Кант екі нәрсеге таң қалған. Олар: төбемдегі жұлдызды аспан және бойымдағы моральдық заң дейді. Кім мына жұлдыздарды самсатып жандырып қойған? деп таңқалып астрономияны зерттейді. Ал бойындағы ар-ұят, намыс, адамгершілік деген сезімдеріне таңырқап этика мен моральді зерттеген.
Кант сондай-ақ уақыт пен кеңістікті сезімділіктің априорлы формалары деп есептейді. Яғни олар бұрыннан бар.
Априорлы білім тәжірибеге дейін бар білім. Оларды оқытудың керегі жоқ. Ол адамның ішкі ар-ұяты. Апостериорлы білім тәжірибеден кейін, тәжірибеде қалыптасатын оқып үйренетін білім. Кант философиясын зерттеушілер оны сынға дейін және сыннан кейін деп бөледі. Сынға дейін Кант астрономияны зерттейді, әлемнің пайда болуы туралы гипотеза жасайды. Яғни әлем алғашқыда бұлт сияқты тұмандықтардың қоюлануынан тығыздалып жаралған деген ой айтады. Сыни кезеңде таным және этика, адамгершілік мәселелерін қарастырады.
