106
Қазақ өнерінің антологиясы
Бақи:_Болады_маңдайыма_өз_жазғаны,_Не_дейді_Тілеудің_мына_азбаны_Батырлығым_асады_сендейлерден,_Жігіттің_жаман_дейді_түп_қазғаны._Сарышолақ'>Бақи:
Болады маңдайыма өз жазғаны,
Не дейді Тілеудің мына азбаны?
Батырлығым асады сендейлерден,
Жігіттің жаман дейді түп қазғаны.
Сарышолақ:
Соғайын әр кезде де сойылыңды,
Білейін қанағатшыл тойымыңды.
Батыр болсаң, көрсетші «азбаныңа»,
Қос бұлдырық, төстегі мойылыңды.
Бақи:
Қызықсаң төсімдегі анарыма,
Шоқ түссін, күлімдеген жанарыңа.
Қол түгіл, жел тимеген, о, ақыным,
Сақтағам барлығын да барарыма.
Сарышолақ:
Сақтасаң барлығын да барарыңа,
Ақылың болған шығар шамалы да.
Құрбыны қатар білер бірге жүрген,
Тап келдің әлдекімнің амалына.
Барарсың бір күн ұзап песіріңе,
Кезіккенде осындайда кесіріңе.
Сайрап қал бұлбұлдайын, замандасым,
..................................................................
Құрбының қадірін бірге жүрген білмес,
Барлығы бұл жалғанда ойнап-күлмес.
Әзілін қатарыңның түсінбесең,
Көксауың барғаннан соң құлаққа ілмес!
Жеңілген Бақи жылап жібереді. Сарышолаққа алтын сырғасын
ұсынады.
Достарыңызбен бөлісу: 
