ИМАНИ ГҮЛ
жесін»
деп көз тартар сұлу пішінде жаратып, аузыңнан
сілекейіңді ағызар тамаша дәм мен мұрныңды жарар кере-
мет жұпар иіспен безендіріп бізге жіберген, яғни алманың
шынайы иесі – Алла Тағалаға шүкірімізді, рахметімізді
білдіріп, Оған деген қарыздығымызды сезінеміз бе?
Сатушының қолына ұстатқан азды-көпті тиын-
тебенді алманың құны деп ойламаңыз, ол тек сатушының
еңбегі ғана. Себебі, алманың өз құны өлшеусіз. Ол
бағамен өлшенбейді. Неге дейсіз бе? Егер алма жоқ болса,
оны өсіру үшін дәнегін қайдан алар едік? Миллиардтаған
қаржы жұмсап, жоғары деңгейдегі зертханаларды құрсақ
та алманың бір түйір дәнін жасай алар ма едік? Тіпті дәні
бар болған күннің өзінде оның өсіп жетілуіне керекті
Күнді, ауаны, топырақты, ондағы әр түрлі минералдар-
ды қайдан табар едік Бүкіл әлем жиналса, алманың өсуі
үшін керекті суды, ауаны жасай алмайды. Енді осы алмаға
керекті күн, ауа, топырақ, су сияқты қажетті заттардың баға
жетпестігін ескере отырып, алманы бағалап көрейікші...
Иә, біз көбіне жаратқанды ұмытып, ортадағы себеп-
терге ғана алғысымызды білдірумен шектеліп жатамыз.
Бұл ісіміздің қаншалықты әділетсіз екенін білу үшін мына
мысалға назар аударайық.
Патша қызметшісі арқылы біреуге бағалы сый
жіберді делік. Әлгі адам сыйлықты ала салысымен
рахметін үйіп-төгіп патшаның қызметшісіне айтып,
сыйды тарту еткен патшаның өзін елемесе, оның бұл ісі
қаншалықты жөнсіз болар еді. Бұл тұста нағыз алғыс
айтуға лайық жан қызметші емес, патшаның өзі емес
пе?!
210
ИМАНИ ГҮЛ
Мінәжат
Ғұмырын осы уақытқа дейін
босқа өткізіп, жүрегі ақиқат шуағына
кейінен ғана оянған бір пенденің
Хақ алдындағы тәубасы.
Уа, Жаратушы Жаппар Ием – Хақ Тағала!
Құлың саған келді бас иіп, тәуба тілеп. Медет тілері
бар ма оның Сенен басқа? Құлың адамдық тізгінін
нәпсінің қолына ұстатып, әр бұрышта тұзақ құрып, айла
ойлаған ібілістің құрығына шалынды. Дүниенің жылты-
рына алданып, пендешіліктің батпағына малынды. Енді
міне, күнәларын арқалаған бойы бір қызарып, бір сазара
ұялған күйі Саған келді. Өйткені Сен – мейірімділердің
ең мейірімдісі, рақымдылардың ең рақымдысы,
кешірімділердің кешірімдісісің.
Рахман Ием! Құлың қанша күнәға батса да, «бір күні
келіп, Сенің ұлылығыңның алдында бас иемін» - деген
көкірегіндегі үмітін жоғалтпады. Өйткені ол күнәсінің
қанша үлкен екенін білсе де, Сенің кешіріміңнің одан да
үлкен, шексіз екеніне бек сенді.
Алла Тағалам!
«Раббым − тек Сенсің»
дедім, сөйте
тұра нәпсіме, дүниеге құлдық ұрдым.
Жаратушы Ием! Ақырет дедім, сөйте тұра дүниені
таңдадым. Мәңгілік дедім, сөйте тұра пәниді артық
көрдім.
Жаппар Ием! Сенің:
«Уа, құлдарым, шайтан сендердің
ашық дұшпандарың»
деген рақымға толы ескертулеріңе
құлақ аспай, Ібіліспен қоян-қолтық дос болдық, жо-жоқ,
дос қана емес, тіпті, ажырамас сырлас болдық. Тіпті, кей
тұста шайтан бізді емес, біз шайтанның өзін азғырдық.
211
Достарыңызбен бөлісу: |