Халықаралық-құқықтық әдіс. Экологиялық қатынастарды реттеудің халықаралық-
құқықтық әдісі қажет әдіс, себебі экологиялық құқықпен табиғат ресурстары қорғалады
және пайдаланылады, олар бірнеше мемлекеттің аумағы бойынша көшіп отырады.
Объектиті құрылым ретінде табиғат кешені мемлекеттерге, құқықтық режимге тәуелді
болмайды, бірақ ол табиғат процесстеріне тәуелді болады, олар әр алуан мемлекеттердің
аумағы арқылы өтеді. Бір
Экологиялық қатынастар дегеніміз - бұл объектісі табиғат пен оның құрамындағы
элементтер болып табылатын қатынастарды айтамыз. Осының негізінде біз экологиялық
қатынастарға бүкіл табиғи кешенге, сондай-ақ оның жекелеген бөлімдеріне бағытталған
барлық қатынастарды жатқызамыз. Сондықтан жер, су, тау, орман, фауналық,
атмосфералық ауа қатынастары біршама дербестікке ие болады және жер, су, тау, орман,
фауналық, атмосфералық ауа құқығының мәні болып табылады, өзінің жалпы белгілері
бойынша табиғат ресурстары қатынастарына жатады, олар экологиялық қатынастар
құрамына кіреді.
Экологиялық қатынастар субъектілеріне мыналар жатады: Қазақстан Республикасы - біздің мемлекетіміз табиғат ресурстарының меншік иесі бола
отырып, экологиялық қатынастардың субъектісі болып табылады және табиғат пайдалану
мен табиғатты қорғау мәселелері бойынша құқық қатынастарында міндетті тарап ретінде
қатысады;
Шетелдік мемлекеттер- Қазақстанның табиғат ресурстарын пайдалану мәселелері
бойынша экологиялық қатынастардың субъектілері болып табылады, республикаға табиғи
ортаға келтірген залалы үшін жауап береді (шекаралық су объектілері бойынша бірлесіп
су пайдалануы және т.б.);
Халықаралық ұйымдар - экологиялық қатынастардың субъектілері ретінде халықаралық
ұйымдарға мамандандырылған экологиялық ұйымдарды (ЮНЕП, МСОП), сондай-ақ
