ТАРАҢ - сәнделу, жөнделу, тарану.
Күпе-күндіз тал түсте,
Тараңдап түзге кетер кісі бар. (Шалкиіз)
ТАРП – малдың алдыңғы екі аяғымен жерді соғуы, ұруы.
Атайы ердің тұсында
Тұлпары тұрар тарп ұрып (Шалкиіз)
ТАРПАҢ – асау ат.
Тарпаңдай тізесін бүгіп су ішкен,
Арқада мезгілсіз жылқы жусаса,
О-дағы бір аш қасқырға жолығар. (Шалкиіз)
ТАУАП ЕТУ – бір нәрсені, оның ішінде қасиетті жерді айналып жүру.
Ниет еттің тәңірінің үйі кебеге,
Ниет етсең жетерсің,
Жетсең тауап етерсің. (Шалкиіз)
ТӘРІК ЕТУ – дүние-мал жинамау, тастап кету, безу.
Айналаңды берік етер,
Жиған малың тәрік етер,
Атың, тоның бұлды етер. (Шалкиіз)
ТЕБІНГІ – тоқым қысқа болғанда аяқкиім мен шалбар балағын аттың терінен қорғайтын ер-тұрман әбзәлі. “Тебінгіге тер қатып ...”
Еділден аққан сызашық,
Біз көргенде тебінгіге жетер-жетпес су еді. (Шалкиіз)
