Буферлік ерітінділер — сутек иондарының концентрациясын белгілі бір дәрежеде ұстайтын ерітінділер. Олар негізінен әлсіз қышқылдар немесе негіздер және олардың тұздарының қоспасынан тұрады, сұйылтқанда, концентрлегенде, күшті қышқыл немесе негіздің аз мөлшерін қосқанда өзінің сутектік көрсеткішінің (рН) мәнін болымсыз өзгертеді. Мысалы: ацетаттық буферлік ерітінділернің (СН3СООН+ +СН3СООNa қоспасының) pH-ы 4,7, лимондық Буферлік ерітінділернің (С6Н6О7Na2 ерітіндісі) pH-ы 5,0, фосфаттық Буферлік ерітінділернің (Na2Н2РО4+ +NaОН қоспасының ерітіндісі) pH-ы 11,5. Буферлік ерітінділер аналитикалық химияда, биохимиялық және физиологиялық зерттеулерде кеңінен қолданылады. Буферлік ерітінділер тірі организмдерде үлкен рөл атқарады (мысалы, қанның, лимфалардың, клеткааралық сұйықтардың pH тұрақтылығы). Олардың бикарбонаттық, фосфаттық, белоктық (белоктар әлсіз қышқылдық әрі негіздік қасиет көрсетеді) табиғаты бар.
Комплексонметрлік титрлеу әдістері
Негізгі ерігіштікке әсер ететін факторлар олар полярлық, жалпы иондық эффект, температура, қысым, еріген заттың табиғаты және механикалық факторлар. Ерігіштік дегеніміз - қатты, сұйық немесе газ тәрізді химиялық заттың (еріген зат деп аталады) еріткіште (әдетте сұйықтықта) еріп, ерітінді түзуі.
Көп жағдайда еріген заттар полярлығы ұқсас еріткіштерде ериді. Химиктер еріткіштер мен еріткіштердің осы сипаттамасын сипаттау үшін танымал афоризмді пайдаланады: «сияқты ериді».
Полярлы емес еріген заттар полярлы еріткіштерде ерімейді және керісінше (Интернетте білім беру, С.Ф.).
