Серік Ғабдуллаұлына
«Бармаңдар ақынды жұрт жерлегенде...»
М.Мақатаев
Көргенім жоқ тірісінде ақынды,
Барғаным жоқ сапарына ақырғы.
«Келме!» деді – Мұқағали өтінді,
«Барма!» деді – Мұқағали ақырды.
Ақынды ақын түсінбесе, кім ұғар?
Құстар сынды олардың да тілі бар.
Бір көшеде қатар келе жатып та
Дауыстамай сөйлеседі ұлылар.
Олар тіпті мың-мың сайрам бақтарды,
Бақ ішінде жанып жатқан оттарды,
Жанған отты уыстаған сұлуды
Бір-ақ шумақ өлең екен деп қалды.
...Ақын солай қалды есінде елінің,
Ақ бұлтқа орап түсініксіз өмірін.
Өлең келді аттандырып серігін...
Өлең келді: «Оралды, – деп, – Серігің!»
Өлең келді...
Өлең келді, бауырым,
Мен Серікті өлең ғой деп таныдым.
Достарыңызбен бөлісу: | 
