Билет №1 Қозғыш тіндер


Рис. 2. Механизм мышечного сокращения



бет7/65
Дата30.03.2023
өлшемі245,42 Kb.
#77656
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   ...   65
Байланысты:
физио ответы билетов 103 (1) (2)

Рис. 2. Механизм мышечного сокращения.
Объяснение – в тексте
.
– актиновый филламент,
– центр связывания,
– миозиновый филламент,
головка миозина,
– Z -диск саркомера.

2 Жұлындық рефлекстің орталықты тежелуі (Сеченов тежелуі).

Орталық тежеу құбылысын 1362 гидте и.М. Сеченов анықтады. Ол бақадан ми жарты шарын алып тастады және тарсиді күкірт қышқылымен тітіркендіретін жұлын рефлексінің уақытын анықтады. Содан кейін таламусқа, яғни визуалды түйнектерге ас тұзының кристалы қойылып, рефлекс уақыты едәуір артқанын анықтады. Бұл рефлекстің тежелуін көрсетті. Сеченов жоғарыда тұрған Н.Ц. қозу кезінде төмендегілерді тежейді деген қорытындыға келді. Орталық жүйке жүйесіндегі тежеу қозудың дамуына кедергі келтіреді немесе ағып жатқан қозуды әлсіретеді. Тежелудің мысалы рефлекторлық реакцияны тоқтату, фонда-басқа күшті ынталандырудың әрекеті болуы мүмкін. Бастапқыда ингибирлеудің унитарлық-химиялық теориясы ұсынылды. Ол Дейл принципіне негізделді: бір нейрон - бір медиатор. Оның айтуынша, тежелу қозу сияқты нейрондар мен синапстармен қамтамасыз етіледі. Кейіннен екілік-химиялық теорияның дұрыстығы дәлелденді. Соңғысына сәйкес тежеу кірістіру болып табылатын арнайы тежегіш нейрондармен қамтамасыз етіледі. Бұл жұлынның Реншоу жасушалары және аралық Пуркинье нейрондары. Орталық жүйке жүйесіндегі тежеу нейрондарды бірыңғай жүйке орталығына біріктіру үшін қажет.




БИЛЕТ №5


1 Гипоталамус-гипофиз-бүйрек үсті жүйесі. Эндокриндік бездерді реттеудегі кері байланыс принципі.

Гипоталамус-гипофиз-бүйрек үсті жүйесі (ГГБҮЖ) гипоталамус, бүйрек үсті безінің қыртысы және гипофиздің алдыңғы бөлігінен тұрады. Олардың өзара әрекеттесуі жүйке жүйесінің толық жұмыс істеуін қамтамасыз етеді. Сонымен қатар, HPA арқасында гуморальды реттелу орын алады. Бұл атау қанға, лимфаға және басқа сұйық орталарға түсетін гормондардың уақтылы өндірілуіне байланысты дененің толық жұмыс істеуін сақтауды білдіреді.

Гипоталамус-гипофиз-бүйрекүсті безі жүйесінің негізгі құрамдас бөліктерінің қызметтері

ГГБҮ жүйесінде гипоталамус бүкіл эндокриндік жүйенің негізгі реттеушісі ретінде әрекет етеді. Ол өндіретін нейропептидтер гипофиздің толық қызметін қамтамасыз етеді:


• соматостатин соматотропты гормондардың түзілуін баяулатады, соматолиберин - қандағы олардың құрамының деңгейін жоғарылатады;
• статиндер c-AMP және бос Ca2+ катиондарының мөлшерін азайтуға жауапты. Нәтижесінде өсу гормонының биосинтезі барынша азаяды.

Гипофиз - алдыңғы және артқы бөліктерден тұратын ішкі секреция безі. Ол ми қыртысының астында орналасқан және келесі гормондар тізімін өндіруге жауап береді:


• пролактин, соның арқасында емізетін аналарда сүт түзіледі;
• соматотропин – өсу реттегіші;
• адренокортикотропты гормон – бүйрек үсті безінің қыртысының стимуляторы;
• тиреотропты – қалқанша безінің толық жұмыс істеуінің кепілі;
• гонадотропты гормондар – жыныс гормондарын өндірудің өзіндік «орталықтары»;
• окситоцин – босану кезінде ішектің, қуық пен өттің дұрыс жұмыс істеуіне, сүт бездері мен жатырдың бұлшықеттерінің жиырылуына жауап береді;
• вазопрессин бүйректен натрийді шығарады, сусызданудың алдын алады.

Гипоталамус-гипофиз-бүйрек үсті жүйесінің қалыпты функционалды күйі бүйрек үсті бездерінің толық жұмыс істеуінсіз мүмкін емес. Олар ең маңызды физиологиялық процестердің толық ағымын қолдайтын гормондар шығарады:


• майлар мен көмірсулардың ассимиляциясы, олардың энергияға айналуы;
• қандағы қант деңгейін бақылау;
• организмнің дәрілік заттарға аллергиялық реакциясының төмендеуі, қоршаған ортаның жағымсыз факторлары және т.б.;
• жүрек-қантамыр жүйесінің дұрыс жұмыс істеуін сақтау;
• асқазан-ішек жолдарының қызметін реттеу.

Кері байланыс деп осы жүйе қызметінің түпкілікті өнімі (мысалы, гормон, нейротрансмиттер және басқа заттар) жүйені құрайтын компоненттердің қызметін өзгертетін немесе өзгертетін жүйе түсініледі, оның мөлшерін өзгертуге бағытталған. соңғы өнім (гормон) немесе жүйенің белсенділігі. Бүкіл ағзаның тіршілік әрекеті көптеген өзін-өзі реттейтін жүйелердің (шығару, жүрек-тамыр, ас қорыту, тыныс алу және т.б.) жұмыс істеуінің салдары болып табылады, олар өз кезегінде нейроэндокриндік-иммундық жүйенің бақылауында болады. Демек, жоғарыда айтылғандардың барлығы белгілі бір дәрежеде тәуелділікте және «бағыныстылықта» болатын әртүрлі өзін-өзі реттейтін жүйелер кешені болып табылады. Жүйенің соңғы нәтижесі немесе белсенділігі екі жолмен өзгертілуі мүмкін, атап айтқанда соңғы өнімнің (гормонның) мөлшерін ұлғайту үшін ынталандыру немесе әсердің белсенділігін арттыру арқылы немесе жүйені азайту үшін қысым жасау (ингибициялау) арқылы. түпкілікті өнімнің немесе қызметтің мөлшері. Модификацияның бірінші тәсілі оң кері байланыс, ал екінші жолы теріс кері байланыс деп аталады. Позитивті кері байланыстың мысалы ретінде қандағы гормон деңгейінің жоғарылауы, басқа гормонның бөлінуін ынталандыру (қандағы эстрадиол деңгейінің жоғарылауы гипофизде лютеиндеуші гормонның бөлінуін тудырады) және теріс кері байланыс болып табылады. , бір гормонның деңгейінің жоғарылауы басқа гормонның бөлінуін және бөлінуін тежегенде (гипофиздегі қалқанша без гормондарының концентрациясының жоғарылауы) қан гипофиздегі қалқанша безді ынталандыратын гормонның секрециясын азайтады).





Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   ...   65




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет