Намаздыгер
болғызды-ай. Жау көбейіп, ұрысты
Пұрсат тауып тұрғызбай
(Нұртуған).
Ендеше мен ілгері барайын,
намаздыгерден
қалдырмай атты өзіме бер, − деп Қорен жүріп кетті
(«Қыз
Жібек»).
Намазшам
−
1) күн батысымен оқылатын намаз; 2) ымырт, іңір; күн
батып, қараңғы түскен ала көлеңке кез
. Парсы тілінде
намазшам
–
күн батқан
соң жиырма минуттан кейін оқылатын намаз
(ПРС., М., 1960, 570).
Нұртуған,
«Қыз Жібек» шығармаларының тілінде бұл сөз күн батқаннан кейінгі уақытты
білдіреді. Кездесті
намазшамда
бір малшыға, Ол өзі сәлем берді жолаушыға.
Сәлемін малшы берген алып батыр: «Шырағым, сау ма,− деді,− бала-шаға?»
(Нұртуған).
Нағыз жүйрік екенін, Батыр енді біледі. Қарлыққанда
намазшам,
Аттан түсіп, демалып, Бір бұтаққа түнеді
(Нұртуған).
Намазшам
болған соң
Қорен атымды беріп жіберсін,− деп Қыз Жібектің аулына кісі жіберді
(«Қыз
Жібек»).
Напас
− 1) тыныс, дем; дем алу; 2) ауыс. лебіз; 3) балгерлік,
сыйқыршылық, арбаушылық; 4) бу; 5) әдеб. стиль (суретшінің, заманның,
ұлттық шығармаларына тән ерекшеліктер жинағы).
Араб тілінде
напасун
–
тыныс, дем алып, дем шығару
дегенді білдіреді
(АРС., М., 1958, 1043).
Кесуін
қайсы күні біле алмаймыз, Әкім тұр шабайын деп қолында алмас. Өлімге айла
етіп қала алмайсың, Санаулы тағдырдағы бітсе
напас
(Ерімбет).
Ішінде бір
қуаты барға ұқсайды, Тірі сөздің жаны сол айрылмайды. Қасиетті
напасы
желдей есіп, Қайнап тұрған ыстық қан салқындайды
(Абай).
208
Наруан
–
қолдан тоқылған кілем; түйе жүннен иірілген жіптен
тоқылған кілем.
Неше бек, неше ерлер, бар палуаны, Сайрамның секілді еді
Достарыңызбен бөлісу: |