Шеміршекті балықтар: акулалар және скаттар. Бекіре балықтар, маңызы және оларды қалпына келтіру шаралары. Қосжынысты балықтар, олардың құрылықтық омыртқалы жануарлардың шығу тегіндегі маңызы. Балықтардың жүйелік топтары Шеміршекті Сүйекті Бекіретектестер ОТРЯДТАРЫ ОТРЯДТАРЫ Майшабақтәріздестер Албырттектестер Тұқытектестер Алабұғатектестер Акулалар Жұпбалықтар Тұтасбастар КЛАСЫ Шеміршекті балықтардың қазіргі кезде 750-дей түрі бар. Қаңқасы тек шеміршектен тұрады. Шеміршекті балықтардың көпшілігі теңіздерде таралған. Шеміршекті балықтарға тән белгілер:шеміршекті балықтардың дене пішіні барлығында бірдей емес. Акулалардың денесі созылыңқы, жұмыр, ұршық тәрізді. Суда еркін жүзеді. Жұпбалықтардың денесі қабысып, жалпайып кеткен. Сондықтан олар су түбінде мекендейді. Шеміршекті балықтардың денесін плакоидты қабыршақтар қаптайды. Бұл гректің «плакс – тақтайша», «ейдос – пішінді» деген сөздерінен алынған термин.
Шеміршекті балықтардың қаңқасы шеміршектен түзілген. Бас қаңқасында ми сауыты, жақ, тіласты, желбезек доғалары бар. Омыртқа жотасы – тұлға және құйрық бөлімдерінен құралады.
Асқорыту мүшелері клоакамен бітеді. Клоака – тік ішектің кеңейген бөлігі.
Шеміршекті балықтардың көпшілігі іштей ұрықтанады. Омыртқалар арасында желі қалдығы сақталған. Омыртқа жотасы жұлынды қорғайды. Иық және жамбас белдеулері мен жұп көкірек, жұп құрсақ жүзбеқанаттарының қаңқасы айқын білінеді.
Шеміршекті балықтардың тынысалу мүшесі – желбезектер. Желбезектерінде желбезек доғалары, желбезекаралық перде және желбезек шашақтары болады. Желбезек доғаларының саны 5 жұп. Желбезек шашақтарын ұсақ – қылтамырлар (капиллярлар) торлап жатады.
Шеміршекті балықтар Тақтажелбезектілер
