Қоғамды түсінуге басқаша көзқарас танытты. Ол әлеуметтік қақтығыс теориясының өнертапқышы болып саналады. Егер Комте мен Дюркгейм үшін бастысы – қоғамды тұрақтандыру болса, Маркс үшін оны жою және оны жаңа, әділетті ауыстыру. Ол қоғамды өзгертудің революциялық жолын жақтады.
Карл Маркс аномалияларға, яғни капитализмнің теріс жақтарына (қанау, кедейлік, қылмыс) салыстырмалы емес, абсолютті мән берді. Оларды капитализм аясында толығымен немесе ішінара жою мүмкін емес. Бұл құлдық пен феодализм сияқты антагонистік жүйе. Антагонизм-кез-келген қоғамның негізгі таптарының шешілмейтін қайшылығы. Сыныптар қай жерде болса да, антагонизм бар, өйткені бір сынып әрқашан екіншісін пайдаланады. Оны қолданыстағы жүйе аясында шешу мүмкін емес, өйткені пайдаланушылар тонауды өз еркімен бермейді. Егер 2 сынып ауыстырылса да, әлеуметтік институт ретінде құбылыс ретінде пайдалану жойылмайды. Эксплуатацияны реформалау мүмкін емес, оны тек таптық қоғамды тапсыз қоғамға ауыстыру арқылы жоюға болады.
Ол қоғамның экономикалық саласына ерекше көңіл бөлді. Экономикалық детерминизмнің жақтаушысы. Материал бастапқы, ал рухани екінші. Қоғамның дамуы таптық күреске (жұмысшылар мен буржуазияға) негізделген.
Неміс әлеуметтанушысы