ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ МЕКТЕПТЕРІНДЕ ЭКОЛОГИЯЛЫҚ
БІЛІМ МЕН ТӘРБИЕ БЕРУДІҢ ЖҮЙЕСІ
Б.Қапанова
–
Абай атындғы Қазақ Ұлттық педагогикалық университеті
Резюме
Статья подчеркивает улучшение модели экологического образования и воспитания внедренных в школах
Республики Казахстан. Научные исследования описывают сложность использованной модели образования и
воспитания. В связи с этим рождается необходимость создания программы об экологическом образований.
Summary
This article describes well improved ecological knowledge and upbringing forms applied by schools of Republic of
Kazakhstan. The work paper mentioned that very complicated education and bringing up models which are based onscientific
research were used. As the results of research article concludes the importance of improving ecological education by the
issuing main program like syllabus.
Қазақстан Республикасының мектептерінде химия, биология,экология пәндерінен білім мен тәрбие
беру жүйесі жоғары деңгейге жетті. Дегенмен күні бүгінге дейін нағыз ғылыми жүйеде жүргізіліп жатыр
деп айта алмаймыз.
Дүниежүзі бойынша қолданылып келе жатқан экологиялық білім мен тәрбие беру моделі Алматы
облысының мектептерінде экологиялық білдім беру жүйесі төмен екені байқалады. Сондықтан да орта
мектепті бітіріп шыққан жастардың айналаны қоршаған сыртқы табиғи ортаны қорғау түсінігі өте төмен.
Ал дүниежүзілік экологиялық білім мен тәрбие беру моделі өте күрделі. Ол модель бірнеше пункттер-
ден тұрады.
Бір сабақты жүргізгенде экология пәнімен байланыстыра отырғызылып жүргізіледі;
Бір сабақты оқытқанда, экология сабағында пайдаланылатын көрнекті модельдерді пайдалану;
Аралас сабақтарға да экологияның моделін пайдалану;
Қазақстан мектептерінде экология пәні саабақ ретінде жүргізілмей еле жатқаны жасырын емес.
Сондықтан Қазақстан мектептерінде Ресейлік экологияны оқыту бағдарламаларын басшылыққа алады.
Дүниежүзілік тәжірибелерді саралай келіп, біздің тәуелсіз мемлекетіміздің оқу жүйесінде экологиялық
білім берудің ғылыми бағдарламасын жасау қажеттілігі туындады. Ол бағдарлама (1999) жасалынды.
Бірақ Қазақстан Республикасы мектептерінде үздіксіз экологиялық білім берудің ғылыми-теориялық
және әдістемелік педагогикалық негіздері іске асырылып экологиялық білім берудегі ғылыми-теориялық
негізі ұлы ағартушылардың еңбектерінде көрсетілгені байқалады. Мысалы: Абай Құнанбаев, Ш.Уәли-
ханов, Ы.Алтынсарин, М.Жұмабаев, І.Жансүгіров, Х.Досмұхамедов, С.Сейфулиннің еңбектерінде
үздіксіз экологиялық тәрбие және білім беру қағидалары айтылады.
Кейінгі жылдары экологиялық білім мен тәрбие беруде В.И. Вернадскийдің идеялары басқандай
ғалым-педагогтардың И.Т. Суравегинаның [1,2,3]; Н.Д. Зверевтің [3,4]; А.Н. Захлебныйдың [3,4] ғылыми-
педагогикалық еңбектерінде көп айтылды.
Экологиялық білім берудің қазіргі замандағы концепциясы
–
ғылыми-теориялық негіздері оларды
жүзеге тасыру проблемалары мен бағдарламалары 1968 жылы Біріккен Ұлттар Ұйымының және
ЮНЕСКО комитетінің үйлесімдлілік халықаралық симпозиумдарымен конференцияларда жан-жақты
талқыланып белгілі түрде шешімдер қабылданды.
Қазақстан Республикасында көпшілікке және жас жеткіншектерге экологиялық білім мен тәрбие
берудің құқықтық негіздері кейінгі кезде жедел түрде жасалынып, іс жүзінде асуда. Мысалы, Қазақстан
Республикасы Президентінің жарлығымен қабылданған Қазақстан Республикасының «стратегиялық
тұрақты даму проблемаларына арналған 2030 бағдарламасы» (1996), «Қазақстан Республикасының
экологиялық қауіпсіздігін сақтау концециясы» (1997), «Қазақстан Республикасындаэкологиялық білім
мен тәрби еберудің стратегиясы» (1998), «Экологиялық білім бағдарламасы» (1999), т.б. заңдар. Бұлар-
дың ғылыми-теориялық, практикалық-педагогикалық маңызы орасан зор. Көптеген мектептер, әсіресе
орыс балалары оқитын мектептер 1994-1995 оқу жылынан бастап, оқу жоспарларына экологиялық білім
мен тәрбие беруді енгізіп,оны іске асырып келеді. Алматы облысының ауылындағы мектептерде де
экология пәнінен білім мен тәрбие берілуде. Педагог-ғалымдар экологиялық білім мен тәрбие беру
саласына арнап ғылыми-зерттеу жұмыстарын жүргізуде. [1],[2],[3],[1],[3,5] т.б.
Жалпы және орта мектептер мен жоғарғы оқу орындарында экологиялық білім мен тәрбие беру
бағытында Қазақстан Республикасы бойынша Алматы, Семей, Өскемен, Орал, Петропавл, Тараз,
Шымкент және т.б. қалаларында ғылыми-практикалық конференциялар жыл сайын ұйымдастырылып
отырды.
Абай атындағы ҚазҰПУ-нің Хабаршысы, «Педагогика ғылымдары» сериясы, №1(41), 2014 г.
138
Экологиялық білім мен тәрбие беруді ынталандыру мақсатында Абай атындағы Қазақ ұлттық
педагогикалық университетінің экология факультетінің оқытушылары – ғалымдары ауыл және қала
мектептерінің мұғалімдерімен бірлесе отырып неше түрлі «экология» және «биосфераны қорғау»
бағытнда оқушылар олимпиадалар ұйымдастырды, неше түрлі экологиялық жорықтар жасап, экология-
лық білім мен тәрбие берудің сыныптан және мектептен тыс формалары мен тәсілдерін, әдістемелік
негіздерін қарауда біршама жұмыстар жасалынып жатыр.
Қазақстан Республикасы Конституциясы, оның 30-31 баптарына Қазақ мемлекеті адамзат баласының
тіршілік өміріне және денсаулығына қолайлы жағдай жасап, адамзат баласының айналасын қоршаған
табиғи сыртқы ортасы, олардың қорғау мақсатын көздейді деп көрсетілген. Қазақстан Республикасының
15.07.1997 ж. "Қоршаған ортаны қорғау" туралы заңының 73-74 баптарында экологиялық білім мен
тәрбие берудің жалпыға бірдейлігі және үздіксіз болуы қарастырылған. Сондай-ақ, басшыларды аттеста-
циялау уақытында олардың кәсіби экологиялық әзірлігі есепке алу керек екендігі айтылған. Мұндай
қағидалар мен ережелер Қазақстан Республикасының "Білім туралы" заңында жазылған. Мұның бәрі тек
қағаз жүзінде қалып қойып жатыр.
1. Суравегина И.Т. Роль взаимосвязи естественнонаучных и этических знаний в формировании экологической
культуры школьников. – Таллин, 1980. – 250 с.
2. Суравегина И.Т. Четыре занятия об экологической опасности на планете «Биология в школе». - 1991, №7, с.
78-82
3. Суравегина И.Т. Теория и практика формирование ответственного отношение к природе в процессе
обучения биологии.
4. Зверев И.Д. Экология в школьном обучении. – М.: Знание, 1980. – 96 с.
5. Захлебный А.Н. Школа и охрана природы. – М.: Педагогика, 1981. – 75 с.
6. Захлебный А.Н. На экологической тропе. – Знание, 1986. - с. 80.
УДК 372.893
УЧЕБНИК ИСТОРИИ: ТРЕБОВАНИЯ К СОДЕРЖАНИЮ И СТРУКТУРЕ
Н.Ю. Кифик
–
к.п.н., ст. преподаватель кафедры Всемирной истории и ОПЭ
факультета истории и искусств, Костанайский государственный педагогический институт
Summary
In article there is a speech about requirements to modern the history textbook. Requirements to structure, the main
functions of the modern textbook and to the contents are considered.In article the principles of creation of the modern
textbook of history are allocated. Except the history textbook, demands are made to writing of an educational methodical
complex on stories, to its structure and to the contents.
Түйін
Мақалада қазіргі заманғы тарих оқулығына қойылатын талаптар көрсетілген. Қазіргі заманғы оқулықтың
құрылымына, негізгі қызметі мен мазмұнына қатысты талаптар қарастырылған. Мақалада қазіргі заманғы тарих
оқулығының жасалу принциптері анықталған. Сонымен бірге, тарих пәні бойынша оқу-әдістемелік кешеннің
құрылымы мен мазмұнына қойылатын талаптар айқындалған.
«При хорошем учебнике и благоразумном методе посредственный преподаватель может быть хоро-
шим, а без того и другого лучший преподаватель… долго, а может быть, и никогда не выйдет на
настоящую дорогу» Ушинский К.Д. [1]
Споры о том, каким должен быть современный учебник истории не прекращаются. У каждого автора
своя позиция, свой взгляд на содержание и трактовку исторического материала. Есть даже мнения, что
учебник истории вовсе не нужен, поскольку ученики становятся заложниками субъективного мнения
автора учебника [2]. С этим суждением можно соглашаться илиопровергать, но одно, безусловно, нужно
пересмотреть подходы к написанию современных учебников по истории. Вспомним времена советской
власти и отношение правительства к учебникам истории. Объявлялись конкурсы на лучший учебник. В
1973 г. учебник по истории древнего мира Ф.П. Коровкина (изданный в 1957 г.) и учебник по истории
средних веков Е.В. Агибаловой и Г.М. Донского были удостоены государственных премий [3]. Сколько
поколений выучилось на этих учебниках!
На сегодняшний день в учебниках истории преобладает излишняя теоретическая усложненность в
ущерб живому образному материалу. В отборе содержания учебного материала одни авторы больше
Абай атындағы ҚазҰПУ-нің Хабаршысы, «Педагогика ғылымдары» сериясы, №1(41), 2014 г.
139
внимания уделяют историческим личностям, другие – краеведческому материалу, третьи – социально-
политической истории, четвертые – вопросам культуры. Такое положениеговорит о том, что учебники
влияют на формирование учеников с различными, достаточно ограниченными представлениями, разным
уровнем осмысления исторического процесса, с различными мировоззренческими установками и
социальными ориентациями.
В учебниках истории слабо представлена теоретико-методологическая база. Авторы рассказывают о
том, как происходили события, но не говорят о том, почему они происходили. Авторы не могут отойти от
схемы конструированиясодержания школьных курсов истории преимущественно на фактах военного и
политического характера. Такой подход не способствует формированию умений и навыков историчес-
кого мышления, не учит выявлять и анализировать глубинные связи между историческими фактами и
явлениями. С одной стороны учебник – хранитель знаний, накопленных современной наукой, средство
трансляции этих знаний, с другой
–
комплекс познавательных материалов, заданий, упражнений, стиму-
лирующих учащихся к дальнейшему приобретению знаний, формированию учебно-познавательной
компетентности.
В учебниках также не всегда присутствует ориентация на возрастные и психофизиологические
особенности подростков, что находит отражение в стиле изложения современных учебников [4].
Анализ состояния содержания современных учебников нацеливает на поиск основополагающих
принципов и подходов к составлению учебников нового поколения. В исследуемой нами литературе
предлагаются следующие принципы построения современного учебника:
гуманитаризации – основой содержания образования является человек, ученик, развитие его способ-
ностей, умений, ценностных отношений гармонии и культуры мира;
научности
–
т.е. предлагаемое содержание должно иметь глубокую методологическую основу;
принцип целостности картины мира предполагает отбор такого содержания образования, которое
поможет школьникувоссоздать целостность картины мира, обеспечит осознание учеником разнообраз-
ных связей между его объектами и явлениями [5];
культуросообразности – отбору содержания, соответствующего достижениям и требованиям научной
и профессиональной, общечеловеческой культуры.
Принцип непрерывного общего развития каждого ребенка предполагает ориентацию содержания
образования на эмоциональное, духовно-нравственное и интеллектуальное развитие и саморазвитие
каждого ребенка.
Принцип наглядности определяет школьный учебник какучебник с обилием графического материала
(диаграммы, рисунки, картинки, иллюстрации).
Кроме того, учебник истории должен обеспечить правильную организацию процесса познания
учащимися исторического прошлого.
Рассмотрение любых исторических проблем школьного учебника невозможно вне четкого представ-
ления о его педагогической целевой предназначенности. Его функциональная характеристика должна
носитьсистемный характер и с учетом возрастных и иных особенностей учащихся включать информа-
ционную, систематизирующую, обучающую, координирующую (для использования всех средств обуче-
ния), развивающе-воспитательную функции.
Решения по реализации этих функций и соблюдение ведущих требований к учебнику должны
просматриваться в совокупности идей его содержания, в выводах автора; отражаться в группировке
материала, в оформлении внетекстовых компонентов. В самой структуре книги. Очевидна взаимосвязь в
цепочке: социальные заказ государства – задачи школы – цели исторического образования – система
параметров учебника истории.
На сегодняшний день мы говорим уже не только о написании качественного учебника, но и о создании
учебно-методического комплекса по дисциплинам. Как правило, данная работа осуществляется самими
преподавателями в рамках читаемых дисциплин, однако в современных условиях данная работа должна
проводиться системно, целенаправленно, организованно. Создание учебно-методического комплекса нам
видится как симбиоз следующих составляющих: концептуальный каркас (список понятий, категориаль-
ный аппарат, словарь терминов); набор ключевых базовых текстов, из которых и состоит концепт
предмета; описание технологий, методов, методик, с помощью которых строится освоение материала;
зрительные и эмпирические опоры (иллюстрации, таблицы, примеры, статистика, диаграммы, рисунки),
без которых текст трудно называть собственно учебником; учебная программа
–
нормативный документ,
определяющий цели обучения, содержание обучения и требования кподготовке учащихся; программы
элективных курсов (разрабатываются, принимаются и реализуются образовательными учреждениями
Абай атындағы ҚазҰПУ-нің Хабаршысы, «Педагогика ғылымдары» сериясы, №1(41), 2014 г.
140
самостоятельно); учебник
–
книга, излагающая основы научных знаний по определенному учебному
предмету в соответствии с учебной программой и предназначенная для целей обучения; практикум
–
учебное издание, содержащее практические задания и упражнения, соответствующие усвоению пройден-
ного материала; учебно-методические пособия
–
учебное издание, содержащее материалы по методике
преподавания, изучения учебной дисциплины, ее раздела, части или воспитания; учебные пособия
–
специально изготовленные и натуральные предметы и материалы, использующиеся в качестве источника
знаний; задачники-практикумы, содержащие учебные задачи; справочные издания
–
издания, содержащее
краткие сведения научного или прикладного характера, расположенные в порядке, удобном для их
быстрого отыскания, не предназначенное для сплошного чтения; хрестоматии
–
учебные издания,
содержащие литературно-художественные, исторические и иные произведения или отрывки из них,
составляющие объект изучения учебной дисциплины.
Учебно-методический комплекс дисциплины должен исходить из следующих характеристик:
Комплектность
–
предусматривает, прежде всего, единство установки формирования таких общих
учебных умений, как умение работать с учебником и с несколькими источниками информации
(учебником, справочниками, простейшим оборудованием), умение делового общения (работа в парах,
малым и большим коллективом). Выход за пределы учебника в зону словарей.
Инструментальность
–
предметно-методические механизмы, способствующие практическому приме-
нению получаемых знаний. Это не только включение словарей разного назначения во все учебники, но и
создание условий необходимости их применения при решении конкретных учебных задач или в качестве
дополнительного источника информации. Это постоянная организация специальной работы по поиску
информации внутри учебника, комплекта в целом и за его пределами. Кроме того, инструментальность-
это еще и требование применения в учебном процессе простейших инструментов для решения конкрет-
ных учебных задач. Инструментальность – это и максимальное размещение методического аппарата в
корпусе учебника, рассчитанного как на индивидуальное выполнение заданий, так и на парную или
групповую работу; дифференциация учебных заданий, сориентированных на разноуровневое развитие
школьников. Это единая система специальных выделений учебного материала во всех учебниках.
Интерактивность
–
новое требование методической системы современного учебного комплекта.
Интерактивность понимается как прямое диалоговое взаимодействие школьника и учебника за рамками
урока посредством обращения к компьютеру или посредством переписки. Internet-адреса в учебниках
комплекта рассчитаны на перспективное развитие условий использования компьютера во всех школах и
возможностей школьников обращаться и к этим современным источникам информации [5].
Вопрос о повышении качества образования напрямую связан с подготовкой качественных учебников.
С этой целью необходимо решить проблемучеткого следования структуре современного учебника;
проблемуотбора материала для учебников и проблему адаптации учебников к возрастным особенностям
учащихся. Также нужно учитывать тот факт, что хотя современный учебник и занимает доминирующее
положение в образовательном процессе, однако, его роль и занимаемое место медленно, но неуклонно
меняются. Вместо единственного образовательного источника он становится одним из многих учебных
инструментов, поэтому следует обратить значительное внимание на разработку целостного учебно-
методического комплекса по дисциплине в целом.
1. Ушинский К.Д. Собрание сочинений. – М.,1952. - т. 2. - С. 48.
2. Троицкий Ю. Нужен ли школе учебник истории? // История. – 1997, № 25.
3. М.Т.Студеникин Методика преподавания истории. – М: Владос, 2000. - С. 32.
4. Сарсекеев Б.С. Разработка школьного учебника и учебно-методического комплекса // Вестник Евразийского
гуманитарного института. – Астана: ЕАГИ, №1-2. - 2012 . – С. 119.
5. Селевко Г.К. Технологии учебников и учебно-методических комплексов «Школа 200-2100». Проект
Национального Фонда Подготовки Кадров. Региональный информационный центр учебного книгоиздания № 5(9).
Май 2003 г. Ежемесячное информационное издание [Электронный ресурс]. - Режим доступа:
http://ric.iro.yar.ru:8101/our_development/vestnik/vestnik9/vestnik9.shtml
Абай атындағы ҚазҰПУ-нің Хабаршысы, «Педагогика ғылымдары» сериясы, №1(41), 2014 г.
141
ЖЕРГІЛІКТІ МЕКТЕПТЕГІ ПЕДАГОГИКАЛЫҚ-ПСИХОЛОГИЯЛЫҚ ҚЫЗМЕТІНІҢ
АҚПАРАТТЫҚ МӘДЕНИЕТІНІҢ ҚЫЗМЕТІН АТҚАРУ
К.К. Базарбаева
–
п.ғ.к., доценті
Ж.Ж. Саркулова
–
магистрант, Туран Астана университеті
Резюме
В данной статье исследуется проблема развитя информационной культуры местно школьного педаго-
психологической деятельности.
Summary
This article is about possibilities of teaching with connection of pedagogical technology and communicative technologies.
According to this teaching qualities are determined and reporfed.
Қазіргі заман талабына сай адамдардың мәлімет алмасуына, қарым-қатынасына ақпараттық-
коммуникативтік технологиялардың кеңінен қолданысқа еніп, жылдам дамып келе жатқан кезеңінде
ақпараттық қоғамды қалыптастыру қажетті шартқа айналып отыр. Келешек қоғамымыздың мүшелері –
жастардың бойында ақпараттық мәдениетті қалыптастыру қоғамның алдында тұрған ең басты міндет.
Біріккен ұлттар ұйымының шешімімен «ХХІ ғасыр – ақпараттандыру ғасыры» депаталды. Қазақстан
Республикасы да ғылыми-техникалық прогрестің негізгі белгісі – қоғамды ақпараттандыру болатын жаңа
кезеңіне енді. Қоғамды ақпараттандыру – экономиканың, ғылымның, мәдениеттің дамуының негізгі
шарттарының бірі. Осы мәселені шешудегі басты рөл мектепке жүктеледі.
Білім берудің маңызды шарты жергілікті мектептердегі педагогикалық психологиялық қызметінің
ақпараттық мәдениетін, оқу процесінде оқушылардың пәнге деген қызығушылығын арттыра отырып,
өздігінен білім алу құштарлығын дамыту болып табылады. Жаңа ғасырдағы жергілікті мектеп алдындағы
міндет – егеменді еліміздің жас ұрпағын жан-жақты дамыта отырып тәрбиелеу. «Елімізді 2030 жылы
барысқа айналдыратын күш – мектеп партасында отырған оқушылар мен 15-20 жас аралығындағы
жастар» деп Елбасымыз бекер айтқан жоқ. Өйткені Қазақстанның бүгіні мен ертеңі жас ұрпақтың
еншісінде. Ал жас ұрпақты жан-жақты, терең білімді, интнллектуалдық деңгейін жоғары етіп қалыптас-
тырудың бірден бір жолы – оқушыға білімді терең игертудің тиімді әдіс-тәсілдерін іздестіру, шығарма-
шылыққа жетелеу. Бұл ретте мұғалімнің терең біліктілігі қажет. Біліктілік – бұл білімдегі, тәжірибедегі,
берілген білімді меңгертудегі бейімділік, құндылықты бейнелейтін жалпы қабілеттілік. Қоғамның
қарқынды дамуы, көбіне оның білімімен және мәдениетімен анықталады. Сондықтан, білім жүйесін құру,
қоғамды мына күнде дамып отырған компьютерлендірілген әлемге дайындау – бүгінгі күннің ең негізгі
және өзекті мәселесі. Сол сияқты жергілікті мектептердегі педагогикалық психологиялық қызметінің
ақпараттық мәдениетін дамыту оқушылардың қабілетіне де ерекше әсер етеді.
Білім беру жүйесінің басты мақсаты – білім алушының оқу материалдарын толық меңгеруі үшін оқу
материалдарының практикалық жағынан тиімді ұсынылуына мүмкіндік беру. Бұл мақсаттарға жету
жолында педагогикалық психолгиялық қызметінің ақпараттық мәдениетінің дамуы арқылы оқытуды
пайдалануға болады, сонда педагог өзі білетін, өзі жақсы меңгерген,бейімделген техникалық құралдарды
сабақта тиімді қолданады. Сондай-ақ, оқушы өзіне қажетті оқу материалдарын ақпараттық-
коммуникациялық технологиялары арқылы іздеп таба отырып, толықтыра алады.
Қазіргі кезде жергілікті мектептерде педагогикалық психологиялық қызметінің ақпараттық мәдениетін
дамуының жаңа кезеңіне көшіп келеді, бұл кезең ақпараттық кезең, яғни компьютерлік техника мен оған
байланысты барлық ақпараттық коммуникативтік технологиялар педагогтар қызметінің барлық салала-
рына кірігіп, оның табиғи ортасына айналып отыр. Білім берудегі ақпараттық коммуникативтік техноло-
гиялар ұғымы оқытудың жаңа ақпараттық технологиялары, қазіргі ақпараттық оқыту технология-лары
компьютерлік оқыту технологиялары және т.б., тіркестермен тығыз байланысты. Ақпараттық-
коммуникативтік технология электрондық есептеуіш техникасымен жұмыс істеуге, оқу барысында
компьютерді пайдалануға, модельдеуге, электрондық оқулықтарды, интерактивті тақтаны қолдануға,
интернетте жұмыс істеуге, компьютерлік оқыту бағдарламаларына негізделеді. Ақпараттық әдістемелік
материалдар коммуникативтік байланыс құралдарын пайдалану арқылы білім беруді жетілдіруді
көздейді. Ақпараттық-коммуникативтік технологиялардың келешек ұрпақтың жан-жақты білім алуына,
іскер әрі талантты, шығармашылығы мол, еркін дамуына жол ашатын педагогикалық, психологиялық
қызметін жасау үшін де тигізер пайдасы аса мол. Жедел дамып отырған ғылыми-техникалық прогресс
қоғам өмірінің барлық салаларын ақпараттандырудың ғаламдық процесінің негізіне айналды. Ақпараттық
технологиялық дамуға және оның қарқынына экономиканың жағдайы, адамдардың тұрмыс деңгейі,
Абай атындағы ҚазҰПУ-нің Хабаршысы, «Педагогика ғылымдары» сериясы, №1(41), 2014 г.
142
ұлттық қауіпсіздік, бүкіл дүниежүзілік қауымдастықтағы мемлекеттің рөлі тәуелді болады. Тұтас дүние
қалыптастыру мен қоғамдастықтар, жеке адам мен бүкіл дүниежүзілік қоғамдастықтың өмір сүруі үшін
жаңа жағдайларды қамтамасыз етуде ақпараттық-коммуникативтік технологиялар маңызды роль
атқарады.
Заман ағымына қарай ақпараттық технологияларды қолдану айтарлықтай нәтижелер беруде. Кез
келген сабақта электрондық оқулықты пайдалану оқушылардың танымдық белсенділігін арттырып қана
қоймай, логикалық ойлау жүйесін қалыптастыруға, шығармашылықпен еңбек етуіне жағдай жасайды.
Ақпараттық-коммуникативтік технологияны бәсекеге қабілетті ұлттық білім беру жүйесін дамытуға және
оның мүмкіндіктерін әлемдік білімдік ортаға енудегі сабақтастыққа қолдану негізгі мәнге ие болып отыр.
Ақпараттық коммуникативтік технологияны пайдалану жөніндегі қызметтің мақсаты үйренушінің
шығармашылық әлеуметін дамыту; коммуникативтік әрекеттерге қабілетті болуды дамыту;
сараптамалық-зерттеу қызметі дағдыларын дамыту; оқу қызметі мәдениетін дамыту; оқу-тәрбие үрдісінің
барлық деңгейлерін қарқындандыру, оның тиімділігі мен сапасын арттыру; қазіргі қоғамның ақпаратта-
нуымен байланысты пайда болатын әлеуметтік тапсырысты өткізу. Ақпараттық-коммуникативтік
технологияны пайдаланудың мәні компьютерлік техниканың мүмкіндіктерін баланың жеке тұлғасын
дамыту проблемасының маңына топтасқан дидактикалық әдістемелік проблемалық міндеттерді шешуге
бағындыру болып табылатындай.
Қорыта келгенде, қазіргі кездегі жалпы білім беретін мектептердегіоқу-тәрбие үрдісінде әлеуметтік
сұраныс технология деңгейінің жетістігінталап етеді, яғни оқыту мен тәрбиелеүдің мазмұнын модерниза-
циялау деңгейінен (бағдарлама, оқулық, оқу курстары) өтіп, екінші саты-ақпараттық технология деңгейі-
не көтерілу. Ақпараттық технологияны қолданудың тиімді жақтарын зерттей отырып, үздіксіз жүйелі
жұмыс жасау – білім субъектілерін дамытудаүлкен нәтижелерге жеткізеді, сонымен қатар білім сапасын
да арттырады.
1. Қазақстан Республикасының білім беруді дамытудың 2011-2020 жылдарға арналған даму бағдарламасы.
2. Қазақстан Республикасы жалпы орта білім берудің мемлекеттік жалпыға міндетті стандарты. – Астана,
2010.
3. Қазақстан мектебі. №6, 2006 жыл.
Достарыңызбен бөлісу: |