АҢдатпа 12-бет 4-бет


Белгібай  ШАХМЕТОВ,  психо­



Pdf көрінісі
бет9/12
Дата06.03.2017
өлшемі10,23 Mb.
#8100
1   ...   4   5   6   7   8   9   10   11   12

Белгібай  ШАХМЕТОВ,  психо­

терапевт:

–  «Собачий  кайф»  сияқты  жасөс­

пірімдер арасында кең тараған қатерлі 

ойындардан  біздің  жасөспірімдері­

мізге  де  қауіп  жоқ  дей  алмаймын. 

Оның үстіне, жасөспірімдер арасында 

мұндай  нәрсе  тез  тарайды.  Бүгінде 

жасөспірімдердің  жан  түршігерлік 

мұндай  тірлігі  қоғамдағы  кез  келген 

адамды  бейжай  қалдырмай  отыр. 

Суицид дертіне әдетте рухани әлсіз, 

психикалық тұрғыдан тұрақсыз адам­

дар шалдығады. Сондай ақ, өз­өзіне 

қол  жұмсауға  күнделікті  күйзеліс 

түрткі болуы да мүмкін.

Мамандар  суицид  оқиғасының 

жиiлеуiне  әртүрлi  себептердi  алға 

тартады.  Соның  ішінде  әлеуметтiк 

жағдай,  тиiстi  отбасылық  және 

қ о ғ а м д ы қ   т ә р б и е н i ң   ж о қ т ы ғ ы , 

мораль дық және физикалық зорлық­

зомбы лық,  есiрткi  қолдану,  жоғары 

сынып оқушыларының төменгi сынып 

балаларының  намысына  тиетiн  әре­

кет тер  жасауы  сияқты  жағдай лар 

негізгі  факторлар  ретінде  атала­

ды.  Ал,  дінге  сенетін  адам  үшін 

бұл  аталғандар  өлімге  себеп  емес, 

пәни  дүниеде  әр  адамға  кезігетін 

кәдімгі  жағдайлар  ғана.  Жасөспірім 

ішкі  күйзелісін  айтып  бөлісетін  адам 

таппаса,  соңында  жанын  жегідей 

жеген  дерті  оны  өлімге  алып  баруы 

мүмкін.  Мұндай  балалар  мұңын 

тыңдап,  сөзбен  демеу  беретін  кісі 

көмегіне зәру. Алайда, көп жағдайда 

өзіне қол жұмсаушы, ашықтан ашық 

көмек  сұрамайды.  Демек  ата­ана, 

мектеп мұғалімдері және психологтар 

бірлесе жұмыс атқаруы қажет. Жауап­

кершілік  те  теңдей  бөлінуі  керек. 

Мұның барлығы ата­ананың «баламды 

жұрттың  баласынан  кем  етпеймін» 

деп  тек  тамағын  тауып,  киім­кеше­

гін  бүтіндеумен  әлек  болуының  сал­

дарынан.  Тіпті,  бүгінде  ата­ананың 

шаңырағына  бір  мезгіл  уақыт  бөліп, 

перзентімен  ашық­жарқын  сөйлесуі 

ұмыт қалған тәрізді. Баласының киімі 

көк  болғанымен,  көңілі  күпті  екенін, 

жаны құлазып ата­анасының мейіріне 

мұқтаж екендігін көп жағдайда ұғына 

бермейміз.

Көп жағдайда ата­ана мен баланың 

әңгімесі ұрыс­жанжал секілді өрбиді. 

Тіпті, әңгіме тергеу сипатын алып та 

жатады.  Балаға  өз  ойын  жеткізбек 

былай  тұрсын,  сөйлеуге  мұрша  да 

берілмей қалады. Былайша айтқанда, 

әке  мен  баланың  арасында  көзге 

көрінбейтін  мықты  болуы  тиіс  бай­

ланыс  ақыр  соңы  үзіліп  тынады.  Ал, 

бұл  түзетуге  келмес  ауыр  салдарға 

апарып соқтырады.



Қ.ЕРМЕКОВА

КІШКЕНТАЙЛАРДЫҢ 

«ҮЛКЕН» МӘСЕЛЕСІ

С

оңғы  кездері  жасөспірімдер  арасындағы 

суицид  дертінің  асқынуы  көптеген  елдерді 

алаңдатып  отыр.  Өз­өзіне  үкім  кескен 

жасөспірімдер қатары бізде де аз емес. Статистика 

бойынша, елімізде әр 100 мың адамның 27­сі өзіне қол 

жұмсайды екен. Өткен жылы елімізде 4 мыңға жуық 

адамның  суицидке  ұшырау  фактісі  тіркелсе,  оның 

елеулі бөлігінің жасөспірімдер екені де анықталған. 

Бесіктен белі шықпай жатып өмірімен есеп айырысуға 

тырысқан жасөспірімдердің әрекеті кімді де болсын 

ойлантпай  қоймайды.  Өйткені,  ересектерді  өлімге 

итермелейтін  нәрсе  көп  болғанымен,  әлі  қоғамға 

белсене  араласып  көрмеген  жастарды  өлімге  не 

итермелеуі мүмкін?

!

интернетті  білмейтін  бала  кемде­

кем.  Ал  алып­ұшып  тұрған  өтпелі 

кезеңдегі жастың бұған тез еліктейтіні 

жасырын  емес.  Сондықтан,  арнайы 

психологиялық  қызмет  көрсететін 

орындар құрылып, ата­аналар, ұстаз­

дар  және  жасөспірімдер  арасында 

кеңінен түсіндірме жұмыстарын жүргізу 

керек. Бұл – бүгін қолға алмасақ, ертең 

кеш болатын нәрсе.

Жасөспірімді «жеп 

бара жатқан» 

не мәселе?

Өз­өзіне қол жұмсау Жаратушыға 

серік  қосқаннан  кейінгі  екінші  ауыр 

күнә.  Әсіресе,  бұғанасы  қатпаған 



СТАТИСТИКАНЫ СӨЙЛЕТСЕК

...


«2015 жылы республика бойынша 3735 адам суицид жасаған. Олардың 

201-і – кәмлеттік жасқа толмағандар», – делінген Бас прокуратура таратқан 

хабарламада. Жүргізілген талдаулар өз өзіне қол жұмсаған кәмелеттік 

жасқа толмаған балалардың 32 пайызын мұндай әрекетке отбасылық 

кикілжіңдер, 2,9 пайызын жалғыздық, 6,9 пайызын туыстармен болған 

келіспеушіліктер итермелеген. Статистикалық деректер 15-17 жас 

аралығындағы жасөспірімдердің суицидке бейім екендігін көрсетіп 

отыр. Өз-өзіне қол жұмсағандардың 60 пайызы осы жастағылар көрінеді. 

Бас прокуратура сондай-ақ, 2015 жылы кәмелеттік жасқа толмағандар 

арасындағы суицид саны 2014 жылмен салыстырғанда 4,7 пайызға 

өскенін (192-ден 201-ге) хабарлады. Статистика бойынша, еліміз 5-14 жас 

аралығындағы балалар суициді жағынан әлем бойынша 9 орында. Ал, 

15-29 жас аралығындағылар бойынша 4 орыннан бірақ шығыппыз. 

АНАЛАРЫМЫЗ 

АЯЛАУҒА, 

ӘЙЕЛДЕРІМІЗ 

ӘЛПЕШТЕУГЕ 

ЖАРАЛҒАН...

Жасыратыны жоқ, осы кезге дейін отбасындағы зорлық­зомбылық 

ашық айтылмай келді. Бұл жағдай әлеуметтік проблема ретінде де 

қарастырылмайтын. Ал, Ішкі істер министрлігінің ақпаратына қарасақ, 

елімізде  жыл  сайын  10  мыңнан  астам  зорлық­зомбылық  фактісі 

тіркеледі.  Бірақ,  мамандар  оның  көпшілігі  тіркелмей  қалатынын 

жасырмайды.  Сарапшылардың  айтуынша,  ресми  статистиканы 

қорықпай, ең кемінде төртке көбейтуге болады. Өкініштісі, зорлық­

зомбылыққа ең көп ұшырайтын адамдар – сол құқық бұзушының ең 

жақыны, жанашыры, бірге тұратын отбасы мүшелері көрінеді.

Тұрмыстық  зорлық­зомбылық  көрген  мұндай  адам  дене, 

психикалық,  моральдық  зардаптан  бөлек,  қорғансыздық  сезімде 

болып, тығырыққа тіреледі екен. Оның санасында «мемлекет менің 

құқығымды қорғай алмайды» деген түсінік пайда болады. Сонымен 

бірге, әрине, отбасында көрген қиянаттың «жарасын» жазу қиын.

Тәуелсіздік  алғаннан  бері  Қазақстан  негізгі  демократиялық 

құндылықтар мен институттарды бекітті. Еліміздің Конституциясында 

адамның денсаулығына, оның ар­намысы мен абыройын кемсітуге 

бағытталған  іс­әрекеттерден,  оның  ішінде,  тұрмыстық  зорлық­

зомбылықтан қорғау жөніндегі нормалар бар. Тұрмыстық зорлық­

зомбылықтың алдын алуға қатысты халықаралық құқықтық құжаттар 

ратификациядан өтті. Яғни, нәзік жандылардың құқықтарын қорғауға 

толықтай дайынбыз. Осыны кең көлемде халыққа түсіндіру керек. 

«Отбасының шырқын бұзған адамға салынған айыппұл түбінде 

бүкіл  отбасына  салмақ  түсіреді.  Ал,  оларды  қамасаң  –  бюджетке 

шығын.  Сондықтан,  бұзақыны  қоғамдық  жұмысқа  тартқан дұрыс» 

дейді  мамандар.  Тек  биылдың  өзінде  316  әйел  өзіне  қол  салса, 

түрмеде 300 әйел отбасындағы жанжал кезінде адам өлтіргені үшін 

жазасын өтеуде екен. Мұның өзі тұрмыстық зорлық­зомбылықтың 

алдын алу жолдарын күшейтуді қажет етіп отырғанын көрсетеді.

Жалпы, бүгінгі таңда отбасылық дау­жанжалдан туатын қылмыстар 

алдыңғы орында екен. Ажырасып, шаңырағы ортасына түсіп жатқан 

жанұяларды  айтпағанның  өзінде,  баласы  анасын,  әкесі  баласына 

қол көтеріп, жанжалдасу деректері жиілеген. Осы орайда, қоғамның 

қатыгезденуінің  сырын  адами  құндылықтардың  төмендеуінен 

іздейміз  бе,  әлде,  моральдық  қасиеттердің  жоғалуынан,  адамдар 

психикасының бұзылуынан көреміз бе?



Маргарита  ӨСКЕМБАЕВА,  Қазақстандағы  Тең  құқық  пен 

мүмкін діктер институтының директоры, балалар психологы:

– Расында да, басқа елдермен салыстырсақ, тұрмыстық зорлық­

зомбылық  жағынан  көш  бастайтын  деңгейдеміз.  Отбасылық  дау­

жанжалдың  көбеюіне,  жалпы,  қоғамның  қатыгезденуіне  себеп 

болар факторлар өте көп. Бала тәрбиесі күрделеніп барады. Бала 

ата­анасына  бағынғысы  келмейді,  сыйламайды.  Әке­шешесіне 

қарсы шыққан бала өз бетімен кетіп, уақыт өте ата­анасына пышақ 

жұмсайтындай халге жетті. Сондықтан, біз ұлттық менталитетімізге 

сай үлкенді сыйлау, ата­ананың алдын кесіп өтпеу секілді қағидаларға 

бағынатын  ұлттық  тәлім­тәрбиені  қайта  жаңғыртуымыз  керек. 

Жаһандануға ұмтылып, өзгенің қаңсығын таңсық көреміз деп жүріп, 

ұлттың  ұлағатты  тәрбиесінен  айырылып  қалдық.  Бұрынғы  қазақ 

қоғамында әке­шешеге суық қару жұмсамақ түгілі, бетіне тіке қарап 

әңгіме де айтпаған, қарсы шықпаған.

Тағы бір мысал ретінде келтіретін жайт, бүгінгі күні қоғамымызда 

адами  құндылықтан  гөрі,  материалдық  құндылық  алдыңғы  орынға 

шықты. Өз басым кейде қоғамның қатыгезденуінің бар сыры осында 

ма деп қаламын. Бар нәрсені әлеуметтік, материалдық жағдаймен 

өлшейтін  болдық.  Сондықтан,  адамдар  алдымен  ар­ұятын  емес, 

материалдық жағдайды ойлайтын күйге түсті. Материалдық тұрғыдан 

толысу үшін азаматтар адами қасиет, мейірімділік, қайырымдылық, 

сыйластық секілді асыл қасиеттерді екінші орынға ысырды. Жастар 

білімімен емес, әлеуметтік деңгейі бойынша бәсекелесетін болды. 

Сондай  болуға  ұмтылып,  қол  жеткізу  үшін  ұрлық  жасап,  адам 

өлтіріп, қайтсе де жоғары дәрежеге жетуге тырысады. Мұның бәрі 

халқымыздың  рухани  тұрғыдан  құлдырауынан,  рухани  байлықтың 

құнының төмендеуінен деп білемін.

Қазір жастар арасында өз­өзіне қол жұмсау оқиғасы күрт көбейіп 

кетті.  Суицид,  яғни,  өз­өзіне  қол  жұмсау,  бұл  да  біреуді  өлтірудің 

бір  түрі.  Біреуге  қол  жұмсаған  бала  ашу­ызасын  сыртқа  шығара 

алады. Ал, өз­өзіне қол жұмсаған бала өзіне ғана әлі келетіндіктен 

суицидке барады. Негізгі себеп біреу ғана. Келіспеушілік. Қоғаммен, 

үлкендермен  келіспеушілік.  Сондықтан,  қоғам  жастар  мәселесіне 

назар аударуы керек. Кішкентайлардың да үлкен мәселесі болатынын 

түсінуі керек. Жалпы, қоғамдағы рухани құндылықты көтермейінше, 

біз ортаның қатыгезденуінің алдын ала алмаймыз.

Ұлжалғас  ЕСНАЗАРОВА,  педагогика  ғылымының  докторы, 

профессор:

– Отбасылық дау­жанжалдың көбейіп, қоғамның қатыгезденуіне 

жан­жақты  әсер  ететін  нәрселер  өте  көп.  Сондықтан,  бұған 

көзжұмбайлық танытуға болмайды. Мәселен, осыдан бірнеше жыл 

бұрын көшедегі қоқыс жәшігінен адамның денесін немесе жаңа туған 

сәбиді тауып алу мүлде кездеспейтін. Ал қазір адам бейнелі айуандар 

өзінің  туысына,  жақынына  шабуыл  жасайтын  болды.  Адамзат 

мейірімсіздігі жөнінен жыртқыш аңдардан да асып түсіп жатыр.

Негізі,  өтпелі  кезеңдерде  мұндай  мәселе  барлық  мемлекеттің 

басында кездеседі. Демократиялық қоғам құру үшін қазір біз өтпелі 

кезеңді бастан өткеріп жатырмыз. Дегенмен, өтпелі кезең деп қол 

қусырып қарап отыруға да болмайды. Қоғамдағы тәрбиені күшейтуіміз 

керек. Кеше бір арнаны қоссам, жұлынып қалған екі аяқты көрсетіп 

жатыр.  Қарманып  теледидардың  пультін  де  таба  алмай  қалдым. 

Дереу екінші арнаға қоссам, бір қолы жұлынған шарананың қоқыстан 

табылғанын айтуда. Осыдан кейін қазақ қоғамы не болып барады деп 

еріксіз күңіренесің. Кез келген ұлт өзінің тәлім­тәрбиесі мол ұлттық 

құндылықтарын сақтап қалғанда ғана мықты мемлекетке айналады. 

Біз осыны ұмытпауымыз керек. 

Қуаныш ӘБІЛДӘҚЫЗЫ,

«Заң газеті»

13

zangazet@maiI.ru



№116/1  (2893/1) 

20 қазан 2016

БАҚ  ЖҮЙЕСІ  –  САЛЫСТЫРМАЛЫ  ТҮРДЕ  ЖАҢА 

САЛА,  ЖУРНАЛИСТИКАНЫ  ДА  СОНДАЙ  ЖАС 

МАМАНДЫҚҚА  ЖАТҚЫЗУҒА  ӘБДЕН  БОЛАДЫ. 

Р О Б Е Р Т   С И Л Ь В Е С Т Е Р Д І Ң   « Е К І Н Ш І   К Ө Н Е 

МАМАНДЫҚ»  АТТЫ  КІТАБЫ  ЖАРЫҚ  КӨРГЕННЕН 

КЕЙІН  ЖУРНАЛИСТИКАНЫ  ЕЖЕЛГІ  МАМАНДЫҚ 

ЕКЕН ДЕГЕН ҰҒЫМ БІРШАМА КЕҢ ТАРАҒАН. МҰНЫ 

ОСЫ  МАМАНДЫҚТЫҢ  ҚАНША  ЖАСТА  ЕКЕНДІГІН 

АНЫҚТАУ ЕМЕС, КЕРІСІНШЕ, ЖУРНАЛИСТЕРДІҢ АР-

ҰЖДАНЫ СИПАТТАРЫНА БАҒА БЕРГЕН АЙҚЫНДАМА 

ДЕП ТҮСІНСЕК, ШЫНДЫҚҚА ЖАҚЫНДАЙДЫ. 

Б

КӘСІБИ МОРАЛЬ ҚАҒИДАЛАРЫН 



САҚТАУ ПАРЫЗ

ТӨРТІНШІ БИЛІК

тапсырыспен  жеткізіп  беріп,  жария-

ланатын  материалдарды  өңдегенде 

солардың сұраныстарын басшылыққа 

алады  екен.  Ол  кезде  тілші,  баспа-

гер,  редактордың  қызметін  бір  ғана 

адам  атқарып  келді»  –  деп  атақ-

т ы   ғ а л ы м   К . Б ю х е р д і ң   а й т қ а н ы 

бар.  Мұндай  кезде  мамандық  не-

м е  с е   ұ ж ы м д ы қ   м о р а л ь   т у р а л ы 

сөз  қозғау  мүмкін  болмаса  керек. 

Жур на лис тиканың көпшілік маманды-

ғына  айналу  үрдісі  жүздеген  емес, 

мың даған,  миллиондаған  оқырман-

дар ға  арналған  баспасөз  шығарыла 

бас таған  кезде  қарқындай  түскен 

екен. Бұл әлемнің көптеген елдерінде 

«манеттік  баспасөз»  деген  газеттің 

қатар  шығарылып,  көпшілік  арасына 

кеңі нен  тараған  ХІХ  ғасырдың  30-40 

жыл дары болатын.

Саяси насихат 

құралы

 

Бұдан бұрын газетті саяси насихат 



құралы ретінде пайдалану басталған. 

Ақпарат жинау, оны басып шығару ісі 

ортасында  редакция  деген  аралық 

элемент пайда болды. ХІХ ғасырдың 

30-40  жылдарында  журналистердің 

алғашқы бірлестіктері құрылғанымен, 

олар  өздерінің  маман дықтарының 

мәнін  дер  кезінде  терең  түсінбеген. 

Керісінше, аталмыш ғасырдың екінші 

жартысында журна листердің алғашқы 

кәсіби  ұйымдары  құрылып,  оның 

ережелері жасалған, кейін ХХ ғасырдың 

басында  кәсіби  кодекстер  өмірге 

келген сәтте оның мәнін жаппай түсіне 

бастағаны  тарихтан  мәлім.  Алайда, 

мұның  өзі  алғашқы  кезеңде  баспа-

сөз  қыз мет керлерінде  еш  пробле-

ма  бол ма ды  дегенді  білдірмейді. 

ХV  ға сырда  шығарылған  қолжазба 

газет тер  патша  сарайы,  соғыс  май-

даны, реформаның жүзеге асырылуы 

жайын дағы  маңызды  ақпараттардың 

сыртында саяси мифтер, таңғажайып 

оқиғалар, кемтар адамдар, құйырықты 

жұлдыз, қанды жаңбыр туралы балаң 

әрі  нанымсыз  жеңіл  дүниелерді, 

қияли  әңгімелерді  жариялап  кел-

ген. Олай болса, жүз жылдан кейінгі 

газет  материалдары  шынайы,  іскер-

лік  сипатта  әрі  арнайы  мақсат  пен 

саясатқа  сай  келетіндігімен  ерек-

шеленеді.  Осы  кезеңде  саяси  ақ-

параттар  басымдық  алып,  сауда-

саттық  жайындағы  материалдар 

азайғаны  көрінеді.  Әлгі  таңғажайып 

оқиғалар мен елес көріністер туралы 

бос  сөзден  тұратын  әңгімелерден  із 

де қалмаған. Яғни, оқиғаны шынайы 

дәл көрсету бағыты анық байқалады. 

Аталмыш  бағыт  осы  кезеңде  газет 

шығарумен айналысқан адамдардың 

ісінде  белсенді  түрде  көрініс  тауып, 

қоғамдық  ар-ұжданның  маңызды 

элементіне айналған.



Журналистикадағы 

алғашқы кәсіби 

кодекс

Журналистика  көпшіліктің  ма-

ман дығына  айналудан  бұрын  ар-

ұж дан  қайшылықтары  орын  алып, 

оны  шешудің  жолдары  мен  тәжі-

р и  б е  л е р   ж и н а қ т а л а   б а с т а ғ а н . 

Мұның  бір  мысалы  ретінде  1754 

жылы  М.Ломоносовтың  Л.Эйлерге 

Алайда,  кәсіби  кодекстерді  арнайы 

ұйымдар  қолдап  бекітеді,  ал,  ондай 

ұйым  ол  кезде  Ресейде  болма ған. 

Олай болса, оны шын мәнін дегі кодекс 

деу артықтау болады. 

Журналист  моралі  –  шынайы 

ақпаратты тауып алу құқығын шектеп, 

кедергі  келтіріп  отырған  жөнсіздікке 

қарсы  кәсіби  топтардың  берген 

жауабы  іспетті  пайда  болған  дүние. 

Жалпы кәсіби моральді белгілі топтарға 

қатысты  қарастырған  дұрыс.  Ал, 

норма – кәсіби моральдың ең алғашқы 

элементі болуымен бірге мінез-құлық, 

ар-ұжданның  қоғамға  қажетті,  ортақ 

әрі  әдеттегі  варианттарды  анықтап, 

мойындалмаған  әрекеттерге  тыйым 

салу секілді негізінен сүзгіштің рөлін 

атқарады.  Сондықтан  оның  сипаты 

мамандардың мінез-құлықтарын ортақ 

талаптарға сәйкестендіретіндіктен ал-

дын  ала  даярлайтын  үйлестірушінің 

қызметін атқарады. 

Қоғамдық мүдде мен кәсіби топтар 

мүддесінің  бірлігін  қамтамасыз  ету 

қажеттілігі  қашан  да  басы  ашық 

дүние.  Мұндай  қажеттілік  адамзат 

ар-ұжданының  ұстанымдарымен 

байланысатын  негіздемелермен 

түсіндіріледі.  Жалпы  жаңа  норма-

лардың  пайда  болуының  өзі  белгілі 

субьекті қызметінің қалыпты жағдайда 

емес  екендігін  айғақтайтын  дерек 

болады.  Яғни,  әлде  кім  қоғамда 

қалыпты  көрініске  айналған  талапқа 

қарсы  әрекет  жасап  жатыр  деген 

сөз. Газет шығраушылар бірлі-жарым 

жұмыс  істеген,  редакцияда  санаулы 

ғана  адам  болған,  журналистердің 

жеке ұйымдары мен одақтары құрыл-

маған кезде кәсіби орта мен маман-

дардың ортақ ойлары туралы айтуға 

мүмкіндік болмайтыны түсінікті. 

Журналистер  ар-ұжданының  бел-

гілі  ережелерін  жасауға,  баспа сөз, 

ақпараттың мақсаттары, функция лары, 

қызметкерлерінің атқаратын қызметтері 

жайында сол қоғамда үстемдік құрған 

пайымдаулар маңызды роль атқарған. 

Осы пайым дардан журналист кәсібінің 

функ циялары туралы көзқарас туын-

даған.  Функцияның  өзі  журналистің 

қоғам  алдындағы  жауапкершілігін 

үйлестіретін кәсіби ар-ұжданның іргелі 

ұғымның бірі. 

Қоғам алдындағы 

жауапкершілік

Журналистің  адамдар  тағдырына 

ықпал  ету  мүмкіндігі  оларға  қоғам-

дық  жауапкершілік  сезімін  тудыра-

тындығымен ерекшеленеді және ақпарат 

қабылдаушылармен  ара дағы  тікелей 

және кері байланыс негізінде біршама 

тұрақты  сипатты  қалыптастырады. 

Журналист жазған туындысы жайындағы 

бұқаралық ой, пікірге сүйене отырып, 

оқырманның тілегін  және  қоғам  нені 

қолдайтынын, неге  қарсылығын біле 

алады. Мұндай мағлұмат пен пайым – 

журналистің алдағы ісіндегі ар-ұждан 

бағыт-бағдарын анықтап беретіндігімен 

пай далы.

Журналист  тек  қоғам  алдындағы 

ғана  жауапкершілікпен  шектелмейді. 

Оның  ең  басты  әділ  сарапшысы 

тұрақты  оқырманы,  көрермені,  тың-

даушысы.  Сондай-ақ,  ақпарат  көзі, 

мақала, бағдарламаларының кейіпкері 

болған  адамдар  да  журналиске 

жауапкершілік  жүктей  алады.  Егер 

қоғам  кәсіби  моральдың  көмегімен 

өз  мүшелерін  мамандар  тарапынан 

көрсетілетін  қысымдардан,  шектен 

шығушылықтан  қорғау  үшін  мораль, 

ар-ұждан  мәселелерін  маңызды 

деп  түсінсе,  мамандар  үшін  ол 

басқаша  қызмет  атқарады.  Кәсіби 

ұйымдар мен одақтар өздері жасаған 

кодекстерінде  ең  игі  мақсаттарды 

жариялап,  қоғам  тарапынан  сенімді 

күшейту,  өз  қызметтерінің  беделін 

көтеру,  оған  қажетті  қолайлы  орта, 

ахуалды жасағылары келеді.. 

Қоғамдық  қайшылықтың  этика 

дәстүрлерінің  қарапайым  мәселе-

лерін өте қиын практикалық мақсат-

қа  айналдырып  жіберетін  тұсы  бар. 

Мақала,  бағдарламалардың  кейіп-

керлеріне,  журналистің  ақпаратына 

сенетін  адамдар,  публицистер,  жур-

налистер арасындағы қарым-қатынас 

күрделі  сипат  алып,  біртіндеп  оқыр-

мандардың  сенімінен  айырылуға 

әкеп  соғады.  Автор  бәрін  қызықтап, 

жазуға  деген  құлшынысы  артып, 

қысқасы,  «басы  айналады».  Кейде 

өз  қалағанын  ғана  жазып,  маңызды 

мәселелерді назардан тыс қалдыруы 

мүмкін. Баспасөзді жеке бастың немесе 

белгілі  бір  топтардың  ғана  мүддесін 

білдіретін мінбер ретінде пайдаланып, 

объективті  ақпарат  берудің  орнына 

неше түрлі «тапсырыс» материалдарын 

жариялай  бастайды.  Мұндай  ахуал 

қалыпты сипатқа айналатындығымен 

ерекшеленеді. Өмір қайшылықтары көп 

болған сайын журналистің жасайтын 

таңдауы  да  көбейеді.  Мұның  ақыры 

қоғамның өзге мүшелерімен арадағы 

қарым-қатынаста  белгілі  дәрежеде 

қиындық тудырады.

Кәсіби  және  моральдық  норма-

ларды  қалыптастыру  процесі  жеке 

тұлғаға қатысты өндірістік сипаттағы 

ахуалдан  бастап,  анық  жайттан  абс-

тракцияға  қарай  бағытталады.  Ал, 

технологиялық  тұрпаттағы  талаптар 

моральдық  мазмұнды  білдірмейді 

және ол тек қана жұмыстың тиімділі-

гін  арттыруға  бағытталады.  Осыдан 

келіп моральдық сана технологиялық 

нормалар,  өндірістік  қызметтерде 

мамандардың  мінез-құлық  крите-

рийлерін анықтап береді.

Журналист  қызметінің  ерекше-

ліктеріне  байланысты  оның  ісі  мен 

әрекеті дәлме-дәл сәйкеспеуі мүмкін. 

Мысал  ретінде  мәтінді  қысқартып 

ықшамдаудағы  автордың  жұмысын 

айтуға  болады.  Алайда,  әр  істің 

центристік  бағытта  немесе  әртүрлі 

моральдық мазмұнда кездесуін жоққа 

шығаруға  болмайды.  Журналистің 

әрекеті газеттің дайын болған кезекті 

санына белгілі бір материалды жедел 

енгізу немесе оны өңдеп жақсарта түсу 

мақсатын  көздеуі  ықтимал.  Немесе 

туындыны өз жазу стиліне сәйкестіріп 

өзгертуді  қалайды.  Журналистің  ісі 

мен  әрекетінің  айырмашылығын 

осыдан аңғаруға болады. Оның сыр-

тында журналистикада таза техно ло-

гиялық  центристік  сипаттағы  іс  өте 

аз,  тіпті  жоққа  тән.  Айталық,  мате-

риалды қайта басу, тексеру, жарық-

қа шығару, фото даярлау т.с.с. Өз ге 

жұмыстардың  бәрі  дерлік  белгілі 

дең гейде журналистің жасайтын таң-

дауына байланысты. 

Журналист  ісіндегі  жауапкершілік 

ұғымы  медицинадағы  секілді  бір 

ғана  мазмұнда  емес.  Нормалары-

ның  өзі  тек  міндет  жүктеу,  тыйым 

салу  ғана  емес,  маман  өзінің  жеке 

таңдауы  бойынша  мінез-құлықтың 

әртүрлі  тәсілдерін  қолдануына 

рұқсат  беріледі.  Кәсіби  мораль 

нормалары  ортақ,  біртұтас  сипатты 

белгілі  деңгейде  сақтайды.  Кейбірі 

тек  белгіленген  ахуалдың  аясында 

(«оқырман  хаттарын  өңдегенде 

мазмұнын  өзгертуге  болмайды», 

интервьюді  жазып  біткен  соң  соңғы 

вариантын  респондентке  міндетті 

түрде көрсету», «жеке ісқағаздардан 

алынған  деректерді  жарияламас 

бұрын  оның  иесінен  рұқсат  алу» 

т.с.с.) ең аз мөлшерде бағыт берілсе, 

келесі  тобы  журналистің  дербес 

жұмыс істеуіне мүмкіндік берерліктей 

біршама жалпылама сипатта болады. 

Мысалы,  «материалды  жазған  кезде 

үшінші  жақтың  мүддесін  сөз  етпеуді 

қаперде  ұста»  деген  бар.  Үшінші 

жақ деген кім? Нені қаперге аламыз? 

Мұнда  барлық  мәселені  журналист 

дербес өзі шешуге тиіс. 



Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   4   5   6   7   8   9   10   11   12




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет