Қaзaқ Тiлiнiң Өзектi Мәселелерi және Тәуелсiздiк Тaғылымы
36
әдебиеті саласының да негізін салушылардың бірі екенін
танытады. Нұрғалиев Р. еліміз тәуелсіздік алған жылы жарық
көрген мақаласында Ақымет Байтұрсынұлының «...қазақтың
ұлттық әдебиеттануының ғылыми негізі, методологиялық
арналары, басты-басты терминдері мен категориялары түп-түгел
осы кітапта қалыптастырылған» [11], – деп ғалымның «Әдебиет
танытқышына» лайықты жоғары бағасын береді. Осыдан да
ғалымның әдебиет саласына салған сара жолының тереңдігін көре
аламыз.
Ал, 1923 жылы 28 қаңтарда ғалым
жайлы жазған мақаласында
Елдес Омарұлы ғалымның еткен еңбектерін тізбектей келе «было
бы не излишне пояснить, какое имеют значения эти открытия, они
говорят сами за себя: каждое из сделанных Ахметом
Байтурсыновичем открытий, безусловно, представляет собой
гигантский шаг вперед в
истории киргизской (казахской)
грамматики; (открытия Ахмета Байтурсыновича) слишком велики,
чтобы исчерпать в краткой статье все их значение» [12], – деуі
арқылы ғалымның ашқан жаңалықтарының мол екендігі және
әрқайсысының қазақ тіл ғылымының дамуына қосқан үлесінің
ерен екендігін нақтылайды.
Ақымет Байтұрсынұлы термин жасауда да терең із қалдырды.
Терімсөздердің қазақыландыру
ұстанымын берік ұстанып, сол
жолда аянбай еңбек етті. Өзінің «Сәбитке жауап» деген
мақаласында: «Жат сөздерді басқалар, мәселен, орыстар өз тілінің
заңына үйлестіріп алғанда, солай алуға біздің де қақымыз бар»
[13], – деп терминжасауда қазақ баласы ұғарлықтай атау болуы
тиіс екендігін алға тартып, жат сөздерді
өзгертпей қабылдауға
қарсы екенін ашық білдірді.
Ақымет Байтұрсынұлы – қазақ грамматологиясының негізін
қалаушы біртуар ғалым. Грамматология жазу туралы, жазудың
типологиясын, графикаларды, олардың талдауларын,
жазу мен
сөйлеудің қарым-қатынасын қарастыратын тіл білімінің бір
саласы. Л. Р. Зиндер өзінің «Очерк общей теорий письма» атты
еңбегінде Бодуэн де Куртененің графика, алфавит, орфография
ұғымдарын жазу категориясына жатқызғанын жазды [14]. Қазақ
фонетист-ғалымы Әлімхан Жүнісбек те «Төл әліпби – төл жазу
мәселелері» [15]
атты еңбегінде жазу әліпби, таңба және емле-