Әдебиет теориясы. 1-том
жүктеу/скачать 5,33 Mb. Pdf көрінісі
|
adebiyat teoriyası.1.
| Outside the Subject
еңбегін де қараңыз : trans. Michael B. Smith (Stanford, CA: Stanford UP, 1993), 121–25 and 34. Левинас өзінің субъективтілік жəне аралық субъективтілік мəселесін көрсету үшін құбылтуларды (троптарды) «бет» жəне «бетпе-бет» деп қолданады. 14. Қараңыз : Paul Ricoeur, «Self as Ipse » in Freedom and Interpretation: The Oxford Amnesty Lectures, 1992 , Barbara Johnson, ed. (New York: Basic Books, 1993), 103–119. 15. Эдмундтың үш қыздың өліміне жауапты болғаны, негізінен, өте сəтті шыққанымен, этикалық жағынан өрескел. Стивен Бут пьесаның соңында Эдмундтың, Гонерил жəне Реганның қазасын (поэзиялық əділдіктің соңы) дұрыс санайды. Ал Корделия мен Лирдің өлімін ойыннан кейінгі «Шекспир оқиғасындағы жағдайдың шарықтау шегі» деп бағалайды. (King Lear, Macbeth, Indefinition, and Tragedy [New Haven, CT: Yale UP, 1983], 11). Мен қойылым мен тарихтың айырмашылығының құндылығына сенімдімін. 16. Қараңыз : Harley Granville‐Barker. Prefaces to Shakespeare I (London: Sidgwick and Jackson, 1927), 133–231; and Stephen Greenblatt, Learning to Curse: Essays in early modern culture (New York: Routledge, 1990), 98. 4-көріністегі кездесуді елеусіз қалдыратын көмескі сəт туралы қараңыз : Jonathan Goldberg, «Shakespearean Inscriptions: The Voicing of Power» in Shakespeare and the Question of Theory , Patricia Parker and Geoffrey Hartman, eds. (New York: Methuen, 1985), 116–137. 17. Пол Д. Альперс «Жаңа критицизмнің» қызық сынын ұсынады; қараңыз : « King Lear and the Theory of the Sight Pattern» in In Defense of Reading , Reuben A. Brower and Richard Poirier, eds. (New York: Dutton, 1963), 133–52. Альперс «метафораны бастапқы мəліметтер (кейіпкерлер мен оқиғалар орнына) ретінде қарастыру негізсіз теңеуге əкеп соғады, өйткені көрініс бейнелері (метафора қызметі) түсінік белгілері (кейіпкер қызметі) үшін жасалады» деген дəлелдер келтірген. Бейнелердің үлгісі кейіпкерлерді «адамның басқа адамдармен нақты қарым-қатынасын» байланыстырудың орнына, оны күшейте түседі (138). Алайда постмодернистер кейіпкерді кез келген түрде белгілеудің əдеби тілдің басқа түрлеріне қатысты бастапқы шарты болатынына күмəн келтіруі мүмкін. Мұндағы əдеби зерттеудің категориялар сатысы пайдалы болғанымен, тілден өзге категорияларды қабылдай ала ма деген сұрақ туындайды. 18. Бұл қатарлар тек фолиода бейнеленді (леп белгісінсіз). Олар Лирдің назарын Корделияға аудартады жəне оның өлер сəтін жақындатады. Кенттің «мына қатал əлемнің ілгегі» деген сөзі хорлық түсіндіруден ( choral commentary ) кейін келеді (1. 313). Квортадағы өлім мен хорлық түсіндіру назарды Лир мен Корделиядан, Лир мен Кентке аудару арқылы сəйкес келеді. Квортада фолиодағыдай құрылымның қарқындылығы жоқ. Визуалды немесе театрланған тəжірибе сияқты өлімнің əсері 4.6-көріністегі оқиғада орын алған өзіне-өзі қол салу арқылы көрініс табады. 19. Альпарестің тіл мен кейіпкер арасындағы айырмашылығынан бастап, Стэнли Кавелл «Лир мойындаудан, яғни махаббаттан бас тартады» деген пікір айтады. Субаргумент ( subargument ) кейіпкерлердің өзгерісін қарастырады; кейбіреулер оны адамды мойындау дегенді білдіреді деп есептейді. Кавелл кейіпкерді атомистік ( atomistically ) тұрғыда қарастырады; ол Лирдің Корделияны мойындауын «бұл – тəжірибенің бір бөлігі емес, Корделияның əкесіне берген жауабы» деп есептейді. Кавеллдің пьесаға деген жалпы көзқарасы жанашырлықпен алмасу дегенді жоққа шығарады; жүктеу/скачать 5,33 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|