Ұсталып, Ә.Бөкейханов екеуі Орынборға жер аударылды.
1922-1926
Орынбордағы ағарту институтында оқытушы болады.
1928
Бip топ қазақ зиялыларымен бipre қамауға алынады да, он жылға сотталып, Ақ Теңіз-Балтық каналының бойындағы Сосновец тұтқындар лагерінежіберілді.
1935
5 қазанда Сосновец тұтқындар лагерінде қайтыс болды.
1988
Қазақ ССР-інің Жоғарғы Соты қылмысы жлқ деп ақтап шықты.
1993
Жазықсыз кеткен есіл ердің сүйегі туған жеріне әкелінді.
Еңбектері: «Оян, қазақ» өлеңдер жинағы (Уфа, 1909, 1911).
«Бақытсыз Жамал» романы (Қазан, 1910).
«Азамат» өлеңдер жинағы (Орынбор, 1913). «Терме» өлеңдер жинағы (Орынбор, 1915).
«Есеп кұралы» оқулығы (2 бөлім, Ташкент, 1922)
«Балқия» (пьеса, Орынбор, 1922).
«Оқу құралы» оқу кітабы (Орынбор, 1924).
«Қирағат» (оқулық).
Өлеңдері: «Қазақ халқының бұрынғы һәм бүгінгі халі»
«Таршылық халіміз хақында аз мінәжат» «Шешенің балаларын сүюі»
«Сайлаулар хақында»
«Жастарға»
«Елім-ай» «Қазақтың ру басшыларына»
«Атқамінер сұмдарға»
«Шағым»
«Алашқа»
«Шәкірт»
«Насихат ғумумия»
«Қазақ халқының бүгінгі мағишаты»
«Өнермен хасыл болған нәрселер»
«Қазақ жерлері»
«Мешіт-медресе хақында»
«Қазақ халқына діни бір уағыз»
«Жастарға»
«Терме»
«Жесір даулары хақында»
«Жігіттер»
«Сөз ақыры» т.б.
