Ерекшеліктері: фонетикасы

сөз басында қатаң дауыссыздың келуі (тау «тау», күн «күн»);

инициалды (сөз басында) дж (джыйырма «жиырма») қолданылуы;

ассимилятивті өзгерістер: дн>нн, нл>лл, нд>мн, нъд>нън, нб>мб, дл>лл (меннен<менден «менен», толла<тонлар «тондар, тұлыптар», кесимнен<кенсинден «өзіңнен», тенънен<тенъден «жолдастан», омбир<он бир «он бір», келелле<келедилер «олар келе жатыр)»);

морфологиясы бойынша – көпше түр жалғауы толық және ықшамдалған тұлғада жұмсалады: ‑ла/‑ле және ‑лар/‑лер;

салыстырмалы шырай аффиксі – ‑лай/‑лей;

инфинитив тұлғасы ‑рға/‑рге;

терминативті көсемше тұлғалары ‑ғанлы, ‑ғынчы, ‑ғанлай (джазғанлы «жазғалы (бері)», келгинчи «келгенше/ келгенге дейін», киргенлей «кіргені сол (еді), кіргендей-ақ»);