IV  - БӨЛІМ. ОРГЛНИЗМІПҢ ҚОРШАҒАН  ОРТАМЕН  ӨЗАРА

Организм  өзін  коршаған  ортамен  қарым-қатынаста  гана  тіршілік  ете 

алады.  И.М.  Сеченовтың  айтуы  бойынша  "организмнің  қоршаған  ортасыз 

тіршілігі  болмайды".  Бұл  пікірдің  физиология  ғылымы  дамы гаи  сайын 

мағынасы толык ашылып, жаңа жетістіктсрмсн дәлелденіп отыр.

Жануарлар  организмі,  өсімдіктермен  салыстырғанда,  өте  күрдслі  жоне 

белсенді  болады.  Организм  өзінің  қимыл  ісәрекеті  жэнс  мінезқұлығы  арқылы 

коршаган 

ортаның 

өзгерістеріне 

белссне 

бсйімделеді. 

Организмніц 

біртүтастығы  ксйдс  гомеостаздың  күрделі  өзгерістсрі  аркылы  сақталады. 

Мүны  ол  жана  мексн-жай  іздеп  барлаумен  нсмссс  тіршіліктіц  жаңа 

жагдайларына  көшумен  жүзеге  асырады.  Осындай  іс-әрекет өмір тәжірибссін 

жинақгауга, тіршілік үшін  күрсс жэне табиги сүрыпталу үрдістсрінс қажет.

Бүлардың  борі  адамда  сң  жогары  даму  сатысына  котсрілгсн.  Адамның 

когамдық  еңбегі  бүкіл  қоршаган  табигатқа  эсер  етеді.  Өйткені  олар  оны 

өзгертіп,  өз  мұқтаждықгарына  жарагады.  Адамның  ісәрекеті  тек  табиғи 

жагдай  смес,  элеумегтік  ортамен  де  байланысты.  Бүл  олардың  өзара 

қогамдық қарым-қатынастары.

Адам  табиғи  жағдай  мен  төңірекгің  озгерістері  туралы  ұдайы  мэлімет 

алын  түрады.  Ол  қоршаган  әлемнен  сигналдарды  (ишараларды)  сезім 

агзалары  арқылы қабылдайды.