Аллергиялық реакциялардың түрлері мен даму механизмдері
АЛЛЕРГИЯЛЫҚ РЕАКЦИЯЛАРДЫҢ ЖІКТЕЛУІ:
Аллергенді қайталап қабылдағаннан кейін реакцияның пайда болу уақыты бойынша (Р. Кук 1930).
|
I. _ Жедел түрдегі аллергиялық реакциялар (жоғары сезімталдық
дереу түрі, GNT)
|
Олар аллергенді қайталап қабылдағаннан кейін 15-20 минуттан кейін дамиды.
|
II . Кешіктірілген типті аллергиялық реакциялар (өте кешіктірілген типті жоғары сезімталдық HRT)
|
Аллергенге қайталап әсер еткеннен кейін 24-48 сағаттан кейін дамиды
|
Патогенезі бойынша (П.Гелл және Р.Кумбс 1969).
|
I. _ Реагиникалық (анафилактикалық) түрдегі аллергиялық реакциялар
|
Уртикария, шөп безгегі, ангионевротикалық ісіну, атопиялық бронх демікпесі, анафилактикалық шок.
|
II . Цитотоксикалық түрдегі аллергиялық реакциялар.
|
аутоиммунды гемолитикалық анемия, агранулоцитоз, тромбоцитопения, аутоиммунды гепатит, миокардит және т.б.
|
III . Иммунокомплекстік түрдегі аллергиялық реакциялар
|
Артус феномені, гломерулонефрит, васкулит, альвеолит, жүйелі қызыл жегі және т.б.
|
IV . Жасушалық түрдегі аллергиялық реакциялар
|
Байланыс дерматиті, жұқпалы аллергиялық аурулар
(туберкулез, бруцеллез, мерез, саңырауқұлақ аурулары)
|
АЛЛЕРГИЯЛЫҚ РЕАКЦИЯЛАРДЫҢ ПАТОГЕНЕЗІ
1. Иммунологиялық кезең
Аллергенмен алғашқы байланыста антиденелердің немесе сенсибилизацияланған Т-лимфоциттердің (c-Tl) түзілуі (сенсибилизация)
Аллергенмен қайталанатын байланыста аллерген + антидене немесе аллерген + c-T кешендерінің түзілуі.
2. Патологиялық кезең .
Ол биологиялық белсенді заттардың – аллергия медиаторларының шығарылуымен, белсендірілуімен, синтезімен сипатталады.
3. Патофизиологиялық кезең (клиникалық көріністер сатысы) Ол мүшелер мен ұлпалардың құрылымдық және қызметтік өзгерістерімен сипатталады:
қан қысымының, перифериялық қан айналымының және микроциркуляцияның өзгеруіне әкелетін вазомоторлы реакциялар (жергілікті және жүйелік);
ісінудің дамуына әкелетін қан тамырлары қабырғаларының өткізгіштігінің жоғарылауы;
бронхтардың, ішектердің тегіс бұлшықеттерінің спастикалық жиырылуы, олар асфиксия, диспепсиялық бұзылулар түрінде көрінуі мүмкін;
қан ұюының төмендеуіне де, тромбозға да әкелуі мүмкін коагуляция, антикоагуляция және фибринолитикалық қан жүйелерінің факторлары арасындағы теңгерімсіздік;
ауырсыну, қышу, жану сезімін дамытуға әкелетін жүйке рецепторларының тітіркенуі;
жасушалық тіндердің маңызды инфильтрациясымен жүретін қабыну реакциялары.
Достарыңызбен бөлісу: |
