Аллергия – ағзаның өз ұлпаларының зақымдануымен жүретін иммундық реакция (В. И. Пицкий) Аллергендер. Аллергиялық аурулардың этиологиясы


Аллергиялық реакциялардың түрлері мен даму механизмдері



бет2/5
Дата17.05.2023
өлшемі22,67 Kb.
#94092
1   2   3   4   5
Аллергиялық реакциялардың түрлері мен даму механизмдері
АЛЛЕРГИЯЛЫҚ РЕАКЦИЯЛАРДЫҢ ЖІКТЕЛУІ:



Аллергенді қайталап қабылдағаннан кейін реакцияның пайда болу уақыты бойынша (Р. Кук 1930).

I. _ Жедел түрдегі аллергиялық реакциялар (жоғары сезімталдық
дереу түрі, GNT)

Олар аллергенді қайталап қабылдағаннан кейін 15-20 минуттан кейін дамиды.

II . Кешіктірілген типті аллергиялық реакциялар (өте кешіктірілген типті жоғары сезімталдық HRT)

Аллергенге қайталап әсер еткеннен кейін 24-48 сағаттан кейін дамиды




Патогенезі бойынша (П.Гелл және Р.Кумбс 1969).

I. _ Реагиникалық (анафилактикалық) түрдегі аллергиялық реакциялар

Уртикария, шөп безгегі, ангионевротикалық ісіну, атопиялық бронх демікпесі, анафилактикалық шок.

II . Цитотоксикалық түрдегі аллергиялық реакциялар.

аутоиммунды гемолитикалық анемия, агранулоцитоз, тромбоцитопения, аутоиммунды гепатит, миокардит және т.б.

III . Иммунокомплекстік түрдегі аллергиялық реакциялар

Артус феномені, гломерулонефрит, васкулит, альвеолит, жүйелі қызыл жегі және т.б.

IV . Жасушалық түрдегі аллергиялық реакциялар

Байланыс дерматиті, жұқпалы аллергиялық аурулар
(туберкулез, бруцеллез, мерез, саңырауқұлақ аурулары)

АЛЛЕРГИЯЛЫҚ РЕАКЦИЯЛАРДЫҢ ПАТОГЕНЕЗІ


1. Иммунологиялық кезең
Аллергенмен алғашқы байланыста антиденелердің немесе сенсибилизацияланған Т-лимфоциттердің (c-Tl) түзілуі (сенсибилизация)
Аллергенмен қайталанатын байланыста аллерген + антидене немесе аллерген + c-T кешендерінің түзілуі.
2. Патологиялық кезең .
Ол биологиялық белсенді заттардың – аллергия медиаторларының шығарылуымен, белсендірілуімен, синтезімен сипатталады.
3. Патофизиологиялық кезең (клиникалық көріністер сатысы) Ол мүшелер мен ұлпалардың құрылымдық және қызметтік өзгерістерімен сипатталады:

  • қан қысымының, перифериялық қан айналымының және микроциркуляцияның өзгеруіне әкелетін вазомоторлы реакциялар (жергілікті және жүйелік);

  • ісінудің дамуына әкелетін қан тамырлары қабырғаларының өткізгіштігінің жоғарылауы;

  • бронхтардың, ішектердің тегіс бұлшықеттерінің спастикалық жиырылуы, олар асфиксия, диспепсиялық бұзылулар түрінде көрінуі мүмкін;

  • қан ұюының төмендеуіне де, тромбозға да әкелуі мүмкін коагуляция, антикоагуляция және фибринолитикалық қан жүйелерінің факторлары арасындағы теңгерімсіздік;

  • ауырсыну, қышу, жану сезімін дамытуға әкелетін жүйке рецепторларының тітіркенуі;

  • жасушалық тіндердің маңызды инфильтрациясымен жүретін қабыну реакциялары.



Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4   5




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет