| Алдарыңызға ......... «Ана жыры» өлеңімен шақырамыз. 148 бет.
1-жүргізуші.
“Білемін бұлбұл сайрамас. Жоғалса үні көмейден... Санасыз алдын ойламас. Артықпын елден демеймін. Көкірегім кең, қол қысқа, қанатымды қалай сермейін? Еркін шырқап кетпедім, Еркіндікке бір жетпедім”, – деп 1953 жылы жазған жыр шумағынан ақынның бүкіл трагедиялық болмысын айқын аңғарасың. Мәриям іштей тұншығып-булығып өткен ақын. Өз замандастарындай партияны, мавзолейді, көсемдерді, жұмысшы табын жырлауға мәжбүр болды. Бұл мезгілде жазылған мына бір өлеңіне назар аударайықшы:
Оқу залының кітапханашысы Касенова Еркеназдың орындауында
Достарыңызбен бөлісу: |
