102
Символ
– ой ды ас тар лап, бас қа нәр се ні су рет теу ар қы лы жа са ла тын
нақ ты лы си па ты бар ба ла ма бей не (гүл – жас тық тың сим во лы).
Метафора
(гр. ау ыс ты ру) – екі нәр се ні са лыс ты ру жә не жа нас ты рып
жа қын да ту не гі зін де ас тар лы тың ма ғы на бе ре тін бей не лі сөз не ме се сөз
тір ке сі (тас жү рек, ақын – жел).
Эпитет
– зат тың не ме се құ бы лыс тың ай рық ша бел гі сін біл ді ре тін бей
не лі сөз (қо ңыр дау ыс, тәт ті күй).
Ассонанс
– (фр.
assonanse
)
–
өлең жолдарында сөз басындағы да
уыс ты ды быс ардың ұйқасуы.
«Әдебиеттануғакіріспе»
Жо ға ры да бе ріл ген ұғым дарға хрестоматиядағы поэмадан мы сал дар
кел тір.
Міне,қызық!
Шы ғар ма шы лық ие ле рі нің бә рі жал ғыз дық ты се зін еді. Олардың кей бі реу ле рі
жал ғыз дық тың адам зат қа ти гі зер пай да сын да си пат тай ды.
Ар тур Шо пен гауэр: «Адам өзі нің кім екен ді гін жал ғыз қал ған да ға на ай қын се зе
ала ды. Әр адам жал ғыз қал ған кез де ға на шы найы бей не сін аша ды. Жал ғыз дық ты
сүй ме ген адам ер кін дік ті де сүй мей ді».
Бер нард Шоу: «Жал ғыз дық тан үлес алып, өзі ңе пай да кел ті ре алу – да рын
ды лық».
Орал хан Бө кей: «Бү кіл әлем де адам ба ла сы қан ша лық ты мол бол са, сон ша
лық ты жал ғыз – оны жал ғыз сы рат пай тын ай рыл мас адал до сы – өзі нің ойы ға на».
Достарыңызбен бөлісу: 
