Экономикалық әлеуметтанудың міндеттері – экономикалық құбылыстар мен процестердің әлеуметтік интерпретациясы;
Әлеуметтік және мәдени факторлардың нақты бір қоғамның экономикасына әсер етуін зерттеу.
Экономикалық әлеуметтанудың негізін қалаушылар:
Огюст Континдустриалды қоғам теориясы мен өнеркәсіптің адам мен мәдениетке ықпал етуін зертеуді дамытады. Өнеркәсіптің дамуы адамның өмір сүруін жақсартып қана қоймай, тұлғаны өзгертіп, әлеуметтік тәртіпті бұза да алады.
Карл Маркс, «жаттану» терминін енгізеді. Ол адамдар өз табиғаты бойынша азат, қатынасқа және жасамапаздыққа бейім деп санайды. Алайда, олар бұл қасиеттерден таптық қоғамда айырылады. Бұл қосымша құнға байланысты өзгереді.
Герберт Спенсер назарын әлеуметтік даму мен әлеуметтік эволюция мәселелеріне аударды.
Герберт Спенсер назарын әлеуметтік даму мен әлеуметтік эволюция мәселелеріне аударды.
Фердинанд Тённис Gesellschaft (заманауи қоғам) Gemeinschaft (дәстүрлі қоғам) қоғамдарын салыстырады.
Э.Дюркгеймшешуші рольді жеке меншікке, бәсекеге, еркін кәсіпкерлікке емес, адамдардың ынтымақтастығы мен бірігуіне, әлеуметтік қатынастар мәдениетіне, әлеуметтік ұйымшылдыққа береді.
Карл Маркстің еңбектік құн теориясы. Тауарлардың өндірісі мен айырбасы солардың құнының негізінде жүріп отырады, құнның өзі еңбектің қоғамдық — қажетті шығындарымен белгіленеді. Бұл жағдайда тауар өндірушілер мына заңдылықпен есептесуі қажет: егер еңбектің индивидуалдық шығындары қоғамдық қажеттіктен артық болса, онда шығындардың осы артық бөлшегін қоғам мойындамайды. Ал тауардың құны-ның негізінде (шын өндірісіне жұмсалған қоғамдық еңбек жатады. Сөйтіп, қайта тауарға сіңген тауар өндірушілердің қоғамдық еңбегі болып белгіленеді. К. Маркс тауарға бір жағынан, адамдардың белгілі қажеттерін қанағаттандыруға қабілетті тұтыну құны деп, екінші жағынан — құн деп анықтама береді. Тауардың екі жақты сипаты, осы тауарға сіңген еңбектің екі жақты сипатымен белгіленеді
