Орындаған: Дандибаева : Б. О тексерген
жүктеу/скачать 77,36 Kb.
|
| Қайырымдылық
Бүлдағы - халқымыздың ең ізгі қасиеттерінің бірі. "Қазақтардың, - деп жазды, осы халықтың өмірін, түрмыс-салтын алғаш зерттеушілердің бірі А. И. Левшин, (1799-1879) - басқа Азия халықтарына қарағанда ...қайырым-дылық, адамды аяу, қарттарға қүрмет көрсету, баланы аялап, жанындай жақсы і- айрықша қасиеті". Біздер - жылуы жоқ үйден без, қайырымы жоқ биден без" деп, осынау қасиеттен жүрдай адамның жүртқа қадірі болмайтынын бірден кесіп айтатын халықпыз. Адам өміріндегі ең игі істің бірі — қаріп-қасірге, кедей-кепшік, жарлы-жақыбайларға қамқорлық жасау. "Қүран кәрімде"де қайыр-садақа беру - әр адамның мүсылмандық парызы делінген. Қайырымдылық - кең мағыналы үғым. Мөселен, отбасындағы үлкеннің кішіге қамқорлығы, кішінің үлкенге ізеті, баланың ата-анаға, өке-шешенің бала-шағасына мейір-шапағаты, үл мен қыздың ер жеткен соң еліне қызмет етуі - қайырымдылықтың түрлі көріністері мен қайнар көздері. Халқымыз өз үрпағына осы қастерлі қасиетті ес біліп, етек жаба бастаған кезден үйретіп, мұны тұрмыстық салтқа, адамгершілік дәстүрге айналдырып отырған. Халық "бір үйлі жансың, бір-біріңе меймансың", "бір-бірінді сыйласаң - жан семіреді" -деп, қайырымдылық қасиетті үрпағына мирас етіп, ерекше кадір түтып, қастерлеп келгенін біздер еш уақытта естен шығармауымыз қажет. Қазақ халқы, сонау, есте жоқ заманнан өзінің қадір-қасиеттерін қызғыштай қорғап, көздің қарашығындай сақтап, бұған шаң жуытпай, өз ұрпағын ауыздандырып келген ел. Сондықтан да, қазіргі ұрпақ осынау ұлттық қасиеттерімізді ерекше қастерлеп, мақтан тұтып, жас өскіндер осы рухта тәрбиеленуге тиіс. жүктеу/скачать 77,36 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|