тіршілік эрекеттің біртіндеп төмендеуі жэне әлсіреуі, организмнің бейімделу
мен өтеміс мүмкіндіктерінің шектелуі.
Оларда шартты рефлекс құру жылдамдыгы баяулап, ішкі тежелу, әсіресс
ажырату кабілеті нашарлайды. Жаңадан жасалған шартгы рефлекстер
тұрақсыз келеді, шартты тітіркендірудің сигналдық мэнін алмастыру
қиындайды. Тітіркендіргіштердің эсіресе, сездің сигналдык мэнін аударақосу
жылдамдыгы бәссндейді. Ол жүйке үрдістері күшінің элсірсуінс байланысты
болады. Адамда ми кыртысының жүмыска қабілеттілігі төмсн болса,
сигналдык мэнін аударақосу отс баяу болады нсмссс тіпті ксйдс ол
алмастырылмайды.
Жас ұлгайган сайын кимыл-әрекет те езгереді: тез қимыл азайып, баяу
козгалыс көбейеді. Сонымен қатар үйқы да бұзылады.
Жске даму кезендсріндс ми қыртысының қозғыштық касистінің
біртіндеп
темендеуімен,
жаңа
және сирек
пайдаланылатын
шартты
рефлекстер өшеді. Сондыктан организм икемделуініц қартаю мерзімін жүйке
кызметін дер кезінде машықтандыру арқылы үзартуға болады. Ол үшін мида
көптеген түрақты әрекеттенетін козу ошақтарын жасау ксрек.
Қартайгандыктың психологиялық көріністері - тез шаршау, жаңа
жагдайларга қиын бейімделу, баяу ойлау, зерденің нашарлауы, назарының
сейілуі, «тілектерінін тосырқауы», эгоцентризм (дарашылдық).
Сонымен катар бүл кезсцдс психикасының жастық бслгісі, өмірге
кұштарлыгы, эусстігі, еңбск белсснділігі сақталган қарттар да көп ксздсседі.
Достарыңызбен бөлісу: