Әдебиеттер тізімі: «Білім туралы» ҚР-ның 2007 жылғы 27 шілдедегі № 319-III Заңы.
«Бала құқықтары туралы» Конвенция БҰҰ-ның Бас Ассамблеясымен 20.11.1989 ж. қабылданған. ҚР Жоғарғы Кеңесінің 1994 жылдың 8 маусымындағы №77 қаулысымен ратификацияланған.
«Мүгедектер құқықтары туралы» Конвенция – БҰҰ – 2007 жылдың 30 наурызы.
Мұқтаждықтары ерекше тұлғаларға білім берудегі Саламанка Декларациясы мен іс-әрекеттердің Шеңбері: Мұқтаждықтары ерекше тұлғаларға білім беру туралы дүниежүзілік конференция – Испания – 1994 ж.
«Қазақстан Республикасындағы бала құқықтары туралы» ҚР-ның 2002 жылғы 8 тамыздағы № 345 Заңы.
«Мүмкіндіктері шектеулі балаларды әлеуметтік және медициналық педагогикалық түзетудегі қолдау туралы» ҚР-ның 2002 жылғы 11 маусымдағы № 343 Заңы.
«Қазақстан Республикасында білім беруді дамытудың 2011-2020 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасы» ҚР Президентінің 2010 жылғы 7 желтоқсандағы №1118 Жарғысы.
«Білім беру ұйымдарына қойылатын санитарлық-эпидемиялық талаптар» Санитарлық талаптар ҚР Ұлттық экономика министрлігінің 2014 жылғы 29 желтоқсанда № 179 бұйрығы (Қазақстан Республикасы нормативтік құқықтық актілерді мемлекеттік тіркеу тізілімінде 2015 жылғы 17 ақпанда № 10275 болып тіркелді).
1. Инклюзивті білім берудің әдіснамалық негіздері.
2.Инклюзивті білім беру жағдайында тұтас педагогикалық процесте оқыту және тәрбиелеу.
3.Инклюзивті білім беру: халықаралық тәжірибе, заманауи тенденциялар.
1. Инклюзивті білім берудің әдіснамалық негіздері Адам мобильді, білім алушы бола алады, жаһандық әлемнің өзгеріп жатқан жағдайларына бейімделе алады, басқалармен өзара әрекеттесе алады, түсінеді және толерантты, өз бетінше ойлайды және өзі үшін жаңа жағдайларда тек әлемдік интеграцияланған білім беру жүйесінде әрекет етеді.
Қазіргі әлеуметтік-философиялық мағынада интеграция барлық қарапайым адамдар мен мүмкіндігі шектеулі адамдардың бірлесіп өмір сүруінің бір түрі ретінде түсініледі. Білім берудегі интеграция әр білім алушының оқу орнын, әдісін және тілін таңдау құқығы ретінде қарастырылады. Ерекше білім берілуіне қажеттілігі бар білім алушылар үшін оларды жалпы мақсаттағы мекеменің оқу орны ретінде таңдаған жағдайда интеграция арнайы білім беру қызметтерінің сапасына барабар жағдай жасауды және жаппай білім беру мекемесін білім беру процесіне толық қосуды (инклюзия) көздейді. Қарапайым білім алушылар үшін білім беру интеграциясы (инклюзия) инклюзивті және қарапайым оқу орынымен арасындағы таңдау еркіндігін және білім беру стандартында көзделген білім беру сапасы мен қарқынын қамтамасыз етуді білдіреді.
Білім беру интеграциясы туралы жоғарыда айтылған идеялар және оның сәтті жүзеге асырылуы нақты философиялық ұстанымдармен, тиісті ғылыми теориялармен және әдіснамалық тәсілдермен қамтамасыз етілуі керек. Демек, өркениеттік сынақтарға жауап беретін жаңа білім беру жүйесі қажет. Мұндай жүйе инклюзивті білім беру жүйесі болды, бұл әр адамға кез-келген уақытта білім беру процесіне қатысуға және білім беру мүмкіндіктері мен қажеттіліктеріне байланысты оқуға мүмкіндік береді. [1]
Бұл барлық адамдарды жасына, жынысына, этникалық және діни ерекшеліктеріне, бұрынғы оқу жетістіктеріне, дамудың артта қалуына немесе әлеуметтік-экономикалық мәртебесіне қарамастан жалпы білім беру процесіне тарту ретінде кең мағынада түсінілетін инклюзия қазіргі білім беру жүйесін дамыту әдіснамасының негізгі бағыттарының бірі.
Осы инклюзивті тәсілге сәйкес барлық білім алушылар жалпы білім беретін мектепте оқиды, онда барлық адамдардың қажеттіліктеріне жауап беретін ыңғайлы бейімделген білім беру кеңістігі құрылады. Жалпы, инклюзивті тәсіл мыналарды қамтиды: білім беру процесінің барлық қатысушыларының инклюзия философиясын қабылдау; адамдардың әртүрлі білім беру қажеттіліктерін түсіну және білім беру процесіне неғұрлым толық қатысу, қоғамды тарту және білім берудегі кемсітушілікті жою арқылы осы қажеттіліктерге сәйкес қызмет көрсету. [2]
Инклюзивті білім беруді дамыту әдіснамасының негізгі бағыттарының ішінде көбінесе:
- қоғамның ерекшеліктеріне қарамастан адамдардың тең құқылығы мәртебесін қабылдауға дайындау;
- инклюзивті білім берудің мақсаттары, міндеттері мен негізгі бағыттарын бұқаралық ақпарат құралдарында және қатысушы елдердің білім беру мекемелерінің веб-сайттарында кеңінен жариялау;
- ақауларға бағдарланған тәсілден әр адамның әлеуетін дамытуды қолдауға көшу;
- білім алушылардың барлық санаттарының білім беру мүдделері мен қажеттіліктерін қанағаттандыру мақсатында мектеп білімінің мазмұнын әр тараптандыру;
- ақпараттық технологияларды пайдалану және қашықтықтан білім беруді дамыту әркімнің сапалы білім алуға тең қолжетімділігін қамтамасыз ету;
- инклюзивті білім беру жағдайында педагог кадрларды жұмысқа даярлау.
Осы жарияланған философиялық принциптермен қатар, инклюзивті білім беру әдіснамасының болмауы идеяның өзіне деген сенімсіздік пен сынға байланысты көптеген сұрақтар туғызады.
Дәл осы жағдай қазіргі білім беру стандарттарында айқын көрінеді, онда орта және жоғары педагогикалық мектепте студенттерге жеке және тәуелсіз пәндердің қарастырылуы ұсынылады. Осылайша, сананың тиісті құрылымы қалыптасады деп сеніммен айтуға болады, онда құндылық мағыналарының иерархиясы мен бағыныштылығы жоқ, онда нақты әлем бейнесін құру мүмкіндігі алынып тасталады, мұнда нақты нәрсе жалпыға байланысты емес, бірақ арнайы, жеке технологиялар оларды қолданудың себептік негіздемелеріне қарағанда маңызды. [3]
Бүгінгі таңда отандық инклюзивті білім беруді дамыту, егер біз экстраполяция әдісімен (жаһандану процестеріне ұқсас) — Білім беру интеграциясының ең сәтті шетелдік модельдерін оның философиясы мен теориясын түсінбестен, жалпы мақсаттағы отандық білім беру мекемелерін оқыту мен тәрбиелеудің өзгермейтін жағдайларына ресми түрде беру арқылы тиімсіз болып табылатын көреміз.
Отандық инклюзияның шындықтары мен практикасының әлемдік білім беру интеграциясының теориялық және әдіснамалық негіздерімен арақатынасы отандық интеграциялық процестерді түзетуге, жіберілген қателіктерді жеңуге және болашақта олардың алдын алуға көмектесуі керек. Бұған білім беру интеграциясының философиялық және теориялық-әдіснамалық негіздерін одан әрі дамыту ықпал етеді.
Әлеуметтік сананың бір түрі ретінде философия үшін жаңа әлеуметтік-мәдени шындық ретінде білім беру интеграциясының дүниетанымдық негізін дамыту және инклюзивті процестерді енгізу заңдылықтарын танудың әдіснамалық негіздерін дамыту маңызды. Әлеуметтік жағдайлар мен білім беру шарттары, осылайша, мүмкіндігі шектеулі адамның мүмкіндігінше тәуелсіз болуына, ал белсенді және жауапты өмірлік ұстанымға ие болған адамның өзі осы қоғамда өзін-өзі жүзеге асыра отырып, қоғамның тең құқылы мүшесіне айналуына бағытталуы керек. Мүмкіндігі шектеулі адамдардың тәуелсіз және тәуелсіз өмір салты тұжырымдамасы бүгінде инклюзивті білім берудің мақсаттары мен мазмұнын қалыптастыру тәсілдерін анықтайды.
Әр түрлі философиялық пәндер инклюзивті білім беру мәселелерін дүниетанымдық зерттеуге мүмкіндік береді. Сонымен, философиялық және педагогикалық антропология тұрғысынан зерттеушілер мүмкіндігі шектеулі адамның кез-келген адамға қарағанда білімге мұқтаж екендігіне сүйене отырып, инклюзивті білім беру жағдайында мүгедектерді оқыту мен дамыту проблемасының антропологиялық аспектілерін зерттеуге жақындай алады. Бұл белгілі бір тарихи уақыт жағдайында адамның өмірі мен қызметі барысында әлеуметтік-мәдени ортамен тұрақты және белсенді өзара әрекеттесуінің диалогтық процесінде ғана қамтамасыз етіледі.
Кейбір заманауи философиялық бағыттардың аксиологиялық ұстанымдары инклюзивті білім беру құбылысының өзіне және осы білім беру жағдайындағы мүмкіндігі шектеулі адамға құндылық қатынасының мәселелерін талдауға көмектеседі; түсіну нәтижелері онтологиялық мәселелерді шешуде қолданылуы мүмкін, мысалы, инклюзивті оқытудың болуы және болмауы кезінде мүмкіндігі шектеулі адамның болу сапасының проблемасы. Бұл мәселелерді шешудің сипаты өмірлік маңызды әлеуметтік-философиялық түсініктің ерекшеліктерін, ең алдымен қазіргі әлемдегі мүгедек адамның білімі, әлеуметтенуі және өмір сүруін анықтайды.
Инклюзияның философиялық мәселелерін зерттеу этика мәселелерін — адам мінез-құлқының нормалары мен ережелерін, бірлескен білім беру жағдайындағы адамдардың бір-біріне қатысты міндеттерін, гуманистік этиканың әсерінен инклюзивті білім беру ортасының этникалық тобын қалыптастыру мәселесін назардан тыс қалдыра алмайды.
Гуманистік білім беру парадигмасы тұрғысынан инклюзивті білім берудің орталық өзегі әлеуметтік тәжірибенің фрагменттерін игеретін студент емес, «білім және өзін-өзі тәрбиелейтін адам» болады. Мұндай көзқарас білім беру процесінің стратегиясы мен тактикасын толығымен өзгертеді. Бұл жағдайда білім беру процесінің дамуы алдымен болжауды, содан кейін оны адамның гуманистік дамуы бағытында жоспарлауды қамтиды. Шынында да, сөздің мағынасын кең мағынада, білім — бұл адамның көбею тәсілі, оның өмір салты, өмірлік ресурстарды жинақтау. Адам-қоғамның басты өндірістік күші.
Жоғарыда айтылғандар мынаны айтады:
- білім беру жүйесін құрудың әдіснамалық негізі адам өмірінің, қоғамның, табиғаттың және оның ішкі кеңістігінің біртұтас кеңістігін дамытудың іргелі және моральдық заңдарының бірыңғай жүйесі болуы керек;
- инклюзивті білім беру адамның асыл тұқымын, тарихын және өмір жолын ашатын әлеуметтік, кәсіби және жеке тұлғалық диагностикадан басталуы керек;
- адамның өзгеруінің, оның өмір салтын өзгертудің, қоғамға кірудің негізгі байланысы-өз қасиеттерін, қасиеттерін түсіну, өзін-өзі тану;
- инклюзивті білім беру жағдайында адам мен қоғамның (өзінің және өзгенің) теріс тәжірибесі саналы және саналы бола отырып, тіршілік әрекеті процестерінің орнықтылық шаралары — шектеуші ретінде әрекет етеді. [4]
Инклюзивті білім беру адамдарға бағытталған және барлық адамдар әртүрлі оқу қажеттіліктері бар адамдар екенін мойындайтын әдіснаманы дамытуға бағытталған. Инклюзивті білім беру оқытудың әртүрлі қажеттіліктерін қанағаттандыру үшін икемді болатын оқыту мен оқытудың гуманистік тәсілін жасауға тырысады. Егер оқыту мен оқыту инклюзивтік білім беруді енгізетін өзгерістердің нәтижесінде неғұрлым тиімді болса, онда тек ерекше қажеттіліктері бар адамдар ғана емес, барлық адамдар да қатысады.