268
бағдарланушы және бақылаушы-бағалаушы кезеңдерін кҥшейтуі);
стильдің динамикалық сипаттамалары (икемділік, тҧрақтылық,
ауысқыштық және т.б.); нәтижелілік (мектеп оқушыларындағы білім
мен оқу дағдыларының деңгейі және оқушылардың пәнге
қызығушылықтары). Осы негізде авторлар қазіргі заман мҧғалімін
сипаттаушы даралық стильдердің тӛрт тҥрін бӛледі.
Эмоционалды–импровизациялық
стиль (ЭИС).
ЭИС-ті мҧғалімді
оқыту процесіне басымырақ бағдарлану ажыратады. Мҧндай мҧғалім
жаңа
материалды логикалық, қызықты тҥсіндіреді, алайда тҥсіндіру
процесінде кӛп жағдайда оның оқушылармен кері байланысы
болмайды.
ЭИС-ті
мҧғалім
сауалдама
жҥргізу
барысында
оқушылардың кӛп санымен, негізінен ол кҥшті, ӛзін қызықтыратын
оқушылармен жҧмыс істейді, олардан
тез қарқынмен жауап алып,
формалды емес сҧрақтар қояды, бірақ оқушылардың ӛздерін аз
сӛйлетеді, олардың ӛз бетінше жауап қҧрастыруын тоспайды. ЭИС-ті
мҧғалімге оқу-тәрбиелеу процесін сәйкес жоспарлауда жеткіліксіздік
тән: сабақта ӛту ҥшін ол неғҧрлым
қызықты материалды таңдайды;
қызықтылығы аз, бірақ маңызды материалды шәкірттердің ӛз бетімен
талдауларына қалдырады. ЭИС-ті мҧғалім іс-әрекетінде оқу материалын
бекіту мен қайталау, шәкірттердің білімін
бақылау жеткіліксіз орын
алады. ЭИС-ті мҧғалімді, оқытудың саналуан әдістерінің ҥлкен
арсеналын пайдалану ерекшелендіреді. Ол ҧжымдық талқылауды жиі
қолданады, шәкірттердің спонтанды пікір айтуларын ынталандырады.
ЭИС-ті мҧғалімге ішкі тҥйсіктік тән, ол сабақ ҥстіндегі ӛзінің іс-
әрекетінің ерекшеліктері мен нәтижелілігіне талдау жасай алмауынан
кӛрінеді.
Достарыңызбен бөлісу: 
