221
шы ғыс та Мұз тау мен Шың ғыс тау, Мар қа көл мен Рах ман қай на ры,
Ар қа да Бу ра бай мен Ба янау ыл, Ұлы тау мен Қар қа ра лы, те ріс кей де
Иман тау мен Ай ыр тау жә не бас қа да кө рік ті жер ле рі міз же тіп ар ты ла ды.
Жер жән на тын алыс тан із деу дің қа же ті жоқ. Бә рі өзі міз де бар.
Елі міз дің бас ты ны шан да ры ның бі рі – мем ле кет тік тіл. Қа зақ-
стан ның мем ле кет тік ті лі қа зақ ті лі еке ні Ата за ңы мыз да 90-жыл дар-
да ғы күр де лі ке зең нің өзін де нақ ты жа зыл ған.
Қа зақ ті лін, шын мә нін де, бү кіл хал қы мыз ды бі рік ті ру ші фак тор ға
ай нал ды ру дың бар лық құ қық тық тә сіл де рі жә не ке піл дік те рі қа лып-
тас ты. Мем ле кет тік тіл ді бі лу – Қа зақ стан ның әр бір аза ма ты ның па ры-
зы. Ана ті лі міз ді ке ңі нен қол да ну – бас қа тіл дер ге, әсі ре се орыс ті лі не
шек теу қой ыла ды де ген сөз емес. Бар ша эт нос өкіл де рі нің ана ті лін, салт-
дәс тү рін да мы ту ға мүм кін дік жа са ла бе ре ді.
Біз ді қай за ман да да қи ын дық тар дан аман алып ке ле жат қан бас ты
құ ді рет – ел бір лі гі. Ын ты ма ғы жа рас қан жұрт тың қа шан да ұпайы тү гел.
Түр лі жағ дай лар ға бай ла ныс ты қа зақ же рі не әр ке зең де әр түр лі ұлт өкіл-
де рі көп теп қо ныс тан ды. Қа зақ хал қы еш кім ді жат көр мей, бауы ры на бас-
ты. Бү гін де олар дың ту ған же рі де, Ота ны да – Қа зақ стан. Біз кө пэт нос тық
си па ты мыз ды ар тық шы лы ғы мыз ға ай нал ды ра ал ға ны мыз анық. Ұл та ра-
лық та ту лық пен ке лі сім ді сақ тау – мем ле кет тік ор ган дар дың ға на емес,
бү кіл қо ғам ның жә не әр бір аза мат тың мін де ті. Түп теп кел ген де, елі міз де-
гі тұ рақ ты лық пен бе ре ке-бір лік үшін бар лы ғы мыз бір дей жау ап ты мыз.
Достарыңызбен бөлісу: