Әдебиеттану салалары: ортақ мәні мен ерекшеліктері
“Стиль – өнер ерекшелігі” Жұмалиев
Жұмалиев “Стиль – өнер ерекшелігі” (1966) атты еңбегінде қаламгердің жазу мәнерін, көркемдік шеберлігі мен талант табиғатын.
Ғалым аталмыш еңбегінде стильдің терминдік түсініктемесінен бастап, оның бүкіл тарихына тоқталады. Әдебиеттегі стиль дегеніміз - әр жазушының өзіне тән ерекшеліктерін ұғыну екенін айта отырып, Стиль ұғымына жазушының тілі, сөйлем құрылысы, мәнері, шығармаларының композициясы, оқиға дамыту әдістері, тақырып таңдаулары, жанрлық ерекшеліктері, тағы басқа компоненттер кіреді. Ең алдымен, орталық мәселе - идеялық мазмұн [11, 13], - деген тұжырым жасайды. Теоретик ғалым жазушы стилінің бір күнде, не бір жылда ғана қалыптаса алмайтынын ескертеді. Стиль туралы З. Қабдолов Қ. Жұмалиевтің пікірін әрі қарай тарата отырып, идеялық-көркемдік негіздің тек сол жазушыға ғана тән ерекшелігін аңғарамыз. Мұндай ерекшелікті жазушы творчествосының мазмұны мен пішініне қатысты басқа жайлардан да іздеп таба беруге болады. Міне, стиль - әр суреткерге тән осындай творчестволық ерекшелік [12, 336] - дейді. Академик сондай-ақ жазушының шығармашылық ерекшелігін тілден, тақырып пен идеядан, көркем бейне жасау тәсілінен аңғаруға болатынын айта отырып, суреткерлік ерекшелік оның шығармасындағы белгілі бір бірлікке әкеледі, - деп, осы бірліктерді атап көрсетеді. Олар: идеялық бірлік, тақырып ерекшелігі, мінез бірлігі.
Сейфуллин, Майлин, Жансүгіров, Мұқанов, Жароков, т.б. ақын жазушылардың
8 Сөз өнері – руханият айнасы: әдебиеттің көркемдік мәні
