«Ислам туралы қысқаша мәлімет» сериясы МҰсылманшылықТЫҢ

айтпақ. Имам бұл такбирді ҽшкере
125
айтады, ұйығандар жасырын 
айтады.
Тоғызыншы, рукуғ қылғанда екі тізесіне таянбақ, екі қолтығын 
қуыс етіп; оныншы, рукуғта арқасын тегіс түзеп тұрмақ; он бірінші, 
рукуғта үш рет (субханә раббиял-`азым)
126
деп айту; он екінші, 
рукуғтан бас кҿтергенде жалғыз оқыған, яки имам болған кісі болса 
(сәми` Аллаһу лиман хамидәһ)
127
демек, имамға ұйығандарға
128
(раббәнә ләкәл-хамду)
129
демек; он үшінші, бұл раббәнә ләкәл-хамду - 
ны кҽміл рукуғтан
130
тұрып, тура тұрған соң айтпақ. 
Он тҿртінші, сҽждеге барғанда екі қолынан бұрын тізесіне 
шҿгу; он бесінші, онан соң екі қолын жерге қою, қол аяқтарының 
бармақтарын құбыла тарапына жіберіп һҽм сҽждеден орын жетсе, екі 
қолтығын ашық тұтып қарны мен жердің арасында қуыс қалдырмақ; 
он алтыншы, екі қолдың арасына сҽжде ету, екі бас бармағын құлақ 
жағына қаратып жатқызып; он жетінші, сҽжде қылғанда ҽуелі
маңдайдан бұрын мұрнын жерге қоймақ; он сегізінші, сҽждеге үш 
рет (субханә раббиял-әғля)
131
деп тасбих ету
132
; он тоғызыншы, 
сҽждеден тұрған соң, жерге отырмай һҽм қолдарыменен жер тіремей 
тұрмақ; жиырмасыншы, «ҽттҽхиятқа» отырғанда оң аяқты шаншып, 
сол аяқты тҿсеп, үстіне отырмақ; жиырма бірінші, «ҽттҽхиятқа» 
отырғанда екі қолын екі санының үстіне салып бармақтарының арасын 
ашық етіп отырмақ; жиырма екінші, ақырғы отырыста, «ҽттҽхият» 
соңынан пайғамбарымызға салауат
133
оқымақ (Аллаһуммә салли `аля 
Мухаммәдин уә `аля али Мухаммәд...) ахырына шейін; жиырма үшінші, 
бұл салауат соңында ҿзінің білген тілек дұғаларын оқымақ; жиырма 
тҿртінші, имам болған кісі оңға, солға сҽлем бергенде оң жақ, сол 
жақтағы кісілерді һҽм екі иініндегі ҽр не істеген істеріңді жазып 
отырушы, қарауылшы періштелерді кҿңілге алып сҽлем бермек, 
жалғыз оқыған кісі тек періштелерді кҿңілге алар; жиырма бесінші, 
оңға-солға сҽлем бергенде мойнының ақтығы кҿрінетін шамаға шейін 
мойынды бұрмақ. Бұл суннаттардың қайсы біреуі табылмаса да намаз 
1 2 5
Ҽшкере айту — дауыстап, естіртіп айту. 
1 2 6
(Субханҽ раббиял-азым) –ұлы Құдайым нұқсандардан пҽк (даңқы артсын). 
1 2 7
(Сҽмиғаллаһу лимҽн хамидҽһу) – Алла ҿзін дҽріптегендерді естиді. 
1 2 8
Ұйығандар – тыңдағандар. 
1 2 9
(Раббҽнҽ лҽкҽл-хамд) –Құдайымыз мақтау (даңқ) саған. 
1 3 0
Камил рукуғ – тізені толық бүгіп отыру. 
1 3 1
(Субханҽ раббиял-ҽғля) – ең жоғары мҽртебелі Құдайымдың даңқы артсын. 
1 3 2
Тасбих ету – 38-ші түсініктемені қараңыз. 
1 3 3
Салауат– 121-ші түсініктемені қараңыз. 
Ибраһим пайғамбар қабыл етті, тұрды, баласының қол-аяғын 
байлады, жүзін тҿмен салды, бірақ пышақпен Исмағилдың мойнына 
тартып қалғанда пышақ батпады. Ибраһим қатуланып жҽне тартты 
жҽне батпады. Үшіншіде бар күшін салып тартып еді, сонда да кеспеді. 
Ибраһим ашуланып пышақты лақтырып тастаған сағатында Құдай 
тағаладан үн келді (уә нәдәйнәһу ән я Ибраһим қад саддәқтәр-руъйа) 
яғни, «ей, Ибраһим түсіңді расқа шығардың. Сен сҿзіңе жеткен соң, біз 
һҽм саған сый жібердік (қаулуһу тағала) Тағаланың сҿзі: (иннә кәзәликә 
нәжзил-мухсинина) «ал, бұл қошқарды құрбан ет балаңа амандық 
бердік» (уә фәддәйнәһу би-зибхин азымин) деп. Сол уақытта Жҽбраил 
«Аллаһу ҽкбҽр» деді, һҽм бір қой келтірді. Мұны кҿріп Ибраһим (ля 
илҽһҽ иллаллаһу уҽллаһу ҽкбҽр) деді. Исмағил: «(Аллаһу ҽкбҽр уҽ 
лиллҽһил-хамду)», – деді. Соның үшін Құрбан айты күндерінде бұл 
такбирды айтушылардың күнҽсін Құдай тағала жарылқар деген. 
Құрбан шалу ҽрбір үй иесі, мүлік иесі адамдарға уҽжиб. 
Мҽселен, ер мен қатын, ата мен баланың нисабқа
192
жетерлік бҿлек 
малдары болса, оларға да ҿз алдына құрбан шалу уҽжиб. Құрбанды 
шалу рҽсімі ҽркімге белгілі-ді. Бір кісіге бір жасқа толған бір қой 
союмен, сиырдың толық екі жасқа, яғни 24 айға толған, һҽм түйенің
бес жасқа толғанын жеті кісінің құрбаны үшін союмен уҽжиб 
мойнынан түседі. Құрбан етін үш бҿліп бір пҽресін ҿзі жеп, бір пҽресін 
кҿршілерін шақырып сыйлап, бір пҽресін бейшараларға үлестіру 
мұстахаб. Лҽкин, ол етті ешкімге бермей ҿзі үйі-жамағаттарымен жесе 
де дұрыс десіпті. Артығырағы пақырларды, кҿршілерді махрум 
қоймағандық болса керек. Құрбанға даярлаған мал аурулы, ақсақ болса 
жарамайды, Кҿруге қораш болуы һҽм дұрыс емес. Малды жығып, 
аяғын байлаған соң (ҽғузу биллҽһи минҽш-шҽйтанир-ражим, 
бисмиллҽһир-рахманир-рахим) айтып, осы дұғаны оқырға керек:
(Аллаһуммә һәзә минкә уә иләйкә иннә саляти уә нусуки уә 

жүктеу/скачать 1 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: