Зерттеудің маңыздылығы: Дипломдық жұмыс негізінде қаралмаған мәселелерге жауап тауып, Дж.Верди «Аида» операсының «Gran finale» бөліміндегі дирижерлық қиындықтарын табу және орындаушыларға оны ашып көрсету, сонымен қатар музыкалық қиыншылықтарын игеру мақсатында қолданатын әдіс тәсілдерді айқындау.
Зерттеудің мақсаты:Мұндай үлкен көлемдегі бүкіл әлемге танымал,шедевр шығармаларды жаңадан өсіп келе жатқан жас дирижерларға осылай егжей-тегжейлі түсіндіру. Дирижерлау кезіндегі ауфтакт қалай болу керек? Көңіл күйі қалай болу керек? Дирижерлық аппарат: иық, қол, шынтақ, саусақтар қалай тұруы керек? Ауыспалы өлшемдерді оркестрге, хорға, солисттерге қалай түсінікті, әрі уақытылы көрсету керек? - міне осы сұрақтарға толық жауапты қазақ тілінде осы дипломдық жұмысым арқылы жеткізу, түсіндіру.
Зeрттeyдiң пәнi:Дж.Верди «Аида» операсының «Gran finale»-лы.
Зерттеудің нысаны: Дж.Верди «Аида» операсы. Дирижёр маманның хормен жұмыс жасау шеберліктерін арттыру.
Зерттеудегі жаңалығым:Бұл шығарма көптеген дирижерлардың, дирижерлық постановкасымен түсіндірілген және олар басқа тілде . Менің жаңалығым:
дипломдық жұмысымның қазақ тілінде болуы;
«Аида» операсы «Gran finale» бөлімінің дирижерлық интерпретациясын толық талдау;
ең бастысы операны өзімнің ұстазым Профессор Жаманбаев Базарғали Әжиұлының тікелей маған үйреткені бойынша осы операны қалай дирижерлау керектігін түсіндіру, жеткізу;
кез келген орындағысы келетін дирижер үшін өзіміздің ана тіліміз қазақ тіліндегі дайын ақпарат қалдыру;
осындай ауқымды, бүкіл әлемге танымал болған шығармалар туралы қазақ тілінде ақпарат беріп, еліміздің өнерінің дамуына үлес қосу.
Дипломдық жұмыстың құрылымы: Кіріспе, негізгі екі бөлім, қорытынды, пайдаланылған әдебиеттер тізімінен және қосымшадан тұрады.
Тарау І. Италиядағы ХІХ ғасырдың хор мәдениеті. XVI ғасырдан бастап Апеннин түбегі шетел жаулап алушыларының билігіне түсті (Испания, Франция, Австрия). Италияда үздіксіз соғыс басталды. Ел экономикалық құлдырау жағдайына келді. Мұның бәрі оның рухани өміріне әсер етті. Француз буржуазиялық төңкеріс халық күшін оятқан қуатты түрткі болды. «Біртұтас және бөлінбейтін Республика» туралы патриоттық ұран қоғамның барлық топтарын біріктірді, оларды өзінің ғасырлық қысымына қарсы және Наполеонның агрессивті саясатына қарсы көтерді. Неміс Княздігіндегі сияқты Наполеон әскері өздерімен бірге ұлттық тежелуді әкелмеді, бірақ бір мезгілде феодалдық қатынастарды жойды.[18] Ұлттық босату үшін күрес феодалдық реакцияға қарсы саяси сөз сөйлеулермен қалыптасты. Италияның халық массаларының революциясы үнемі дамыды. Халық қозуының өршуі Италияны әрдайым таң қалдырды. Бірінші наразылық толқыны карбонариевтердің батырлық қозғалысымен байланысты болды.
Халық толқулары 1830 жылға тән. 30-шы жылдары «Жас Италия» ұйымы басқаратын халық наразылығының екінші толқыны көтерілді. 40-шы жылдары италиялық халықтың басқа жер қуғындығы мен феодалдық-абсолюттік құрылымға қарсы қорытынды өнер көрсетуінің соңғы кезеңі басталды. 1848 жылы көтерілісшілердің үстінен қан құюмен аяқталған өткір революциялық жағдай болды. Бірақ Медзини және Гарибальди сияқты кейіпкерлердің ортасынан құрылған Рисорджименто қозғалысы үздіксіз дамуды жалғастырды. Италия халқы күресінің бұл соңғы кезеңі 1871 жылы бірыңғай итальяндық мемлекеттің құрылысымен аяқталды.[18] Бірақ қазіргі заманның озық идеяларын жүзеге асыру әдебиет пен музыкадағы әр түрлі формаларды қабылдады.
Әдебиетте жаңа ағымдар ұлттық-азаттық қозғалыс идеяларымен байланысты жарқын романтикалық бағытты әкелді. 1816 жылы Италияның романтикалары өзінің алғашқы манифестін құрды. «Кончилятор» («бітістіруші») романтиктер журналының басында патриоттық көңіл-күйді барлық жазушыларды біріктіру мақсатында ұйымдастырылған Карбонаримен тығыз байланысты Сильвио Пеллико тұрды. Әдеби қайраткерлер тарихи-мифологиялық сюжеттер мен бейнелердің міндетті арсеналымен классицизм нормаларынан босатты.[18] Халықтық толқулар 1830 жылға да тән. 30-шы жылдары Жас Италия ұйымы бастаған Халықтық наразылықтың екінші толқыны көтерілді, ол жеңіліске ұшыраған карбонарийлердің Геро дәстүрлерін жалғастыра отырып, өзінің күресінде кеңірек бұқараға сүйенді. 40-шы жылдары итальян халқының шетелдік езгіге және феодалдық-абсолютисттік жүйеге қарсы шешуші сөйлеуінің соңғы кезеңі басталады, ол Рисоргименто (Risorgimento, яғни қайта туылу) деп аталды. 1848 жылы көтерілісшілерді қанды қырғынмен аяқтаған өткір революциялық жағдай орын алды. Бірақ Рисоргименто қозғалысы, оның ортасынан Маззини мен Гарибальди сияқты кейіпкерлерді алға тартты, тұрақты дамуды жалғастырды. Итальян халқының күресінің бұл соңғы кезеңі 1871 жылы Біртұтас Италия мемлекетінің құрылуымен аяқталды. [18]