Е р – е л І н І ң қ о р ғ а н ы ТƏуелсіздік тұҒыры


ÅËÃÅ ҚÛÇÌÅÒ – ÁÀÑÒÛ Ì²ÍÄÅÒ



Pdf көрінісі
бет2/4
Дата06.03.2017
өлшемі9,09 Mb.
#7898
1   2   3   4

3

ÅËÃÅ ҚÛÇÌÅÒ – ÁÀÑÒÛ Ì²ÍÄÅÒ

7.08.2015

Тараз  қаласы.  Теміржол  вок-

залындағы  қарақұрым  адамнан  

көз  сүрінеді.  Əскерге  аттанған 

жастардың  барлығы  жапа-тар-

мағай  жүрдек  пойызға  отырдық. 

Осылайша,  көздері  жəутеңдеп 

артта  қарайлап  қалған  ата-ана, 

туған-туыс, 

құрбы-құрдаста-

рымды  қимай  қоштасып,  Астана 

қаласына  Отан  алдындағы  бо-

рышымды  өтеуге  аттанып  кете 

бардым. 

Иə, 

үлкен 

жылдамдықпен 

жүйт кіген  пойыз,  бізді  ел  жүрегі-

не  шаршатып-шалдықтырмай-ақ, 

сəтімен  жеткізді.  Бар  ойым, 

бір  жылымды  осы  жерде  өткізіп,  əскери  өмірдің  ыстығы  мен  суығына  шыдап, 

аман-есен ауылға оралу. Жүректе Отанға деген ыстық сезім, от болып жанып 

тұр.

Пойыздан  автобусқа  отырып, 6636 əскери  бөлімінің  қақпасын  да  қақтық. 

Əскери  бөлімге  келгенде,  бəрі  сапқа  тұрып  салтанатты  түрде  жақсы  қарсы 

алды.  Келген  бойда  моншада  жуынып,  үстімізге  жаңа  əскери  киім  киіндіріп, 

1-ші оқу ротасына жіберді. Мінеки, əскери өмірім осылай басталды. Алдымда не 

күтіп тұрғаны белгісіз, тек аздап бойды билеген қорқыныш сезімі болмаса. Əри-

не, қорқыныш кез келген адамның бойында болады, бірақ оны жеңе білу нағыз ер 

жігітке тəн қасиет. 

Сонымен, 1-ші оқу ротасындағы қаруластарыммен таныстым. Барлығы өзім 

сияқты  жігіттер  екен,  жылдам  араласып  кеттік.  Əр  күніміз  қызықты  өтуде. 

Менің  Ахатай,  Бекжан  деген  жақын  достарым  бар.  Біз  ротаға  келгеннен  бері 

бір-бірімізге бауыр басып келеміз, туып-өскен жеріміздің табиғатын, қызықты 

оқиғаларды  айтып  еске  аламыз.  Əскери  өмірге  алғашқы  күндері  үйрену  қиынға 

соқса  да,  қазір  сол  қиындықтарға  үйренгендей  болдық.  Мұндағы  əр  күн  өзгеше, 

күнделікті  əскери  өмірге  тəн  жаңа  дағдыларды  үйреніп  жатырмыз.  Аптаның 

демалыс  күндері  тіпті  қызықты  өтеді.  Сарбаздар  арасында  өлең  айту,  би  би-

леу, музыкалық аспапта ойнау, спорттық шаралар ұйымдастырылады. Ал, басқа 

күндері сарбаздың міндеттерін жаттап, саптық дайындық оқулары жүргізіледі. 

Ротадағы  сарбаздар  арасындағы  қарым-қатынасымыз  күннен  күнге  көрке-

йіп, сыйластық пен сенімді достыққа ұласып келеді. Біздің басты ұстанымымыз: 

«Бір-бірімізге  құрмет,  көмек  көрсету».  Батыр  атамыз  Бауыржан  айтқандай: 

«Əскери  бөлімнің  күші  жауынгерлік  достық  пен  жолдастықта,  бірлікте,  ын-

тымақта»  немесе  «Жауынгерлік  достықтағы  басты  нəрсе,  өзара  түсіністік, 

адамның адамгершілігін құрметтеп сыйлай білу» ұлағатын əрдайым есте ұстай-

мыз. Сарбаз болу – ерге сын. Сондықтан, ендігі біздің міндет – қастерлі туған 

елдің ішкі тəртібін сақтауда аянбай еңбек етіп, маңдай терімізді төгу. Ұлттық 

ұлан сарбаздары, алдымызда тұрған барлық жауынгерлік тапсырмаларды сəтті 

атқарып, аман-есен елімізге оралайық демекпін. Мен əскери борышымды Ұлттық 

ұланда өтейтіндігімді мақтан етемін!

Қатардағы жауынгер Əбілқазы ИБРАЙМОВ, 

6636 əскери бөлімі

Мен Ўлттыќ ўланда 

борышымды ґтеймін!

борышымды ґтеймін!



Шіліңгір шілденің соңы Алматы халқын 

біраз  əбігерге  салды.  Шаһар  тұрғындары 

22-шілдеден 23-іне  қараған  түні  таңғы 

сағат 3-те  тосын  дабылдан  оянды.  Тау 

бөктеріндегі  Қарғалы  өзенінің  су  деңгейі 

көтеріліп, Қарғалы жəне Таусамалы шағын 

аудандарын су басты. Салдарынан Алматы 

қаласының Əуезов, Наурызбай жəне Алатау 

аудандарындағы  үйлер  зардап  шекті.  Сел-

дің  күштілігі  сонша,  таудан  өзен  суымен 

бірге аққан тастар өз жолындағы үйлерді, 

негізгі күрежолдарды қиратып кеткен. 

Анықтау  шаралары  көрсеткендей,  тау 

бөктеріндегі  мұздың  жылжуынан  пайда 

болған  тау  жыныстарынан  жиналған  қойыр-

пақ көл (морена) төмен ағып, Қарғалы өзені-

не  қосылған.  Бұл  туралы  қала  əкімі  Ахмет-

жан  Есімов  төтенше  жағдайға  байланысты 

өткен  Алматы  қаласы  мəслихатының  төтен-

ше  сессиясында  депутаттарға  айтып  берді. 

Алматыда  бірнеше  күн  бойы +40 градустан 

төмендемеген  ыстықтың  ақыры 3600 метр 

биіктіктегі  ауа  температурасын 11 градусқа 

дейін  жылытқан.  Ауа  райының  күрт  жылы-

нып,  таудағы  мұздықтардың  еруі  өзен  суы-

ның көтерілуіне, селге себеп болған. 

Қазіргі  таңда  қауіп  сейілді.  Зардап  шек-

кен  тұрғындарға  төтенше  жағдайлар  депар-

таменті  арқылы 2 миллиард  теңге  бөлінгені 

туралы  осы  мəслихат  барысында  айтылды. 

Құтқару операцияларын жүргізу кезінде 1036 

адам, соның ішінде 51 бала эвакуацияланды. 

Медициналық  көмек 78 жапа  шегушіге  көр-

сетілген, 6 адам  ауруханаға  жатқызылған, 

орташа ауырлықтағы жарақаттарымен 4 адам 

ауруханада жатыр. 27 шілдедегі мəлімет бой-

ынша, сел тасқынының нəтижесінде 456 үй-

дің  зардап  шеккені  анықталды,  олардың 9-ы 

қираған, 44 үй, 32 көлік суға батқан. Алматы 

ТЖД  жедел  штабы  мен  Наурызбай  ауданы-

ның  əкімдігіне 700-ден  астам  адам  көмекке 

жүгінген.  

Алматы  қаласындағы  «Оңтүстік»  өңір-

лік қолбасшылығы əскери бөлімдерінің жеке 

құрамы Наурызбай ауданы Қарғалы, Каменка 

елді мекендеріндегі төтенше жағдайдың сал-

дарын жоюға қатысуда. 23 шілде күні табиғат 

апатының  алғашқы  сағаттарында  Ұлттық 

ұланның 5571, 28237 əскери бөлімдеріне зар-

дап  шеккен  тұрғындарды  жергілікті  əкімдік 

белгілеген  қауіпсіз  орындарға  орналасты-

ру  міндеті  артылды.  Жауынгерлер  күшімен 

сол  күні  барлығы 700-ден  астам  тұрғын, 10-

нан  астам  техника  қауіпсіз  аймақтарға 

көшірілді. 

Бүгінгі  күнге  дейін  əскери  қызмет-

шілер  Алматы  қаласы  бойынша  ТЖД 

апаттық-құтқару қызметі мамандарымен 

бірлесіп  жолдарды,  тұрғын  үйлер  мен 

ұйым,  мекемелерді  лайдан,  сел  ағы-

зып  əкелген  өзге  де  заттардан  тазалау 

жұмыс тарын 

жүргізуде. 

Əскерилер 

күшімен  елді  мекендегі  зардап  шеккен 

№ 187, 192 орта  мектептердің  аумағы 

қалпына келтірілді. 

Сонымен  қатар,  Наурызбай  ауданы 

аумағында  құқықбұзушылықтар  мен 

ұрлық,  жекеменшік  мүлікті  тонау  де-

ректеріне жол бермеу үшін Ұлттық ұлан 

сарбаздары құқық қорғау органдарымен 

бірлесіп, күнделікті қоғамдық тəртіп пен қа-

уіпсіздікті  күзету  қыз метін  ұйымдастыру-

да.  Қызмет  атқару  барысында  ұрлық,  тонау 

фактілері өзге де тəртіп бұзушылықтар орын 

алған жоқ.



«Оңтүстік-ақпарат» 

СЕЛ ҚАУПІ СЕЙІЛДІ

Жақында  Петропавлдағы 6637 əскери 

бөлімінің жас жауынгер жігіттері ерледі. Ізін 

суытпай,  айуандықпен  жасалған  адам  өлімі 

қылмысын  ашты.  Оқиғаның  желісіне  тоқта-

лайық. Шілденің 7-сі күні ефрейтор Е.Ермек 

бастаған, құрамында қатардағы жауынгерлер 

Е.Ханай  мен  С.Молдаш  бар  шолғыншы  жа-

сағы  қала  тыныштығын  қадағалап  жүрген 

болатын. 

Кешқұрым,  əбігер  шақ.  Бағанадан  бері 

айналаны  аптап  ыстығымен  қуырған  күн-

нің  райы  да  қайтып,  аздап  қызара-бөрткен 

күйге  еніп,  батыс ты  бетке  алып  барады.  Ке-

зекші  жасақ  Рижский  көшесінің  бойына 

келгенде  бұлардың  алдынан  үш  адам  қарсы 

шықты. «Сезікті  бұрын  секіреді»  деп  тегін 

айтпаса керек. Жауынгерлерді көрген əлгілер 

жан-жақтарына алақ-жұлақ  қарай бастайды. 

Көзден  таса  болуға  ұмтылып,  ақыры  жүгіре 

жөнелмесі  бар  емес  пе?!  Жауынгерлер  де 

жайдақ  жерде  жүрген  жол  білмес,  ештеңені 

аңғармас  əңгелек  емес,  мұнда  бір  гəптің  ба-

рын  тез  байыптайды.  Арттарынан  қуғынға 

түседі.  Көше  бұрылысына  сырт  айналған 

əлгі  үшеу  осы  жердегі  жатақхананың  іші-

не  кіріп  үлгеріпті.  Ұландық  жауынгерлер  де 

ізін салып ғимаратқа енеді. Көктен түскендей 

апай-топырлап жетіп келген əскерилерді көр-

ген кіреберісте отыр ған кезекші əйел де аңта-

рылып  қалған  болатын.  Мəн-жайды  айтқан 

соң,  азаматша  үшеудің 8-бөлмеге  кіріп  кет-

кенін  айтады.  Мəселенің,  масқараның  басы 

да осында екен. Бөлмені аша келген жауын-

герлер ортада өліп жатқан адамның мүрдесін 

жəне оны жасырмақшы болып көрпеге орауға 

кіріскен əлгі үшеудің үстінен түседі.  

Осылайша, 

ұландық 


жауынгерлер  

қылмыс керлерді  тұзақтап,  полиция  қызмет-

керлеріне  табыстады.  Қазір  ұсталғандармен 

тергеу шаралары жүріп жатыр. Азаматтық жа-

сап, антқа адалдық танытқан жаужүрек рухты 

сарбаздар  жоғары  қолбасшылықтың  марапа-

тына ұсынылды.                    

Антќа адалдыќ

Антќа адалдыќ

Қылмыс. Қатыгездік. Адамзатқа жасалған қастандық. Міне, Ұлттық ұланның 

жауынгерлері осындай алуан түрлі қасірет түрімен үздіксіз күресіп келеді. Бірін-

шіден, міндет сондай, екіншіден азаматтық парызымыз да.

  ЖАУЫНГЕР ХАТТАРЫНАН

ҚЫРАҒЫЛЫҚ

Сөзімізге  нақты  дəлел 

болар  оқиғаның  бірі  жақын-

да  Қызылорда  қаласында 

орын  алды.  Тапа-тал  түсте 

ұрылар  автобөлшектер  са-

татын  дүкенді  үптеп  кетіпті. 

Оқиға  орнына  осы  маңда 

жүрген  Ұлттық  ұланның 

5547 əскери бөлімінің кезек-

ші  жасағы  да  жедел  жетіп, 

қаскөйлерді  іздес тіру  шара-

ларына кіріседі. «Қайтсек те 

ұрыларды  табамыз»  деген 

таудай  талап  болса,  жігіт-

тер  тас  қараңғыда  инені  де 

табуға  бар  екен,  ұрыларды 

ұзата қоймады. Ұлттық ұлан-

дық  жауынгерлер  Ғалымжан 

Нұртаев  пен  Айбек  Нүкетай 

алған  заттарын  арқаларына 

асып  дүкен  маңынан  алысқа 

ұзай қоймаған екі қуды қолға 

түсірді.  Əлгілер  ұрлаған 

көлік  бөлшектерін  базарға 

сатуға  бет  алып  бара  жатыр 

екен. 

Қазір 


қырағылық 

та-


нытқан екі жаужүрек жауын-

гер жоғары қолбасшылықтың 

марапатына ұсынылды. 

Майор

 Арман ƏУБƏКІРОВ            

ҮЛГІ АЛАР ҰЛАНДАР

Біреудің  мойыны  ары  бұрылса  болды,  ымқырып-жымқырып  кетуге  ұмты-

латындар  қазір  көп-ақ.  Сіз  осы  шағын  ақпаратқа  көз  қиығыңызды  салып  оқып 

жатқанда, ұрлық жасап, батпан құйрыққа батуды аңсап жатқандар бар екенін 

ұмытпағайсыз. Дəл солай, қоғам болған соң ұрлық болмай тұрмасы, ащы да болса 

шындық. Ал онымен күрес ағып жатқан өмір-дария сияқты бір сəтке де тоқта-

мақ емес. Ұрыларды қолға түсіруде ұландық жауынгерлердің еңбегі ерен, елге үлгі.


4

7.08.2015

ÍÀØÀ ËÅÒÎÏÈÑÜ

В  мае  текущего  года  мировое  сооб-

щество,  в  том  числе  Казахстан,  тор-

жественно  отметили 70-летие  со  дня 

Великой  Победы,  в  которой  наши  деды, 

отцы, старшие братья и сестры, защи-

щая общее, в то время, Отечество пре-

одолели и победили самое страшное зло 

ХХ века – гитлеровский фашизм. В той 

схватке сражались плечом к плечу пред-

ставители  всех  наций  и  народностей 

бывшего  Союза,  среди  которых  были 

сотни  тысяч  сыновей  и  дочерей  Казах-

стана.

Война закончилась Великой Победой 9 

мая 1945 года. Казалось, теперь можно от-

дохнуть. Однако отдыха быть не могло. На-

чалась новая битва за восстановление раз-

рушенного  войной  народного  хозяйства. 

И снова все тяготы легли на плечи наших 

дедов,  отцов,  матерей,  старших  братьев  и 

сестер, которые сменили винтовки и авто-

маты на лопаты, молотки и топоры с танков 

пересели  на  тракторы,  и  благодаря  обще-

му непосильному труду, за 5-7 лет сумели 

поднять и восстановить землю. Страна по-

хорошела, возродилось ее могущество, она 

вновь встала в один ряд с ведущими госу-

дарствами мира.

Извлекая  уроки  Великой  Отечествен-

ной  войны,  в  послевоенные  годы  в  СССР 

уделялось  большое  внимание  обороно-

способности  страны,  совершенствованию 

органов  внутренних  дел,  войск  НКВД 

выполняющих  задачи  по  обеспечению  за-

конности,  общественного  порядка,  борьбе 

с  преступностью,  совершенствованию  их 

структуры и задач по охране и конвоирова-

нию  военнопленных,  осужденных,  охране 

важных государственных объектов.

Для  выполнения  этих  задач  в  системе 

войск  НКВД  создавались  новые  соедине-

ния и полки, в том числе и на территории 

Казахстана.

70 лет назад, приказом Наркомата Вну-

тренних дел СССР, в августе 1945 года на-

чалось формирование 426-го полка (услов-

ное наименование воинской части 7552) на 

базе 211-го  запасного  стрелкового  полка 

24-й запасной дивизии Средне-Азиатского 

военного округа в г. Самарканде Узбекской 

ССР. После его формирования 426-й полк 

вошел  в  состав 75-й  дивизии  конвойных 

войск НКВД, штаб которой дислоцировал-

ся в г. Ташкенте.

Одному  из  отдельных  подразделений 

полка, 10-й  роте,  было  определено  место 

дислокации  в  г.  Алма-Ате,  в  военном  го-

родке 141-го  отдельного  дивизиона 424-

го  полка 74-й  дивизии,  который  в  скором 

времени был передислоцирован в г. Фрун-

зе  (наст.  Бишкек),  а  на  базе  его  военного 

городка,  на  пересечении  улиц  Гоголя-Ма-

санчи, приказом Наркома Внутренних дел 

СССР от 29 августа 1945 г., был сформиро-

ван 29-й отдельный дивизион НКВД СССР 

(условное  наименование  воинская  часть 

7552) и ему было вручено Боевое Красное 

Знамя.


Таким образом, с 29 августа 1945 г. на-

чинается  исчисление  истории  и  боевого 

пути одной из старейших частей Внутрен-

них войск, ныне Нацинальной гвардии Ре-

спублики Казахстан. Этот день вот уже 70 

лет отмечается как «День части».

За  свою  многолетнию  историю  полк 

переформировывался  из  дивизиона  в  от-

ряд, из батальона в полк по десятку раз, но 

его  место  дислокации  в  Алматы  и  услов-

ное  наименование  остались  неизменными 

до  сих  пор.  Естественно,  история  части 

органично  сочетается  с  историей  страны, 

с историей Внутренних войск МВД Респу-

блики Казахстан.

Десятки  военнослужащих-фронтови-

ков: офицеры, старшины, сержанты и сол-

даты  влились  в  ряды  вновь  сформирован-

ной  части,  посвятив  себя  трудной,  порой 

опасной для жизни, службе во Внутренних 

войсках, по сути, совершив второй подвиг 

в своей жизни.

Командирами  частей,  их  заместите-

лями  в  первые  годы  после  формирования 

части  и  послевоенные  годы,  которые  сто-

яли у истоков ее становления и строитель-

ства  были  активные  участники  Великой 

Отечественной  войны  подполковники  М. 

Знобин, И. Черников, Н. Ткаченко, В. Ни-

кулин,               М. Войтко, Н. Львов, А. 

Андриасов, А. Муцет, И. Качурин, Д. Бун-

ковский, И. Гудимов, Ж. Устимиров, А. До-

рохин, Р. Камалетдинов, П. Суров и другие. 

Истинной опорой для командиров были их 

подчиненные,  также  фронтовики:  офице-

ры  штабов,  служб  тыла,  политработники, 

командиры  и  старшины  подразделений, 

имевшие закалку в боях, солидный возраст 

и  опыт  по  организации  служебно-боевой 

деятельности полка и подразделений, как в 

военное, так и в мирное время. Это подпол-

ковник  Е.  Гринберг,  майоры  Д.  Хрисанов, 

М.  Седых,  С.  Кулумбеков,  капитаны  И. 

Чеканов, В. Кокарев, Н. Шкварько, М. Хо-

менко. На их плечи легла основная тяжесть 

первоначального формирования части, ор-

ганизация  служебно-боевой  деятельности 

и боевой подготовки полка.

В послевоенные годы личный состав и 

его командиры столкнулись с многочислен-

ными  трудностями – отсутствием  жилья 

для офицеров и старшин (военнослужащие 

размещались  во  временных  помещениях, 

снимали  квартиры),  нехваткой  техники  и 

скудностью  материальной  базы.  Но,  не-

смотря  на  такие  лишения,  военнослужа-

щие уверенно осваивали новые задачи.

Со  слов  ветеранов  полка,  которые  с 

первых  дней  его  формирования  начинали 

службу  в  части,  подполковников  И.  Бело-

воденко,  Д.  Хрисанова  и  многих  других 

ветеранов  того  времени,  а  также  согласно 

историческому  формуляру,  подтверждают-

ся факты создания части и выполнения слу-

жебно-боевых  задач  в  период  с 1945-1961 

гг.


Более  полувека  назад,  а  именно  в  ав-

густе 1960 года,  когда  части  исполнилось 

15  лет,  автор  данного  материала  пере-

ступил  порог  КПП  полка  воинской  части 

7552,  в  котором  прослужил  слежующие 

11  лет:  солдатом,  сержантом,  офицером, 

где  прошел  настоящую  военную  школу 

становления и закалки, набрался опыта по 

организации  боевой  службы,  сплочению 

воинского  коллектива  в  подразделении.  А 

показывали нам в то время пример, прежде 

всего,  командование  части  и  подразделе-

ний,  участники  Великой  Отечественной 

войны полковники А. Муцет,  И. Качурин, 

Д. Бун ковский, подполковники И. Гудимов, 

Ж.  Устемиров,  Р.  Камалетдинов,  И.  Грин-

берг, В. Соколов, майоры Д. Хрисанов, М. 

Седых, В. Герасимов, Н. Нургазиев, капи-

таны  И.  Че канов,  Д.  Браславский,  О.  Тю-

зельбаев, М. Жу лаев, В. Кокорев, В. Столь-

ников, А. Агеев, Ш. Гулиев, М. Беспалов и 

др. Мы же, в то время молодые офицеры, 

были  им  безмерно  благодарны  за  то,  что 

они окружили нас теплом и заботой, дали 

жизненный ориентир на дальнейший путь 

военной службы во Внутренних войсках.

После  прохождения  курса  молодого 

бойца, принятия военной присяги и обуче-

ния в сержантской школе в г. Караганде, я 

возвратился  служить  в  родной  полк  в  во-

инскую  часть 7552 и  был  назначен  заме-

стителм командира взвода во 2-ю роту (ко-

манду),  командиром  которой  был  капитан 

Чеканов  Иван  Филиппович.  Данный  во-

инской коллектив был передовым в части, 

поэтому  роте  поручали  ответственные  и 

особые  служебно-боевые  задачи  нанаибо-

лее длительных по расстоянию железнодо-

рожных плановых, сквозных и эшелонных 

маршрутах,  конвоированию  особо-опас-

ных преступников на выездные сессии су-

дов и военных трибуналов.

В моей памяти отложились подготовка 

к боевой службе и выполнение последного 

эшелонного  караула  во  Внутренних  вой-

сках МВД РК, летом 1962 года по маршруту 

Джамбул-Ташкент-Ашхабад-Красноводск 

и  далее  по  Каспийскому  морю,  Красно-

водск-Форт  Шевченко-Баку.  Подготовка  и 

выполнение  данной  задачи  длились  более 

двух месяцев, было немало трудностей на 

пути следования караула, связанных с обе-

спечением  питьевой  водой,  преодолением 

жары до 50 градусов, Каспийского моря на 

теплоходе «Туркестан». 

Когда развился шторм свыше 5 баллов, 

а  морскую  качку  смогли  выдерживать,  не 

все  военнослужащие,  часовыми  на  посты 

выставляли  самых  стойких  солдат  и  сер-

жантов, отдельных из них даже закрепляли 

веревками, чтобы не выбросило в открытое 

море. С теми испытаниями 2 рота успешно 

справилась, за что всему личному составу 

эшелонного  караула  была  объявлена  бла-

годарность  от  Министра  Внутренних  дел 

Республики Казахстан. Это был последний 

эшелонный  караул  в  истории  полка,  да  и 

войск в последующем.

В октябре 1961 года, в связи перефор-

мированием дивизона в отряд внутренней 

и конвойной охраны МВД Казахской ССР, 

на  часть  был  возложен  ряд  новых  задач: 

охрана  исправительно-трудовых  учрежде-

ний, ЛТП, находящихся на территории Ал-

ма-Атинской и Талдыкорганской областей. 

Для  их  выполнения  увеличилась  штатная 

численность  личного  состава,  был  создан 

ряд  отдельных  подразделений  в  поселках 

Заречном,  Алексеевке,  Отаре  Алма-Атин-

ской области, в городе Талдыкоргане и пос. 

Лепсы, в последующие пять лет в составе 

полка  было  сформировано 2 батальона, 

один из них и поныне дислоцируется в пос. 

Заречном Алматинской области.

В  связи  с  увеличением  штатов  полка, 

его  организационной  структуры  и  объема 

служебно-боевых задач, необходимо было 

для  размещения  личного  состава  в  ядре 

полка  строительство  новых  казарм,  под-

собных  помещений,  в  т.ч.  строительство 

военного городка для 2-го батальона в пос. 

Заречный.

Эти  задачи  в  течение 1965-1971 гг. 

были  решены  с  помощью  СМУ  МВД  РК 

и  специально  созданной  в  штате  полка 

строительной 3-й  роты,  которая  включала 

в  себя  взвода  военнослужащих  строитель-

ных специальностей по 45 человек, а также 

взвода  спортсменов  и  взвода  внештатного 

ансамбля песни и пляски. В общей сложно-

сти  рота  насчитывала  более  двухсот  воен-

нослужащих. Командирами роты, которую 

в  простонародии  называли  «строитель-

но-спортивно-музыкальной», был участник 

ВОВ капитан И. Браславский (затем коман-

диром был А. Дроздов), а заместителем по 

политической  части  лейтенант  В.  Мезин 

(далее меня сменил лейтенант А. Акылов).

Строительство  и  обновление  военного 

городка  осуществлялось  в  те  годы,  когда 

командиром  полка  был  подполковник  И. 

Гудимов,  заместителем  по  политчасти  Ж. 

Устемиров, далее М. Герусов, начальником 

штаба  подполковники  Р.  Камалетдинов, 

А. Дворецкий, заместителем по тылу под-

полковник  А.  Дорохин,  майор  П.  Суров, 

начальником  КЭС  капитан  С.  Овцов.  Под 

их  руководством  и  с  помощью  военнос-

лужащих строителей роты, на территории 

военного городка были построены четыре-

хэтажная казарма со штабом полка, клуб и 

гараж.  Кроме  того,  военнослужащие  уча-

ствовали  в  строительстве  двух  жилых  до-

мов  и  даже  драматического  театра  им.  М. 

Ю. Лермонтова в г. Алма-Ате.

В  историческую  летопись  полка  вне-

сены  значимые  достижения  военнослужа-

щих-спортсменов  части,  артистов – воен-

нослужащих внештатного ансамбля песни 

и  пляски.  Первым  начальником,  которого 

был инструктор партполитааппарата капи-

тан В. Быценко.

Спортивная  команда  по  хоккею  с  мя-

чом  «Динамо»,  входившая  в  состав  роты, 

неоднократно  становилась  призером  чем-

пионатов СССР по этому виду спорта, мно-

гие  из  спортсменов-хоккеистов,  такие  как 

заслуженные мастера спорта Ю. Заварзин, 

В. Бочков, А. Любченко, В. Третьяков вхо-

дили в состав сборной страны и играли на 

чемпионатах мира. Чемпионами и призера-

ми СССР, Внутренних войск и республики 

по  самбо  были  лейтенанты  А.  Панферов, 

М.  Маиндуров,  ефрейтор  Е.  Волгин,  ря-

довой  А.  Марамзин,  по  стрельбе  старший 

лейтенант В. Таратута, Р. Кашевин, по бок-

су рядовые Е. Минаков. Б. Гуров и С. Бол-

дырев и др.

Большой  популярностью  среди  насе-

ления  пользовался  внештатный  ансамбль 

песни и пляски, в который входили, кроме 

военнослужащих  роты,  сотрудники  орга-

нов  внутренних  дел,  курировал  данный 

коллектив,  заместитель  Министра  Вну-

тренних  дел  Казахской  ССР  генерал  Ф. 

Калюта.


За высокие достижения, артистическое 

мастерство  и  популярность  среди  населе-

ния  Казахстана  ансамблю  было  присвое-

но  звание  Народного  ансамбля  Республи-

ки,  он  был  удостоен  чести  выступления 

в  Кремлевском  дворце  съездов.  В  эти  же 

годы  личный  состав  полка  привлекался 

для  выполнения  внезапно  возникающих 

задач по ликвидации стихийных бедствий 

в  городах  Алма-Ате,  Иссыке,  массовых 

беспорядков  в  городах  Чимкенте,  Фрунзе 

(Бишкек), обеспечении безопасности и ох-

раны специальной зоны, в радиусе до 9 км 

в горах и предгорьях Алма-Аты, при про-

изводстве искусственной плотины в урочи-

ще  «Медео»  путем  направленного  взрыва 

горных пород.

В  бытность  моей  службы  полк  доби-

вался высоких результатов в служебно-бо-

евой  деятельности,  неоднократно  занимал 

РОВЕСНИК ВЕЛИКОЙ ПОБЕДЫ

РОВЕСНИК ВЕЛИКОЙ ПОБЕДЫ




Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет