340
Қазақ өнерінің антологиясы
Алашқа атың шыққан бір қыз десем,
Нағыздың өзі екенсің айнымалы,
Қызбын деп әлдеқандай бола берме,
Сендей қыз қажеті жоқ қолаңсалы.
Қыз:
Шай, шекер – менің асым, жегенім – бал,
Берейін бес қалампыр, аузыңа сал.
Өзіңше сен де бізді кемітесің,
Беу жігіт, теке сасып, әдіре қал?!
Шернияз:
Апырмай, сөзі қалай ақылсыздың,
Ашуы жылдам келед жаман қыздың.
Атағың алты алашқа жайылған қыз,
Сен емес көрген жауы, сірә, біздің.
Алашқа атың шыққан бір қыз десем,
Нағыздың өзі екенсің көргенсіздің.
Достарыңызбен бөлісу: