36. М. Шоқай бүкіл Түркістанды бір автономиялық республикаға біріктіріп, оны демократиялық Ресейдің құрамына енгізу идеясын қозғады [2, 67б].
37. Тұрар Рысқұлов өзінің «Даладағы аштық» атты мақаласында бұл жылдары аштықтың әрбір адамды қамтығаныны, қазақтарға үнемі қырылып қалу қаупі төнгенін көрсетті [2, 74б].
41. М. Дулатов ақын әрі жазушы, өлең жинақтары мен бірінші қазақ романы – «Бақытсыз Жамалдың» авторы ретінде көпке танылды [2, 81б].
42. Қазақ әдебиетінің діни-философиялық бағытының көрнекті өкілі Жүсіп Көпеев болып табылды. 1907 жылы Қазан қаласында оның бірден үш кітабы («Хал-ахуал», «Сарыарқа», «Тірлікте көп жасағандықтан көрген тамашамыз») жарық көрді [2, 82б].
43. Діни философияның тағы да бір өкілі Мұхаммед Сәлім Кәшімов болды. «Әдеп», «Үгіт», «Ақыл кітабы», «Насихат қазақия» сияқты шығармаларында ол педагогикалық ақыл-кеңес, тәлім, өзінің философиялық және әлеуметтік-саяси көзқарастары жөнінде баяндайды [2, 82б].