Қорытынды Қорыта келгенде, мен антропология ғылымының қыр-шетін ашуға тырыстым. Адам туралы ілімнің шет-жағасын шалып өттім, дегенмен, Адам деген – ол бір микрокосмос, әр кезеңде көптеген ғұлама ойшылдар, хакімдер адамға деген, жалпы адамзатқа деген көз-қарастарын әр-түрлі қалыптастырған болатын, сонымен қатар, оған болашақта да көңіл бөлмей қалдырмайды деп білемін. Сонымен,менің пайымдауымша, адамның мүмкіншіліктері шексіз, оның осы өмірдегі маңызы ерекше жоғары.
Кісі, тұлға – жетілген, кәмелетке жеткен адам. Жас нәресте де, бала да – адам. Олардың нақты ерекшеліктері бар. Бірақ ол кісі болған жоқ, кәмелетке жетпеген. Кісі деп ер жеткен, бұғанасы қатқан , ақылы толған, өз ісіне өзі жауап бере алатын адамды айтады.Әрине, ондай адам әр-түрлі : азамат, тәрбиелі, зиялы адам да, маскүнем де, қылмыскер де, ел басшысы да болады. Әр кісінің тарихта алар орны әр-түрлі.
Егер адам белгілі бір мәнді өмірге ұмтылса, адамдық қасиеті бар болатын болса, одан бірақ мән адамды адам жасайды немесе адамды адам етеді.
Қолданылған әдебиеттер Әл-Фараби. Философиялық трактаттар. – Алматы, 1973.
Бейсенов Қ.Ш. Философия тарихы: Оқулық. – Шымкент, 2005.
Философия тарихы: Оқулық / Ж.Алтай, А.Қасабек, Қ.Мұхамбетәли. – Алматы: Жеті жарғы, 1999.