Геоморфология геология негіздерімен 1 Дәріс. Пән және туралы және Жер туралы жалпы мәліметтер. Геоморфологияның басқа ғылымдармен байланысы


– дәріс. Мәңгі тоң мен Мұздықтардың геологиялық жұмысы. Гляциялдық және криогенді бедер пішіндері



бет10/15
Дата06.01.2022
өлшемі56,44 Kb.
#14490
1   ...   7   8   9   10   11   12   13   14   15
10 – дәріс. Мәңгі тоң мен Мұздықтардың геологиялық жұмысы. Гляциялдық және криогенді бедер пішіндері

Топырақтың көпжылдық (мәңгі) қатып қалуы - топырақтың бірнеше жылдан мыңдаған жылдарға дейін теріс температураны сақтауы (жердің бүкіл аумағының шамамен 25%) және жер асты мұзы (Солтүстік Мұзды мұхиттың барлық аралдары, Антарктида, Солтүстік Американың едәуір бөлігі, Еуразия). Көпжылдық тоң орындарындағы бедер криогендік деп аталады.

Таралу және қуат сипаты бойынша көпжылдық тоңның үш түрі бөлінеді: - тұтас-мұздатылған аймақтың қуаты 300 метрден асады; - көпжылдық – қалыңдығы 10-300 метрді құрайды, - аралдық - таулы елдерде және оңтүстік шекара белдеуінде кездеседі.

Мәңгілік тоңның таралу аймағындағы денудацияның маңызды факторларының бірі-солифлюкция (лат. Solum-топырақ, fluxus-ағу) - тоңданған топырақ үстімен еріген топырақтардың баяу ағысы.

Солифлюкция 3-тен 25 градусқа дейін беткейлерде дамиды. Төменгі беткейлерде топырақ ағысы әдетте ерімейтін жыныстардың бетіне үлкен үйкеліс салдарынан болмайды. Солифлюкция процесі мынадай жағдайларда жүреді: 1 – жер үсті топырақтарында сазды және саздақ құрамның ұсақ топырағының басым болуы; 2 – беткейлердің белгілі бір тіктігі; 3-жер үсті топырақтарының үлкен ылғалдығы. Солифлюкциялық ағындардың жылдамдығы жылына бірнеше сантиметрден 2 метрге дейін. Ұсақ тұқымның баяу ағымы мүк пен шымның қабаты астында байқалмайды, өсімдік жамылғысын бұзбайды.

Тоң топырақтың деформациясының ең көп таралған түрі-судың сұйық фазадан қатты фазаға өтуі нәтижесінде топырақ көлемінің ұлғаюымен байланысты пайда болған пішіндер. Бұл жағдайда бедердің оң пішіндері - бугрлар қалыптасады. Олардың биіктігі әдетте 2,0 метрден аспайды. Көбінесе жоғарғы бөлігінде олар радиалды аязды жарықтармен сынған. Егер шымтезек тундрасының ішінде тундра түйнектері пайда болса, шымтезектің өсуіне қолайлы жағдайлар пайда болады, ал мұндай түйнектердің мұзды немесе мұздатылған ядролары және олармен бірге шымтезек деп аталатын түйнектер ұзақ уақыт өмір сүре алады. Шымтезек түйнектері топтарды құрайды, бірақ жалғыз түйнектер де кездеседі. Олардың биіктігі 3-тен 7 метрге дейін, пішіні әртүрлі, бірақ көбінесе дөңгелек, беткейлер мен шыңдар әдетте жарықтармен кесіледі. Шымтезек түйнектері көбінесе бір-бірінен батпақты батпақты каналдармен (ерсеи) бөлінеді.

Егер жер асты сулары (мұзаралық немесе мұз астындағы) жер бетіне шығатын болса, олар жер бедерінің ерекше мұз нысандарын – наледиларды құрайды. Наледилер - бұл өзеннің немесе топырақтың бетіне шығатын судың қатып қалуы нәтижесінде пайда болатын мұз түзілімдері. Олар өзендік, грунттық болады.

Өзен наледи қыста, қатты аяз кезінде пайда болады және мұздың қалыңдығы бірнеше метр болатын бірнеше шаршы шақырымға жетеді.

Грунттық наледтер жер асты суларының (жер асты сулары шығатын жерлерде) қысымының қатты артуы нәтижесінде пайда болады.

Термокарст құбылыстары - бұл борпылдақ тау жыныстарындағы жерасты мұзының еруі арқылы топырақ бетінің жергілікті шөгуі және жер бедерінің теріс формаларының пайда болуы. Бұл құбылыстар көлденең немесе сәл көлбеу беттерде және төмендеулерде дамиды. Термокарст процесінің нәтижесінде шұңқырлар, табақшалар, шөгінділер, шұңқырлар, шұңқырлар, көлдер пайда болады. Құрғақ және сумен толтырылған шұңқырлар және рельефтің басқа да жабық теріс формалары.


Мұздықтар деп жер бетінде мұздың тұрақты түрде жиналуын айтады. Олар тек қар шекарасынан жоғары болады. Жазда қар жауып, жоғарыда сақталатын деңгей қар шекарасы деп аталады.

Қатты фазаның (яғни қар, фирна, мұз) тепе-теңдік шарттары бойынша мұздықты аккумуляция және абляция аймағына бөлуге болады. Абляция-бұл мұздың еруі мен булануы арқылы шығыны. Абляция мұздықтың шеткі бөлігінің қуатының төмендеуіне әкеледі. Оның қарқындылығы ауа температурасына байланысты. Мұздықтың жиегіндегі шамалы өзгерістер тербелісі осцилляция деп аталады. Мұздықтар жабынды (Гренландия, Антарктида) және материктік болып бөлінеді.

Мұздықтың аңғар түбі мен беткейлері бойымен қозғалысына байланысты тау жыныстарының бұзылу процесі экзарация немесе мұздық эрозия деп аталады. Мұздық эрозиясы олардың жұмсақтығына емес, тау жыныстарының жарылуына ықпал етеді. Егер тау жынысы қатты болса, онда ол жарылып кетеді, мұздық оны қатты үгітеді, үлкен сынықтарды сындырып, алып тастайды. Мұз мұздыққа қарайтын шығыңқы жағын тегістейді. Мұздық өз табанының шығыңқы жерлерін қатып қалған жыныстардың сынықтарымен тегістейді. Егер мұз қозғалатын тау жыныстары әктас немесе гранит түрінде болса, онда мұздық олардың бетін кейде айнадай жылтыратады. Мұздықтың тау жыныстарына жанама әсері үлкен геоморфологиялық мәнге ие.

Морена-балқу орындарында мұздықты тасымалдайтын сынық материал. Морена- мұздықтың еру орындарына тасымалданатын сынық материал. Мұздық моренаның қозғалысы үлкен үйкеліспен жүреді. Мұның салдары - үлкен сынықтарды біртіндеп ұнтақтау. Үлкен сынықтар біртіндеп дөңгелектенеді, олардың беті тегістеледі және олар тастарға айналады. Морена қозғалмалы және шөккен болып бөлінеді. Қозғалатын морена мұздықтың бетінде, мұздықтың ішінде және астында болуы мүмкін. Мұздыққа аңғардың көшкіндер мен тау жыныстары жүретін беткейлерінен ең көп үгілген өнімдер түседі. Мұндай морена бүйірлік деп аталады. Екі мұздықтың қосылуынан олардың бүйір мореналары ортаңғы моренаны құрайды. Мұздықтың құлаған немесе жарылған жерлеріне енген мореналар мұз астына көміліп, уақыт өте келе ішкі моренаға айналады. Мұздықтың түбінде тау жыныстарының сынықтарының мұзға қатуына байланысты тастардан, қиыршық тастардан, ұсақ тастардан тұратын төменгі морена пайда болады. Оның материалы тегістелген, жұмырланған, ұнтақталған, мұздықтың астынан ағып жатқан өзендердің бұлтты суларымен шығарылатын көптеген ұсақ топырақ бар. Ең көп мореналық материал мұздықтың тілінің шетінде және оның соңында орналасқан, онда тау жыныстарының сынықтары ериді. Көбінесе тауларда мұздықтың тілінің соңы моренаның астына толығымен көмілген.

Қар мен мұздың қирату жұмыстарының нәтижесінде қарлар, цирктер, карлингтер, селгилер, қой маңдайшалары, бұйра жартастар, трояндар, суару ванналары және басқа да бедер пішіндері пайда болды.

Мұздық аккумуляцияның негізгі бедер пішіндері: - мореналық жоталар мен төбешіктер; - друмлиндер; - тегіс жазықтықтар;. Мұздық шегіну кезінде моренаны түбінде және шеттерінде қалдырады. Бұл жағдайда мұздықтың материалы сұрыпталмайды: тастар, блоктар, қиыршық тастар және бір-бірімен араласып жатады.





Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   7   8   9   10   11   12   13   14   15




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет