ҚазаҚстан Республикасының білім және ғылым министРлігі а и. артемьев, с.Қ. мырзалы ғылым таРиХы және ФилОсОФиЯсы
жүктеу/скачать 2,22 Mb. Pdf көрінісі
|
| карл Раймунд поппер
(1902-1994), томас самуэль кун (1922-1996), имре лакатос (1922-1974), пол Фейерабенд (1924- 1994). Поппер Венада дүниеге келіп, білімді де сонда алды, 1928 жылы «Ойлау психологиясының әдісі туралы» деген тақырыппен дис- сертация қорғады. Австрия мен Германияның қосылуы (аншлюс) қарсаңында, еврей болуы себепті оған Жаңа Зеландияға, ал кейіннен Англияға қоныс аударуға тура келіп, онда ол «Король қоғамының» мүшелігіне өтті. Жаңа Зеландияда ол: «Тарихтың қайыршылығы», «Ашық қоғам және оның жаулары» деп аталатын аса көрнекті шығармаларын жазды, бірақ оларды Екінші Дүниежүзілік соғыс аяқталған соң, 1945 жылы ғана жарыққа шығара алды. Ғылым философиясы бойынша өз зерттеулерінің нәтижелерін ол екі томдық «Ұсыныстар және терістеулер» (1963) және «Объективтік таным» (1972) атты еңбектерінде жариялады. Осы және басқа жұмыстарында Поппер өз философиялық ұстанымын – сыни критицизмді, неопозитивистердің эмпиризміне қарама-қарсылық (антитеза) ретінде ғылыми білімді жетілдіру теория- сын құрды. Поппер қазіргі заманғы ғылыми білім дамуындағы верификация қағидасының жеткіліксіздігін көрсетеді. Бір немесе басқа ғылымның дамуы барысында пайда болатын кез келген теория «соңғы кезеңдегі» шындық болып табылмайды. Қайсыбір реті келген күні теория теріске шығарылуы мүмкін. Ал ғылым тарихы ондай мүмкіндікті көрсете ала- ды. Олай болса, ғылыми пікірлердің терең табиғаты – олардың ғылыми болжам бола алатындығында, яғни қателердің жіберілуі мүмкін екендігінде. Оны ол фаллибилизм деп атайды. Сондықтан, ғылым дамуы тұрғысынан алғанда, болжамдардың көп санын және олардың бұрмалануын алға шығару қажет. Жалпы түрде бұл қағида: ғылыми теорияларға олардың әлеуетті бұрмалаушыларын анықтау мүмкін бо- латындарды, яғни оларға қайшы келетін, шынайылығы тәжірибелер жасаудың жалпыға бірдей шаралары көмегімен ғана анықталатын ережелерді жатқызу керек. Бұл мәселені шешу барысында Поппер индуктивизмді теріске шығарды, логикалық позитивистердің тар импиризмінен және білімнің дара айқын негізін іздеуден бас тартты. Оның теориясына сәйкес, білімнің эмпириялық және теориялық деңгейлері өзара байланысты; батыл болжамдарды алға тарту және 254 оларды теріске шығару кезінде кез келген ғылыми білімнің алдын ала болжанатын сипаты болады. Бұл идеяларды Поппер алғаш рет 1934 жылы «Ғылыми жаңалық логикасы» кітабында жария етті. Әрине, олар Поппердің қарсыластарының сыни пікірлерін туғызды. Алайда автор басқаша санайтын. Италиядағы басылымының (1970) алғы сөзінде ол: «Сөздер мен мағыналарды қазбалаудың енді қажеті жоқ, сынға ұшыраған теорияларды, олардың негіздемелері мен құндылықтарын білсек, сол әлдеқайды маңызды болмақ», – деп жазды. Алғаш қарағанда, индукцияға осылай қатқыл көзқарастың болуы, жоқ дегенде, таңданыс тудырады. Бірақ бұл жағдайды Р.Рассел ұтқыр түсіндіріп берді: бір күркетауық жақсы жағдай жасалған фермаға келіп орналасқан бойда жемнің дәл сағат тоғызда берілетінін байқайды. Алғыр индуктивист болғандықтан, ол көптеген әртүрлі жағдайларды есепке алуға ерінбеді: сәрсенбі мен жұмада, ыстықта да, суықта да, жауын-шашын болғанда және ашық күнде де жем беру сағаты өзгермей, тұрақты болды. Алай- да «Мені әрдайым сағат тоғызда жемдейді» деген тұжырым таңертеңгі кепілді жемін күткен құс аспазшыларға боршалауға берілген сочель- ник күні, яғни діни мейрамдардың бірінде күшін жойды. Сөйтіп, индуктивтік қағиданы әлдеқалай негіздеу үшін жасалған әрекетінің кез келгені іс жүзінде сәтсіз болып, зерттеуші шексіз регрес- ке (шегіну жолына) түсіп кетті. Осыған сүйеніп, К.Поппер зерттеу бақылаулардан емес, қиын жағдайға тап болған практика мен теория мәселелерінен басталады деп санады. Ғылыми идеялардың артықшылыққа ие бастаулары жоқ және болуы мүмкін емес, дегенмен, әрине, миф, метафизика, түс және елестер жаңалықтар тудыруы мүмкін, бірақ ол кезде олар фактілермен расталуға, негізді болуға тиіс. Өзінің жалпыдүниетанымдық, онтологиялық құрылымдарында К.Поппер жүктеу/скачать 2,22 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|