(Келер Вольфганг
(1887— 1967)—
неміс психолог,
гештальтпсихологияның неізін калаушылардың бірі. АКШ эмиграциядан кейн ол Канар
аралдарындағы антропоид станц директор болды), осы жерде адамға ұқсас
маймылдардың интеллектуалды мінез-құлқын зерттеді және инсайт ұғымының негізін
калады.
Кеңес психологиясында да мұндай эксперименттер болды- Н. Н. Ладыгиной-Котс және
т.б. оның «Дитя шимпанзе и дитя человека» (1935).
Отто Келер деген бар оны гештальтист В. Келермен шатастырмау керек (1889—1974).
Екінші мәселе Сөйлеудің психофизиологиялык табиғаты-сөздің
психофизиологиялык
табиғатын мидың аналитикалык-синтетикалык іс-әрекеті құрайды. бірінші және екінші
сигналдар жүйесі бар , бірінші сигналдар жүйесі сырткы әлемді сезімдік тануды
камтамасыз етеді, түйсінулер , кабылдау негізінде, екінші сигналды жүйе тілдік белгілер
аркылы болмысты, әлемді жалпылап бейнелейді.
Үшінші мәселе.
Филогенезде сөйлеу карым-катынас кұралы деп саналды
жануарларда да дамыған
жоғарғы коммуникация бар, алайда адам ғана интеллектуалды міндеттерді,
тапсырмаларды сөйлеу аркылы орындай алады мысалы шимпанзенің сөзі тек
органикалык кажеттіліктерді көрсетеді, адам баласының сөзіне бәрібір жете алмайды
Бірде бір ғалым жаунардағы сигнификативті функцияны таба алмады, соны тіркей
алмады.
Төртінші мәселе.
Соңғы кездері сөйлеуді меңгеру адамда туа берілген бе әлде өмірде игере ме деген сұрак
катты пікір талас тудыруда, ғалымдыр екіге бөлініп алған жартысы туа берілген, сөздің
генетикалык негізі бар десе, жартысы өмірде үйренеді дейді
Бесінші мәселе.
Сөйлеудің генезисін түсіну де киындыктар тудырады. Тілдің пайда болу
теориялары
өте жабайы түрде дамыды.
Сол сиякты тілдің шығуының инстинкт теориясы да жаксы дами алмады (
Макс
Достарыңызбен бөлісу: |
