Қатты денелердің электрлік қасиеттеріне байланысты классификациясы.
Металдардағы токтың табиғаты. Толмен және Стьюарт тәжірибелері. Мандельштам және Папалекси тәжірибелері.
Металдардың өткізгіштігінің классикалық теориясы. Классикалық теорияның қайшылықтары.
Электронның металдан шығу жұмысы.
Жартылай өткізгіштердің меншікті өткізгіштігі. Қоспалы өткізгіштік. Донорлар мен акцепторлар. Жартылай өткізгіштердің өткізгіштігінің температураға тәуелділігі.
Контактылық потенциалдар айырымы. Вольта заңы.
Термоэлектрлік құбылыстар. Зеебек, Пельте, және Томсон эффектілері, олардың іс жүзіндегі құндылығы.
Жартылай өткізгіштердің контактыларындағы құбылыстар. Жартылай өткізгіш диод және транзистор.
Термоэлектрондық эмиссия және оның іс жүзінде қолданылуы.
Қатты денелердің электрлік қасиеттеріне байланысты классификациясы. Электр өткізгіштігіне байланысты қатты денелерді үлкен үш топқа бөлуге болады: өткізгіштер, диэлектриктер және жартылай өткізгіштер. Металдар электр тогын жақсы өткізеді. Олардың бөлме температурасындағы меншікті электр өткізгіштігі 104 106 1/Ом·см аралығында жатады. Диэлектриктер керісінше ток өткізбейді – оларды изолятор ретінде қолданады. Заттардың бұл тобының электр өткізгіштігі 10-10 1/Ом·см-нен кіші болады. Электр өткізгіштігі 104 10-10 1/Ом·см аралығында жататын қатты денелер жартылай өткізгіштер тобына жатады. Суретте көрініп тұрғандай әр түрлі заттардың электр өткізгіштігі өте кең аралықта болады (1-сурет). Сондай-ақ бір текті қатты дененің электр өткізгіштігі ондағы қоспалар немесе ақаулардың құрамына байланысты түрліше болуы мүмкін. Мысалы, кремний кристалының электр өткізгіштігі 103 -тен10-5 1/Ом·см-ге дейін өгереді. Дербес жағдайларда заттардың бір тобынан екіншісіне өткенде электр өткізгіштіктің мәні қабаттасып кетуі мүмкін. Сондықтанда қатты денелерді электр өткізгіштік бойынша классификациялау бір мәнді болып табылмайды. Бір жағынан металдардың, жартылай өткізгіштердің және диэлектриктердің айырмашылығы меншікті электр өткізгіштіктің температураға тәуелділігінде анық байқалады.
