54
Қош қазақ елім, туған жерім.
Душман: Мына бала қазақша сөйлеп тұр ғой. Мына дінсіздердің ішінде
қазақтың да болғаны ғой. Өз қандасымды қалай өлімге қиямын. Осы жастың
өмірін сақтап қалсам, менің де мына мағынасыз өмірімде бір сәуле оянар.
/Ақберенге бұрылып қасына келіп/
Душман: Қазақсың ба бауырым? Қай жерден боласың?
Ақберен: Иә, қазақпын. Батыстың қазағымын. Гурьевтен боламын. Сіз
де қазақсыз ба?
Душман:
-
Мен де осы жердің қазағымын. Аталарымыз тағдыр тартуымен осы
жаққа Қызылдардан қашып келген. Туған жер ыстық қой. Әкем армандаумен
өмірден өтті. Мен сені өлтірмеймін. Сені босатайын. Біз кеткен соң жолыңды
тап бауырым. Дәм-тұзыңды тауыспапты Жаратқан.
Ақберен: Қош болыңдар, қарулас жерлестерім! Мен сендерді құтқара
алмадым. Жат жерде қалып барасыздар. Мен де ажалдан тосыннан
құтылдым. Сіздердің ерліктеріңіз ұмытылмайды. Ел шетіне тірі жетсем
жеткіземін аманаттарыңызды. Сендерді соңғы сапарға да шығарып сала
алмадым. Отан алдында борышын өтеймін деп келген сендерге осындай
қасіретті қарғыс атқыр жат жердің топырағы бұйырғанына қайран қаламын.
Жүрегім қан жылайды. Кеудем өкінішке толы. Бірақ мені қанжардан
құтқарған қазақ тілім, шерлі тілім!!!
Достарыңызбен бөлісу: