Ежелгі Шыгыс білімі - бұл Ежелгі Шығыста практикалық тəжірибені
индуктивтік жалпылау арқылы жəне қоғамда кəсіби түрде ұрпақтан-ұрпаққа
жалғаса берген білім. Білімнің дамуы стихиялық түрде өткен; таным
нəтижелеріне ешқандай сынау-рефлексиялық қызмет өткізілмей, оны сынаудан
айналдырмай, дəлелсіз догматикалық негізбен қабылдаған; білім дайын түрде
жарияланған қызмет рецепті түрінде қалыптасқан, оған практикалық-
технологиялық, утилитарлық қасиеттері себеп. Ежелгі Шығыста қалыптасқан
таным іс-əрекетінің тарихи типі интеллекттің ғылымға дейінгі кезеңіне сай
жəне əлі де ғылыми деп аталмайды.
