Ибраимова Жібек Тұңғышбайқызы

Бірақ, тегінде, меншік бар да, келісім бар ғой, ақсақал. Абай, шынында 

да, дəл осы кезде өзін-өзі бар сырқаттан құлантаза боп арылғандай, нық бір 

қайрат  жиып  алғандай  сезді.  Шынында,  бұл  мінез  ырықтан  шығып,  құрық 

əкету. Жақыптың айтуынша, əке бастайтын іс бар да, бала кірісетін іс бар. 

-  Əттең,  Абай-ай,  кеше  əкең  болыс  бол  дегенде  болмаймын  деп,  бас 

тартқаныңды  қайтейін?!  Бірақ,  осындай  аямастық  жаулықтың  орайы  болар 

деп ойлай ма, сірə, жоқ па? деп бір тоқтады.  

- Ең əуелі, арзан мен қымбаттың парқын айырмайсың. Өзіңдегі барыңды 

арзан ұстайсың... Екінші, дос пен қасты сараптамайсың. Досқа досша, қасқа 

қасша қырың жоқ... Үшінші, орысшылсың. Солай қарай ден қойып барасың. 

Дін,  мұсылман  жат  санайтынын  ескермейсің!–  деді.  Абайдың  байқауынша, 

 

32 

 

бұның  өз  көңіліндегі  көпшілік  ажары  мазасыз  ұлыққа  да,  оның  өрескел, 

қатал,  қамшы  жұмсағыш  қол  қимылына  да  наразы.  Ағайында  есіркейін  деп 

отырған бірде-бір жан жоқ, қысқасы, тірі жүрсе де өліге тең.  

 

жүктеу/скачать 0,63 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: