Бұқар қазақ мемлекетінің тәуелсіздігін ту етіп көтерген кемеңгер жырау

“Күнбатыстан бір дұшпан,  Ақырында шығар сол тұстан.  Өзі сары, көзі көк,  Діндарының аты боп,  Күншығысқа қарайды.  Шашын алмай, тарайды,  Құдайды білмес, діні жоқ,  Жамандықта міні жоқ, Затсыз,  тексіз бір кәпір,  Аузы-басы жүн кәпір,  Жемқорларға жем беріп, Азды көпке теңгеріп,  Ел қамын айтқан жақсыны,  Сөйлетпей ұрар ұртына.  Бауыздамай ішер қаныңды,  Өлтірмей алар жаныңды,  Қағазға жазар малыңды.  Есен алар пұлыңмен,  Солдат алар ұлыңнан, Күндердің күні, Абылай,  Жаяулап келер жұртыңа,  Жағалы шекпен кигізіп,  Балды май жағар мұртыңа,  Есе тимес өзіңе, Есіктегі құлыңнан.”

• “Күнбатыстан бір дұшпан,  Ақырында шығар сол тұстан.  Өзі сары, көзі көк,  Діндарының аты боп,  Күншығысқа қарайды.  Шашын алмай, тарайды,  Құдайды білмес, діні жоқ,  Жамандықта міні жоқ, Затсыз,  тексіз бір кәпір,  Аузы-басы жүн кәпір,  Жемқорларға жем беріп, Азды көпке теңгеріп,  Ел қамын айтқан жақсыны,  Сөйлетпей ұрар ұртына.  Бауыздамай ішер қаныңды,  Өлтірмей алар жаныңды,  Қағазға жазар малыңды.  Есен алар пұлыңмен,  Солдат алар ұлыңнан, Күндердің күні, Абылай,  Жаяулап келер жұртыңа,  Жағалы шекпен кигізіп,  Балды май жағар мұртыңа,  Есе тимес өзіңе, Есіктегі құлыңнан.”