Вирустардың инфекциялық қасиеттері, вирустық инфекциялардың ерекшеліктері
жүктеу/скачать 3,65 Mb. Pdf көрінісі
|
| Парагрипп
парамиксовирустар тобына жататын, 1—5 типтегі парагрипп вирустары қоздыратын, жіті респираторлы инфекция. Бұл вирустардың келденеңі 150— 250 нм, құрамында РНҚ болады. Парагриптің гриптен айырмашылығы ол бірте-бірте ка- таральды симптомдардан басталады. Парагрипп үшін комейдің және кеңірдектің қабынуы (ларинготрахеит), осыған байланысты дауыстың қарлығып қалуы тән. Тыныс жолдарының эпителиінде фуксинофилді қоспалар табылады. Дистрофиялық озгерістір нәтижесінде эпителий түсе бастайды. Сонымен қатар майда бронхтар және бронхиолалар эпителиіңце қалпына келу процесіне байланысты көп қатарлы эпителийден түзілген пролиферация ошақтары пайда болады. Осы езгерістер бүйректердің, ұйқы безінің эпителиінде де кездеседі. Комей эпителиіндегі озгерістер, осы жердегі қабыну, шырышты қабат астындагы ісік балаларда жалган туншыгу (круп) белгілерімен керінеді. Аденовирусты инфекциялар құрамында ДНҚ бар вирустар қоздыратын, негізінен 3 жасқа дейінгі балаларда кездесетін сырқаттар. Аденовирустарды алғаш рет американ ғалымдары адамның аденоидты тканінен бөліп алған. Олардың 50-ден астам серотиптері бар. Вирустардың үлкендігі 70—90 нм, сыртынан белокты мембранамен коршалган, оның ішінде әрқайсысы 7 нм 252 капсомер жайгасады. Аденовирусты инфекциялар ауа-тамшы жолдары арқылы, ішектен немесе кездің шырышты қабығыиан организмге отеді. Инфекцияның таралу мүмкіншіліктерін есепке ала отырып оның: 1) негізінен тыныс жолдарының кабынуымен (ринит, фарингит, бронхиолит, пневмония) си-патталатыи аденовирусты инфекция; 2) фарингоконьюнкти-валы қызба; 3) вирусты диарея (іш кету) түрлерін ажыратады. Аденовирусты инфекция үшін ядро ішінде ДНҚ-ға бай базофилді боялған қоспалардың пайда болуы тән. Осындай бір ядролы алып клеткалар "аденовирусты" клеткалар деп аталады. Олар аденовирусты инфекцияны морфологиялық жолмен анықтауға жәрдем береді. Цитоплазмада фуксинофилді қоспалар түзілуі мүмкін. Респираторлы-синитиальды (РС) инфекцияны құрамында РНҚ бар РС вирустар қоздырады, олар тыныс жолдарының төменгі бөлігі өзгерістерінің басымдығымен сипатталады. Этиологиясы. Бұл вирустар ткань себіндісінде алып клеткалар мен клеткалы синцитий түзеді, оның аты да осыған байланысты. Вирустардың көлденеңі 90—120 нм, РС-инфекция жас балаларда бронхиолалардың, өкпенің қабынуына соқтырады. Химиотерапиясы. Тыныс жолдары азырақ қызарып, олардың бетіңде серозды- шырышты экссудат көрінеді. Өкпе ткані қанмен толган, кесіп көргенде оның артқы төменгі бөліктерінде қоңыр-қызыл, беті тегіс, кішкентай ошақтар табылады. Микроскоппен қарағанда негізгі өзгерістер майда және орташа бронхтарда болады. Олардың ішінде түскен бронх эпителиі және осы инфек-цияға тән эпителийдің емізік тәрізді өсіп кетуі көрінеді. Бронхиола ішіндегі, альвеола жолдарындағы көшіп түскен эпителийлер бір-біріне жабысып синцитий түзуі де РС-инфекцияның ерекшеліктерінің бірі. Осы езгерістер нәтижесінде тыныс алу бүзылып клиникада астмалық синдром белгілері дамиды. Альвеолаларда макрофагтар, бірлі-жарымды көпядролы клеткалар және лейкоциттер табылады, яғни вирусты пневмонияның морфологиялық белгілері көрінеді. Бронхтар мен жоғарғы тыныс жолда-рында (ересек кісілерде) катаральды қабыну дамиды. Науқас өлімі өкпеде екіншілік инфекция әсерінде дамитын пневмонияға, оның асқыну түрлеріне немесе вирустың бүкіл организмге таралып кетуіне (генерализациясына) байланысты. |