17
гексафторфосфат, 1-н-октил-3-метилимидазолий гексафторфосфат және
тетрафторборборат), кешендері, тек дибензотиофенді экстрагитациялайды,
бірақ оны тотықтыру үшін белсенді емес [24].
1.3 Кейіннен экстракциямен тотығу
Экстракция және тотығу процестерін біріктіру оптималды температура
мен атмосфералық қысым қатысында дизель отынындағы күкірттің мөлшерін
төмендету
тәртібіне
әсер
етеді.
Әдістердің
маңызды
үйлесімі
күкүрсіздендірудің тереңдігі және күкіртті барынша толық жою үшін
гидротазартуға
қосымша
ретінде
қолданылады.
Сұйық
фазадағы
күкіртсіздендіру ең көп таралған тотықтырғыштармен сутегі пероксиді және
алкилгидропероксидтерді әртүрлі өтпелі металдармен
тотықтыру арқылы
жүреді. Сутегі пероксидтің,судан айқын артықшылығыбасқа сұйық ыдырау
өнімдерінің болмауы, сонымен қатар, ол салыстырмалы арзан.
Сутегі
пероксиді өндіруді жақсарту және дамыту,бұл химиялық затты өнеркәсіптік
ауқымдағы перспективалы тотықтырғыш ретінде танытты. ИС-қа 30% Н
2
О
2
қосу каталитикалық тотығу және экстракция үшін жағдай жасайды, және
жалпы күкіртті жою деңгейі 99% - ға дейін көтеріледі.
Құрамында ионды
сұйықтық жоқ фенантролин кешендері қажетті нәтижеге қол жеткізуге
мүмкіндік бермейді, және күкіртті жою дәрежесі 50%-дан аспайды, ол
каталитикалық тотығу және экстракция әдісінің артықшылығын көрсетеді.
N-метил-N метил имидазолий диметилфосфат [MEM][DMP] және N-
бутил-Nметилимидазолий дибутилфосфат [BMIM][DBP]
кең ауқымдағы
экстракциялық қабілетін зерттеу кезінде отындағы күкірттің кең
диапазонындағы
концентрациясы,
25°С
кезіндебензотиофен
мен
дибензотиофеннің ионды сұйықтықтардың су ерітінділерінде ерігіштік
тәртібі келесідей: [BMIM] [DBP] > [EМIМ] [DЕР] > [MМІM] [DMP].
Бұл ретте дибензотиофен бензотиофен жақсы ериді. Отынды
күкіріздендіру үшін сыналған ИС бірі [EMIM] [DEP] болып табылады. Ол
салыстырмалы жоғарыкүкіртті жою қабілеті бар,
отында ерігіштігі төмен
жәнеотынның басқа қасиеттеріне шамалы әсер етеді.
Ионды сұйықтықтардың жоғары күкірсіздендіру қабілеті: катион
ретінде
1-бутилметилимидазолий,
ал
анион
ретінде-
тетрафторборат,гексафторфосфат,
октилсульфат,
этилсульфат
және
диметилфосфат пайдалану көрсетіледі. Осыдан, күкірт құрамының 500-ден
10 ppm төмендеуі байқалады.
Бірқатар талдаулар мен зерттеулер жүргізу кезінде мынадай
қорытынды
жасауға
болады:
экстрагенттер
күкірттің
тотыққан
формаларының селективті экстракциясына бейім, экстрагенттер саны 3 есе
ұлғайған кезде қосымша бастапқы мөлшерден 4%
- дан аспайтын
рафинаттардағы
күкірт
мөлшері
төмендейді,
мәндер
(алынған
сығындылардағы күкірт мөлшері де төмендейді, бұл көмірсутектердің бір
бөлігін тотығу өнімдерінен көп мөлшерде экстрагентті пайдалану
экстракциялаудан туындаған) [27].