдарға құюға, ал IV топтагы реципиентке кай топтың болса да канын
құюга болады. Қаны I топқа жататын адам әмбебап донор, ал каны IV топка
жататын адам эмбебап реципиент деп аталады.
Достарыңызбен бөлісу: |