Жаратушы жан-алла

Һай зікірі 
Хақ жаратқан – Бір Алланың жанабына ұш, 
Лағин шайтан жолдарынан қайтың, достар. 
Ықыласпен махаббаттың шарабын іш, 
Жан-жүрекпен Һай* зікірін айтың, достар. 
Сол шарапты – айтып ішсең Һай зікірін, 
Жолда жатсаң, танымассың қайғы түрін. 
Харап болмас Аллаң үшін қай бітімің?! – 
Жан-жүрекпен Һай зікірін айтың, достар. 
Зар илесем босағаңа еңсемді ұрып, 
Алқа құрып, қойсаң жұртты теңселдіріп. 
Зікір айтып сол сұхбаттың терсем дүрін – 
Жан-жүрекпен Һай зікірін айтың, достар. 
Ғылымына амал қылған – сауап алар, 
Өлгенде ертең тар лахатта дауа болар. 
Алла, Расул: 
«Дінің кім?» – деп жауап алар, 
Жан-жүрекпен Һай зікірін айтың, достар. 
Мүңкір-Нәңкір: 
«Раббың кім?» – деп сұраққа алар, 
«Қал» ілімі пайда бермес – жырақ қалар. 
Сорлы-ау, сонда халің нешік – сынақ болар?! – 
Жан-жүрекпен Һай зікірін айтың, достар. 
«Алла» деген жүректерден бал ағылды, 
Ақыретте Алла амалын пана қылды. 
Амал қылған шын ғашықты дана қылды, 
Жан-жүрекпен Һай зікірін айтың, достар. 
Көз жасың – май, 
қалің – білте, 
хәлің – шырақ, 
Ғибрат алмас тас жүректер көзін шылап. 
Жол үстінде топырақ болғын өзің, шырақ, 

Жан-жүрекпен Һай зікірін айтың, достар. 
Ессіз ғалым амал қылмай тая құлар, 
Оқып ұқпас, 
дүние жыйнар аяғы бар. 
Менмендікпен есіл ғұмырын зая қылар – 
Жан-жүрекпен Һай зікірін айтың, достар. 
Сыртты бұзып, ішті түзе ғалым болсаң, 
Мақшар таңы жағылады жаныңнан шам. 
Жолда қалсаң, тәубә қылып жалынған – сән. 
Жан-жүрекпен Һай зікірін айтың, достар. 
Ғалым сол-дүр, намаз оқып тағат қылса, 
Хақтан қорқып ақыретін абат қылса. 
Құран оқып, еңіреп, малын харап қылса, 
Жан-жүрекпен Һай зікірін айтың, достар. 
Ол ғалымның жасы кеппес жанары бар, 
Сахарларда ерте тұрып нала қылар. 
Хақтың жолын күйген жанға пана қылар, 
Жан-жүрекпен Һай зікірін айтың, достар. 
Тарт қорлықты! 
Кәпір нәпсің басы қатсын, 
Бұл дүниеде жаны өртенсін, жасы да ақсын. 
Топырақ бол, ғалам-дария басып ақсын!– 
Жан-жүрекпен Һай зікірін айтың, достар. 
Қорлық тартып Хақ-Мұстафа «үмбет» деді, 
Күнәһардың қамын жеу-тін күнде еткені. 
Сол себептен еңбегі оның құр кетпеді, 
Жан-жүрекпен Һай зікірін айтың, достар. 
Хақ-Тағала қылмасын деп тозаққа отын, 
Бауыры күйіп, демі өртеніп, тежеп дәтін, 
«Үмбетім» деп батты ол ұлық азапқа тым, 
Жан-жүрекпен Һай зікірін айтың, достар. 
Құл Қожа Ахмет, алам десең Хақтан үлес, 

Баязиттей нәпсіңменен, жатпа, күрес. 
Әй, бейхабар, үмбет болсаң арттан ілес! – 
Жан-жүрекпен Һай зікірін айтың, достар. 

жүктеу/скачать 0,5 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: