Исламғылымхалы әппақ көргендерді таң қалдырар жұмақтан әкелінген
екен. Бірақ кейіннен уақыт өте келе адамдардың күнәһар
қолдары тие-тие қара тасқа айналыпты.
Қасиетті қара тасты Қағбаның бұрышына орналас-
тырумен Қағбаның құрылысы толық аяқталып, Ибраһим
(а.с.) мен ұлы Исмайыл Раббыларына қол жайып былай-
ша дұға жасап, тілек тіледі:
«Раббымыз! Бізден (бұл істеген ісімізді) қабыл ал! Сен (тілегімізді) естуші және білушісің. Ей, Раб- бымыз, екеумізді де өзіңе ғана бойұсынушы қыл, ұрпақтарымыздан да өзіңе ғана бойұсынушы үммет жасай гөр, әрі бізге қажылық амалдарымызды көрсетіп, тәубемізді қабыл ал! Әлбетте, Сен тәубемізді қабыл алушы және мейірім етушісің. Ей, Раббымыз ұрпағымыздың ішінен оларға аяттарыңды оқитын, Кітабыңды және тағылымдарыңды үйрететін, оларды (шірктен) тазалайтын елші жібере гөр. Күмәнсіз, сен шексіз құдірет иесі Ғазизсің, әр істі орынды істейтін, еш нәрсені босқа істемейтін Хакимсің» 399 . Қағба – мұсылманшылықтағы таухид
400
сенімінің
рәмізі мен нышаны. Қағба – күллі мұсылман баласының
қияметке дейін намаздарында және жалпы барлық
қайырлы істерінде жүздерін бұратын және умра-
қажылықта басқосар бірден бір киелі орындары.
Осы бір киелі де қасиетті мекенде мұсылмандардың
мүбәрак ауыздарынан шыққан «Ләббәйка Аллаһумма
Ләббәйк!» тәлбиясы тау-тасты жаңғыртып, жеті қабат
көкке толқыған күйі самғап, көтеріліп жатады. Қасиетті
Қағбаның атмосферасы мүлдем ерекше. Оны көрген
399
Бақара сүресі, 2/139
400
Аллаһты бір деп білу.
391
Қажылық көзге ыстық жас үйіріліп, оны сезген жүрек басқа бір
ерекше сезімге булығып, ар-ождан адамдықтың биігіне
қарай серпіліп, бір мезет болсын мына пәни дүниені
ұмытады.