Айтыс II том
Тоқсұлу:
Кедейде біз боламыз арлы кедей,
Сөз айттың мына бізді жарлы демей.
Адамға бұл жоқшылық мін бе екен,
Несібе талап қылып, тауып жемей?
Сарышолақ:
Аққайранда ойнайды күміс шабақ,
Ұшқан құс, жүгірген аң – бәрі тамақ.
Сөзіңіз терең екен тұңғиықтай,
Күлім көз, келбетіңіз, беу, ақтамақ.
Тоқсұлу:
Жүрсің-ау талай жерде қызды мақтап,
Жолаушы солай ғана жанын бақпақ.
Темірдің мал айдатпай базарына,
Жүрмісің қыл-қыбырмен жаның сақтап?
Сарышолақ:
Жақсы мен жақсы әр кез тең болады,
Жайлаған біздің Тілеу ен даланы.
Қыл-қыбыр, сауда-саттық – ноғай білер,
Ат аунаған жерінде түк қалады.
Тоқсұлу:
Тілеуде толып жатыр сасық байлар,
Биім деп, Мырзағұлға тақтың айдар.
Би болар, батыр болар жасқанбаса,
Тоқтатар табылады оған жайлар.
Сарышолақ:
Егінші көктемеде соқа сайлар,
Астығын себетұғын қаппен тайлар.
Біздің ел малын айдап, қона көшіп,
Ор асып, Жем жағалап, тауға жайлар.
Тоқсұлу:
Тең болсаң меніменен көш бастарсың,
Артыңа өсиетті сөз тастарсың.
Қыз жолы жіңішкелеу келеді-ау,
Кедейлікті мін қылып әрі аспассың.
98
Қазақ өнерінің антологиясы
Сарышолақ:_Жақсының_әр_кезде_артық_түсінігі_Бұл_ағаң_талай_топқа_түсіп_еді._Сөзім_жүред_еліме,_қатарыма,_Айтқаным_халқыма_несіп_еді._Тоқсұлу'>Сарышолақ:
Жақсының әр кезде артық түсінігі
Бұл ағаң талай топқа түсіп еді.
Сөзім жүред еліме, қатарыма,
Айтқаным халқыма несіп еді.
Тоқсұлу:
Бар болса, толып жатқан шеберлігің,
Қыздар сөзін сөйлер өнерлінің.
Ноғайдан бір тең былғары алып едік,
Білген-ау етікші Сарышолақтың келерлігін.
Сарышолақ:
Барады, Тоқсұлужан, сөзің өтіп,
Болдың-ау қағытпаға сондай жетік.
Сен жүрсең, су басында торғай қуып,
Сарышолақ көксауырлап тігер етік.
Тоқсұлу:
Билігің бармай жатып менде кетті,
Тоқсұлу шаруасына болар епті.
Ән қуып, кетесің бе ала жаздай,
Не қылам дәйегі жоқ жеңілтекті?
Сарышолақ:
Тұрған шығар барлығын ішің біліп,
Кірерсің ақ боз үйге, есік түріп.
Оң жақта отырғанда осындайсың
Барған соң жүремісің бөріктіріп?
Тоқсұлу:
Табады әркім-дағы қылығынан,
Сол байлық келмейді-ау жұлығымнан.
Апарып кіргізердей көлгірсисің,
Мені іздеп келгендей-ақ Ұлықұмнан.
Сарышолақ:
Мені де өлең сөзбен жетеледің,
Әзілдеп, жеңбек үшін төтеледің.
Өзіңді батыр болып, алып қашсам,
Ауылға барғаннан соң нетер едің?
|
