КА оқшалануына және жүруіне байланысты хирургиялық емдеуді таңдап алу
Аш ішектің және илеоцекалды белдемінде КА хиругиялық емдеу. Әртүрлі мәліметтер бойынша осындай оқшалануға КА бар шамамен 1/3 емделушілерде кездеседі, ал хирургиялық емдеуге 50% жағдайларында қажет етіледі. Кертартпалық терапияның бірінші тиімсіз курсы өткеннен кейін стриктураны анықтаған кезінде ішектің зақымдалған бөлігінің резекциясы ең тиңмдң әдіс болып келеді (EL 4).
Құрсақ қуысының абцессі қалыптасқан белсеңді КА таралуы кезінде антибиотиктерді тағайындап, кейін дренажды жүргізіп, қажет жағдайларында зақымдалған учаскенің резекциясын жасауға болады (EL 3).
Стриктурапластиканы өткізу ішектің зақымдалған учаскесінің қауіпсіз альтернативті резекциясы болып келеді. Берілген араласу тек стриктураның ұзындығы 10 см жоғары болмаған кезінде мүмкін болады (EL 3). Стриктурапластиканы жүргізуге кері көрсеткіштерге инфилтрат, флегмон, абсцесс, ішек қабырғаларындағы қатерлі ісіктер немесе қарқынды қан кету және зақымдалған учаскенің көрінбелі қабынуы жатады.
КА кезінде колэктамияның қажеттілігі кезінде лапароскопия ең қолайлы әдіс болып келеді (EL 2). Берілген ұсыныс өте кұрделі жағдайларға таралмайды, мысалы қайталанбалы оталық араласуда, абцесс және инфильтраттардың таралуында, бұл жағдайда КА күрделі жүруіне байланысты ашық лапаротомия қолайлы[48,49,65].
Ішектің резекциясы бойынша ота жағдайында «бүйір-бүйірмен» типі бойынша аппараттық анастамозды салу әдісін қолдану тиімді, бұл стрикутураның қауқарсыздығына және кейінгі даму мүмкіндігін төмендетеді (EL 1) [50].
Тоқ ішектің КА хирургиялық емделуі. Тоқ ішектің оқшауланған зақымдануында хиругиялық араласудың қажеттілік жағдайында (ішектің 1/3 бөлігінің зақымдалуы) сау тіндерінің шегінде анастомозды қалыптастыра отырыптек зақымдалған бөлігінде резекцияны жүргізген жөн. Ішектің үлкен бөлігінің резекциясы тоқ ішектің екі әртүрлі сегменттерінің зақымдалу жағдайларында ғана мүмкін.
Ка кезінде диффузиялық зақымдалу мен дистальды колит кезінде субтоталды колэктамияның біршама агрессивті әдістемесін, колопроктэктомияға дейін қолдануға мүмкін, бұл аурудың рецидив қауіптілігін төмендетуге және мерзімін ұзартуға болады.
Тоқ ішектің тоталды зақымдалуы бар емделушілерде ауыр клиникалық белгілер болмаған жағдайда, тоқ ішекте қабыну өзгерістерінің ең төменгі белсеңділігінде, анальды сфинктердің сәйкес функциясында және перианалды зақымдалуынығ жоқтығында ота илеоректалды анастамозды қалыптастыра отырып колэктамия түрінде жүргізіледі [54]. Тоқ ішектің КА бар емделушілерде ИАРА қалыптастыру қарама қайшы болып келеді, ол резервуарды плып тастауға белгілер жиі кездесуіне және жоғары жиілікпен күрделіктердің қалыптасуына байланысты. Оталық араласудың берілген түрін тек дәлелді емделушілерде, аш ішектің зақымдалуы, перианалды жаралардың болмаған жағдайда және емделушілердің күрделіктерге немесе қолайсыз жағдайларға жоғары қауіптілігіне келісі болған жағдайда ғана жүзеге асырылады.
Тоқ ішектің ұзақ емес стриктуралары кезінде эндоскопиялық дилатация техникасын қолдану қолайлы, бірақ хирургиялық бөлімі бар арнайы мамандырылған мекемлерде ғана жүргізілу қажет (EL 3).
Лапароскопиялық әдіс ашық лапаротомияның қауіпсіз әдісі болып келеді, әсіресе ішектің мықын-жиек бөлігінде резекция жүргізу кезінде ұсынылады.
