83
14.
Оксидаздық тотығу, маңызы, бұл процестерге қатысатын ферменттер,
соңғы өнімдері.
Оксидаздық (биологиялық тотығу)- жоғарыда сипат-талған тип(екі электрондық).
Оттектің 90 оксидаздық тотығуға жұмсалады. Биологиялық тотығу келесі тәртіппен
орналасқан окси-доредуктазалардың қатысымен жүреді: пиридиндік ферменттер, фла-виндік
ферменттер, убихинон, цитохромдар. Бұл ферменттер сутекті тасымалдайды, ал убихинонға
келгенде сутек протондар мен электрондарға бөлінеді. Электрондар әртүрлі цитохромдармен
тасымалданып,соңында оттек молекуласына беріледі де оны йондайды. Оттек ионы сутек
протонымен әрекеттесіп эндогенді суды түзеді. БТ процесі кезінде энергия бөлінеді, ол
АТФ(40-48 ) түзуге жұмсалады және (52-60) жылу түрінде бөлінеді.
1/2О2 + 2Н+ → энергия + Н2О
5.Оксигеназдық тотығу, маңызы, бұл процестерге қатысатын фермент-тер, соңғы
өнімдері.
Оксигеназдық тотығу оксигеназдық ферменттердің қатысымен жүреді.
Оксигеназдық тотығудың негізгі мақсаты – табиғи (стероидтардың өз-герістерін,
холестерин мен адреналиннің түзілуін, циклді қосылыстар-дың синтезін және т.б.) және
табиғи емес субстраттардың (ксенобиотик-тердің) өзгерістерін жүргізу. Тотығу негізінен
эндоплазмалық ретику-лумда шоғырланған арнайылықты цитохромдардың қатысымен жүре-
ді. Оксигеназдық тотығу реакцияларына 6-дай оттек және тотықсыз-данған тынысалу
тасымалдаушылары(НАДФН2) қатысады. Бұл тотығудың екі түрлі механизмі бар:
монооксигеназдық және диок-сигеназдық.
Монооксигеназдық тотығуда оттектің бір атомы субстратпен байланысады: SH2 +
1/2O2 → H-S-OH
Диоксигеназдық тотығуда субстраттың активті орталығындағы темір иондары
молекулалық оттекті активтендіреді де оны субстратқа байланыстырады: SH2 + O2 → HO-S-
OH
ÑÍ
3
(ÑÍ
2
)
7
ÑÍ
ÑÍ
(ÑÍ
2
)
7
ÑÎ Î Í
Î
Î
Достарыңызбен бөлісу: